Paano kung mangyari sa buhay mo ang nangyayari sa iyong Love Game App? Anong gagawin mo?
Remember that this is not your ordinary Love Game App.
DON'T LEAVE THIS GAME IF YOU ALREADY START PLAYING IT.
Date Started: July 28, 2018
Date Ended: November...
July 1 of 2018. Ito ang araw na natanggap ko ang isang napaka weirdo at nakakatakot na game na nalaro ko sa buong buhay ko.
Hindi ito simpleng mobile game lamang. Ito ay isang laro na kung saan pinapakita nito ang mga nangyari at mga mangyayari pa lamang sa buhay ko.
Azul: [Tita si Azul to] panimula ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, naguguluhan ako.
Tita Lany: [Oh Azul, bakit napatawag ka? Oras na ah.] tumingin ako sa orasan at pasado alas onse na pala ng gabi. Ang haba naman ng tulog ko? Anyways,
Azul: [Tita m-may emergency po kase e.]
Tita Lany: [At anong emergency naman yan hija? Oh gosh?! Wag mong sabihing… wag mong sabihing buntis ka?!] sigaw ni Tita sa kabilang linya. Seriously naisip niya iyon? Hindi naman ako pariwalang bata ah.
Azul: [Tita hindi! M-may hihingin po sana akong favor sa iyo] Jusko pano ko kaya sasabihin to sakaniya? [Ganito kasi yon Tita, uhm may nakilala kasi akong lalaki. He’s a homeless and uhm, umuulan so syempre dahil mabait akong tao tinulungan ko siya, naawa kasi ako sa kaniya] Tinignan naman ako ni Dash na para bang hindi makapaniwala sa mga sinasabi ko ngayon. Inirapan ko lang siya. [Diba Tita sinasabi mo na mabait ka? Hehe naisip ko lang kung—]
Tita Lany cut me off [Just get straight to the point my niece, wala ako sa mood para makinig ng bedtime stories]
Azul: [Pwede mo ba siyang patirahan sa inyo Tita? Pansamantala lang naman. Uhm ampunin mo muna siya habang wala pa ang mga magulang niya] sana pumayag siya, crossed finger.
Tita Lany: [Yun lang? Sure hija. No problem and I would love to! Tutal ako lang magisa sa malaking bahay na ito] masayang sabi ni Tita sa kabilang linya.
Buti nalang! Buti nalang pumayag siya at hindi na siya nagtanong ng kung anu ano. Actually, Tita Lany is cool with everything. She really loves helping others, wala itong asawa at anak kaya tinutuon na lang niya ang kaniyang sarili sa mga iba't ibang charities.
Azul: [Thank you so much Tita]
Tita Lany: [No worries, anything for my favorite niece. Pero bukas mo nalang siya papuntahan sa bahay. Gabi na at ang lakas pa nang ulan baka mapano pa kayo. Osya see you dear] pagkasabi niya non ay pinatay na niya ang tawag.
“Anong sabi niya?” tanong ni Dash sa akin.
“Payag daw siya na tumira ka sakaniya, kaso bukas ka nalang daw pumunta doon dahil gabi na” bakit ko ba pinasukan tong gulo na ito? hays.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tinignan ko si Dash na nakatingin din sa akin, his eyes are dark blue almost black. They look so deep and beautiful. Azure is the color of his hair, it looks natural. Kinulay niya ba ito o ganito na talaga? His lips are naturally red, singkit din ito. Napansin ko ang maliit na nunal sa tungki ng kaniyang ilong, ang cute naman parang dot lang.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Umiwas siya ng tingin “Hm Azul?” “Yes?” wala sa sarili kong sagot. Teka lang? paano niya nalaman ang pangalan ko? Hindi ko matandaan na sinabi ko iyon sa kaniya.
“Paano mo nalaman ang pangalan ko? Hindi naman ako nagpakilala sayo ah” mataray kong sabi. Napakamot naman siya sa kaniyang tenga. “Wait! Stalker kita no?!” sigaw ko, omg!
Kumunot ang kaniyang noo “Anong pinagsasabi mo? At bakit naman kita iistalk?” mataray niyang tugon. Tinuro niya sa akin ang malaking letra ng pangalan ko na nakasabit sa dingding ng aking kwarto. Napafacepalm ako, nakakahiya ka Azul ang lawak naman ng imagination mo! Assuming!
“Siguruduhin mo lang! Kapag naman nahuli kitang iniistalk mo ako babalatan kita ng buhay!” umirap lang siya sa akin, gosh this man bakit ang gwapo niya kapag ginagawa niya iyon.
“Saan ako matutulog?” tanong nito, pero hindi ko pinansin iyon.
“Totoo ka ba talaga?” tanong ko, jusko Azul anong klaseng tanong yan?
“Ano sa tingin mo?” tanong nito, lumapit ako sakaniya at hinaplos ang kaniyang malambot na pisnge, wow ano kayang skin care routine ng lalaking to?
Anyways, he’s definitely real “Kuntento kana?” inis na tanong nito. Sheyt! Haplos ko pa din pala ang kaniyang pisnge. Lumayo ako sakaniya na para bang napaso.
“Hm matulog ka nalang sa sofa” sabi ko, may malaki akong sofa sa kwarto, pero matangkad itong kasama ko kaya baka mamaluktot siya ng kaonti.
Natulog ako ulit at hindi ko napanaginipan ang misteryosong lalaki sa panaginip ko, at kagising ko tuyo ang aking mukha. Hindi ako umiyak habang natutulog ako. Sa wakas.
–Day 2
Tumayo ako sa hinihigaan ko, at bumalik sa akin ang mga nangyari kagabi ng makita ko si Dash na mahimbing na natutulog sa aking sofa. So cute
Kinuha ko ang aking cellphone at tinignan kung mayroong notification about sa Love Game.
Game notification: The game will start at 9:30 a.m.
7 o’ clock palang at mayroon pa akong dalawang oras at kalahati bago ko malalaro ito ulit. Lumapit ako kay Dash at tinapik ang mukha nito. “Gising na”
Minulat niya ang kaniyang mga mata “What?” inis na tanong niya, wow siya pa may ganang magsungit?
“Tara na, kailangan na nating makaalis dito bago kapa makita ni Mama” tumayo naman siya at sumunod sa akin.
— This chapter is dedicated to superdmx enjoy reading 🌸
