-Kimsesiz-

Bencil

   Hayatımı Anlatmaya Başlamadan Beni Tanıyın İsterseniz..Ben Zeynep.Henüz Daha 18 Yaşımdaydım Ailemle Yazlığımıza Gidiyorduk..Çok Hatırlamıyorum Allak Bullak.Ailemle Korkunç Bir kaza Geçirdim.Orada Sadece Ben Sağ çıktım.Evet Kimsesizim O zamandan Beri Kimsem Yok. 4 Villa 3 Yazlık 5 Arabamız Vardı.Tabi ki Hepsi de Bana Kaldı.Ama ben babamın Mirasını İstemiyordum.Çünkü onlar Babamın Emeğiydi.Babamdan Sadece 1 Villa ve 1 Araba Aldım..Hee Evet 1 de Yazlık Oda sıkılınca Kaçmak için.Diğerlerini mi ne yaptım ? Bağışladım. Her Neyse...

   Yine çok sıkıldım.Ve her sıkıldığım da Yaptığım gibi Yazlığıma Kaçmıştım.Yazlığım da Huzur içinde yatıyordum.Bir Gümbürtü İle Yatağımdan Sıçradım.Ne olduğunu anlamamıştım.Pencereden Baktım.Hiç birşey Göremeyince Geri Çekildim Çok Korktuğumdan Hızlı hızlı Nefes Alıp Veriyordum.Su İçtim ve Tam yatacaktım ki İnlemeler duydum.Çok korkuyordum.El fenerini aldım ve Ormanda ki İnlemeye Doğru Yürüdüm.Daha sonra Gördüklerim Karşısında Kala kalmıştım.
''Yardım Et.'' Olamaz.Biri kaza yapmıştı.Ne yapacağımı bilemiyordum Hemen yanına Oturdum.
''Ne-ne yapmam Gerekiyor Bilmiyorum.'' Adam konusamıyordu..Hemen Ambulansı Aradım..Bir süre bekledikten Sonra Ambulansın Gelmeyeceğini anladım.Orosbular ! Dedim içimden.Hemen Adama Eğilerek Ayağa Kaldırdım.Omzuma Doğru yasladım ve Götürmeye Çalıştım ama Fazlasıyla ağırdı.Adam Biraz biraz kalkmıştı Durumu çokta kötü değildi..Sadece Ayağı Sorunluydu Adam da Gayret gösterdi ve Eve kadar taşıdım.Eve geldiğimde Tecrübelerimden Dolayı Birkaç Tedavi Uyguladım.Adam Gıkını Çıkarmıyordu.Öldümü Yoksa ?! Yok artık.Bunu taşıyamam.Başında Öylece Beklerken Uyuya Kalmışım.Bir inlemeyle Uyandım. 
''Kim-sin sen ?''
Allaah al başına belayı ? 
''Anlamadım ?''
''Napıyorsun burda ?''
Beni benim evimden mi kavuyor bu ?
''Beyfendi Siz bir kaza geçirdiniz ve ben Size yardım ettim.'' 
''Ne ?...Ağğhh Evet.Pardon.'' 
Olayın Şokunda mı bu ?
''Okey.''
Deli midir nedir ya ! Her neyse.Hemen Yemeğini verdim Yedi..Daha sonra çok yorulmuş olmamdan Uzanmıştım..Ve Yüzüme dokunan bir şeyle uyandım.Ve sıçradım..
''Na-napıyorsun sen ?''
''Çok güzel uyuyordun.''
''Manyak mısın sen ya ? Hemen Çık odadan ! Hasta falan demem atarım seni.!''
''Hadi ama Güzelim..Benim de ihtiyaçlarım Var.''
''A-aaa Sen çok oldun ama.''

Hemen Kolundan tuttum Ve Onu dışarı attım.Sonra İçeri girdiğimde Onun üşüdüğünü fark ettim Camdan bir yorgan daha fırlattım.
''Saol Küçük Hanım .'' 

Zaman geçmek bilmiyordu.Oturup Nette Takılıyordum.Can'ın mesajıyla İrkildim.
''Napıyorsun Prenses ''
Çok fena olmuştum Heyacan İçinde zıplıyordum ki O Salağın bana Mal mal bakışıyla kendime geldim.
''Yazlıktayım ..Takılıyorum öyle sen ?''
''bende Öyle Prenses.Hımm Şey diycektim..Bizde gelsek ?''
Ço heycanlanmıştım. Can yanıma gelmek istiyordu.A-Ama Biz Derken ?
''Biz ?''
''Yağmur,Barış,Melis,Sedat,Merve,Aksel..'' 
Waoooww ... 
''Hımm Okey.Minik bir parti verelim Diyosun ?''
''Aynen Öyle Prenses.'' 

Hemen Hazırlıklara Başladım.Ama Bir sorunumuz Vardı.Bu Baş belası Ne olacaktı ?