Jake From Fiji

7. 6

"Liv? Gaat het wel goed met je?" Vraagt hij me uiteindelijk.

"Ja, wat zou er moeten zijn dan?" Alsjeblieft laat het hem niet doorhebben. Alsjeblieft.

"Je bent nogal afwezig de laatste tijd. Heeft het te maken met wat er tussen ons is gebeurd?"

"Ik weet het niet, Chase." Geef ik eerlijk toe, misschien een beetje.

"We kunnen het misschien beter vergeten." Stelt hij voor. "Je bent meer als een zusje voor me dan dat ik je als vriendinnetje kan zien."

"Gelukkig zijn we het daarover eens." Giechelde ik.

"Oh gelukkig." Zucht hij.

"Geen woord meer hierover." We haken onze pinken in elkaar en geven elkaar een knikje. Dit blijft ons geheim.

"Nu we toch even met zijn tweeën zijn en toch al een ongemakkelijk gesprek hebben. Heb je al iemand op het oog?" Begint hij opeens.

"Misschien."

"Ja dus! Is het die Blake knul? Ik kan wel met hem gaan praten om hem voor je te fixen." Hij geeft me een zachte stoot tegen mijn elleboog.

"Het is niet Riven."

"Wie is het dan?" Vraagt hij door.

"Het is ingewikkeld."

"Het is toch niet Jason he? Ik sta achter al je keuzes, maar Jason? Je weet dat hij meer ziektes heeft dan op twee handen te tellen zijn."

"Hoezo denk je dat nou weer?" Lach ik. Waarom zou ik op Jason vallen? Gadverdamme. Ik denk dat je minimaal vier handen nodig hebt om al zijn geslachtelijke ziektes te tellen.

"Hij heeft elke nacht een nieuw scharreltje. Zelfs vannacht heb ik hem met drie meiden naar zijn tent zien gaan."

"Ik bedoelde waarom je dacht dat ik hem leuk vind. Ik heb nog nooit echt met hem gepraat."

"Elk meisje vindt hem toch leuk? Maar als je toch met hem in bed belandt, gebruik een condoom. Oké?"

"Zal ik doen, maar ga er maar niet vanuit hoor. Voorlopig geen seks voor mij." Zucht ik. Dat ben ik ook echt niet van plan met deze situatie.

"Wacht heb je al seks gehad?" Vraagt hij me verbaasd.

"Je was erbij." Ik kijk hem iets wat boos aan voor het effect.

"Als je dat met mij niet meetelt."

"Ja? Ik dacht dat jij en Max dat wel wisten." Zeg ik schouderophalend. Chase' mond valt open bij mijn woorden.

"Nee, dat wisten we niet." Zegt hij als hij is bijgekomen van de schrik.

"Oh, nou. Verrasing." Als dit hem al verrast, moet hij maar eens zien wat er over zeven maanden gaat gebeuren: hij wordt oom.

"Wie moet ik in elkaar slaan?" Vraagt hij terwijl hij een karatehouding aanneemt wat mij laat lachen.

"Charlotte." Fluister ik.

"Oké Liv wacht. Het is goed wat je ook beslist. Max en ik staan volledig achter je."

"Wat?"

"Als jij ervoor kiest om met Charlotte te zijn, staan wij achter je."

"Denk je dat ik lesbisch ben?" Denkt hij dat echt? Dan wordt de schok nog groter over zeven maanden.

"Je zei net dat ik Charlotte in elkaar moest slaan."

"Ja, omdat ze gewoon een kreng is. Niet omdat ik seks met haar heb gehad."

"Oké, gelukkig."

"Ik dacht dat je volledig achter mijn keuze stond?"

"Sta ik ook. Maar ik zou het wel lastig vinden. Als je lesbisch zou zijn, zou ik nooit oom worden." Oh hij moest eens weten.