Jake From Fiji

3. DINSDAG 22 AUGUSTUS 2017

De volgende ochtend bracht Max me naar school. Ik snapte niet waarom, maar hij vond het blijkbaar nodig. Waarschijnlijk omdat ik huisarrest had en na school gelijk naar huis moest. Ik gehoorzaamde hem dus maar en liet me naar school brengen. Zo erg was dat ook weer niet. Er stond vandaag enorm veel wind en ik had ook echt geen zin om te fietsen.

Max bracht me tot aan het lokaal naar binnen. Jake stak vriendelijk zijn hand op en Max en hij hadden gelijk een soort broederlijke band. Ze deden hetzelfde gebaar met hun hand en lachte naar elkaar. Ik snapte niet goed wat er aan de hand was en liet het maar gaan. Misschien is dat iets tussen jongens. Meiden weten ook wanneer ze elkaar moeten helpen, wanneer ze samen naar het toilet moeten gaan en wanneer ze iemand moeten negeren. Misschien was dit wel precies hetzelfde.

"Goedemorgen klas. Vandaag ga ik jullie wat meer informatie geven over het examenuitje van dit jaar. Aanstaande vrijdag gaan we met zijn alle kamperen in het bos dat hier twee uur vandaan ligt."

"Kamperen? In het bos? Als in buiten?" Charlotte, het modepopje van de klas, begon bijna te huilen bij dat woord. Ze moest er niet aan denken om haar handen vuil te maken of überhaupt iets te doen.

Ze doet ook bijna nooit mee met gym. Ze vindt zweet vies en sporten stom. Ze is wel super slank en heeft het perfecte lichaam. Ik weet bijna zeker dat ze al haar eten weer uitspuugt in het toilet. Haar ribben zijn bijna door haar shirt heen te zien, maar dat is in tegenwoordig, right?

"Ja, Charlotte kamperen. We zullen daar van vrijdagochtend tot maandagavond blijven." Herhaalt Jake. "Zo leren we elkaar beter kennen."

Ik voelde dat ik zo rood werd als een tomaat, want ik had Jake al leren kennen. Vooral toen hij zijn handen door mijn haar haalde of over mijn lichaam wreef. Ik hou ervan hoe close ik bij hem was.

Toen we in Fiji in de oceaan stonden, ging hij achter me staan en legde hij zijn handen op mijn heupen. Het gaf me kriebels door mijn hele lichaam. Het begon op de plek waar hij me aanraakte, toen ging het naar mijn buik en vervolgens naar mijn rug en mijn nek.  "Je bent mooi."Fluisterde hij in mijn oor.

Zelf, als ik 's ochtends in de spiegel kijk, zeg ik het tegenovergestelde tegenover mezelf.

Ik vind mezelf juist lelijk en zag overal imperfecties. Ik zag zelfs de kleinste moedervlekjes op mijn schouders. Elk wenkbrauwhaartje dat de verkeerde kant opstond, maakte me gek. Ik werd er verdrietig en erg onzeker van, maar Jake liet me mezelf weer mooi en zelfverzekerd voelen. Ik durfde mezelf weer aan te kijken in de spiegel door alles wat hij tegen me zei. Ik begon hem bijna te geloven.

Op een avond voelde ik me zelfs zo zelfverzekerd dat ik mijn kleding uittrok en het water in rende waarna Jake me naakt achtervolgde. Ik had mezelf nooit zelfverzekerd genoeg gevoeld als Jake niet die lieve woorden in mijn oor fluisterde, elke dag opnieuw.

In het water zoende we elkaar en vertelde we elkaar hoe mooi we elkaar vonden. 

"Je bent echt de leukste idioot die ik ooit heb ontmoet." Zei hij voordat hij zijn lippen op die van mij drukte.

Terwijl ik terugdenk aan dit moment voel ik zijn armen bijna weer om me heen, hoe hij me tegen zich aantrok. Ik verlang naar die twee sterke en liefdevolle armen die me omhelsde alsof ik wat waard was. Zijn knuffels waren de beste die ik ooit heb gehad, maar als ik nu weer terugdenk aan Fiji denk ik ook gelijk aan het feit dat ik nu een andere Jake zie.

Ik zie nu een Jake voor me die mijn vertrouwen heeft beschaamd.

Ik besloot dus niet meer te denken aan Fiji en hem te zien als mijn leraar. Het ging moeilijk worden, maar ik moest ervoor knokken. Zolang ik hem maar lang genoeg blijf ontlopen en 'het gesprek' niet voer met hem, komt alles helemaal goed. Het enige wat vanaf nu nog telt is dat ik mijn examen moet halen en een baan krijg waarmee ik voor Max en mij kan zorgen.

Dan kan ik meebetalen aan de huur zodat Max niet meer zo gestrest hoeft te zijn en ontslag kon nemen bij één van zijn twee banen.