DAHIL SAYO ( Complete )

CHAPTER SEVENTEEN

A/n: sorry po sa mga typo error dahil gabi po kung magsulat ako.😊

AMETHYST POV:

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko sa side table dahilan para mapabalikwas ako sa higaan ko. Nang tingnan ko yung watch 6:30 palang pala ng umaga nakalimutan kong iset para sa araw na ito.eh sabado ngayon dapat 9 ako gigising eh. Total di naman na ako makabalik sa pagtulog kaya bumaba na ako.tamang-tama nadatnan ko si mama at lola sa dining area na humihigop na ng mga kape nilo co'z kape is life para sa kanila.

" Good morning po ma at lola" bati ko sa kanila sabay hila ng upuan para umupo

" Good morning din sayo chichi.Bakit ang aga mo ngayon?"  Tanong ni mama habang nilalagyan ng bacon ang plate ko

" Ou nga apo,diba sabado ngayon.may lakad ka ba?" Tanong naman ni lola.

" Opo pupunta po sa hospital tapos didiretso po ng mall para bumili ng regalo para sa bday tita mariz mamayang hapon ininvite po ako ni yumi.it supposed to be on monday kaya lang po pupunta po ng province si tita." Mahaba kong paliwanag sa kanila

"Ah ou nga pala,ibati mo nalang kami sa mama ni yumi ha," wika ni mama

Habang kumakain kami hindi napigilan ni mama ang magtanong tungkol kay xian

" Kumusta pala kayo ng bf mo anak?kailan mo siya ipapakilala sa amin" tanong ni mama

"Ok lang naman po ma.getting stronger."tipid kung sagot

" ano nga pala pangalan ng boypren mo chichi?" Tanong naman ni lola

" Xiander Rhyle Alcantaraz po" sagot ko

" Yayamanin ang pangalan ha"nakangiting wika ni lola

" Ang totoo po nyan siya po yung lalakeng nagdala sa akin sa clinic ma nong high school ako.remember that time ma?nakwento ko na po yun diba?" Sagot ko..

" siya yun?tagal na panahon din yun,buti nagkaroon kayo ng communicagion ulit."wika ni mama

" Ganun ang tadhana Terry,minsan kailangan nyong paghiwalayin para hasain.para pag dumating ang time na pareho na kayo handa..tadhana mismo ang gagawa ng paraan para magtagpo ang dalawang tao na pinaghiwalay ng panahon." Mahabang sabi ni lola na siya namang ikinagulat namin ni mama.natawa ako ng biglang hipuin ni mama yung noo ni lola kung may lagnat.

" walang akong lagnat Terry.umayos ka" pagtataray ni lola

" ang seryoso nyo po kasi nay.may tadhana pa kayong nalalaman" natatawang sabi ni mama

Sa kalagitnaan ng tawanan saka ko sinabi sa kanila ang sitwasyon ni xian.

" anak,natahimik ka.may problema ba?" Tanong ni mama

" si Xian po kasi ma,hindi po siya makalakad sa ngayon dahil sa aksidente 2years ago." Sagot ko at nagulat naman sila sa sinabi ko ngunit hindi ko maaninag ang kahit na anong signs na galit sila.

" Anak,walang problema sa akin yun as long as masaya kayo pareho.sapat na sa akin yun at wag ka lang nya sasakta." Paliwanag ni mama dahilan para yakapin ko sila ni lola ang swerte ko talaga sa pamilya ko.

" sa akin din ok lang.kung tutuusin dapat pa tayong magpasalamat kung hindi dahil sa kanya maaari kang mabulag nong high school ka."dugtong ni lola.

" tama si nanay,ipakilala mo siya sa amin anak.ok?" Wika ni mama

Matapos ang ang usapan namin saka ako bumalik sa kwarto para maligo at maghanda para sa pag-alis ko pero bago ako pumasok sa banyo chineck ko ang messenger ko at napansin kong nagmessage pala si xian kagabe pero dahil tulog na ako diko na nareply..nagulat naman ako ang dahilan kung bakit di siya nakapag message sa akin.