-Kimsesiz-

' Bana Güvenmeliydin.! '

***
  Odadaydım Yatıyordum Bu gece Bebek için hastanede Kalacaktık.Masalıda Odama Getirmişlerdi.Yüzüm kapıya dönüktü Yanımdaki Beşikte uyuyan Masala Bakıyordum Derken Kapı açıldı..
'Zeynep ? ' 
  Gelen Keremdi Sesimi Çıkarmadım ve Uyuyormuş Gibi Yaptım.Arkamdaki Koltuğa oturdu.
'Zeynep ben böyle olsun istemedim tamam mı ? Hala Canı kıskanıyorum..Seni seviyorum ve bunun için pişman değilim.Ama zor günlerinde Yanında olmadığımdan Nefret ediyorum Kendimden.Sen hep benimle oldun.Ben olamadım Biliyorum ama hep sevdim seni Belki zor durumda bıraktım seni hep ..Sende beni seviyorsun biliyorum.Peki neden ? Biz birbirimizi deli gibi severken Neden bu kavgalar ? Kıskanmamız Saçma mı ? Değil sevgilim.Senden Bıktığımı söylediğimde Bile İçim paramparça olmuştu Hatırla.Senin üzülmeni hiç bir zaman istemedim.Ya sen hep Candan söz ediyordun.Senin onu unutamadığını düşünmüştüm.Zeynep Bana bak Uyumadığını Biliyorum.'
  Ağlamaklı olmuştum ve Yavaş yavaş Arkama Döndüm.
'Asıl sen bana bak Kas Hayvanı ! Canı kısmanman Saçma salak bir şey, Ayrıca Benim Canı Unutamadığımı Düşünmen Beni bir kez daha kırdı ! Beni üzmek istemediğin Halde Üzdüğünü De biliyorsun sanırım. '' Seven İnsan Mutsuzdur.'' Derdi Annem Haklıymış.Sevince canımın Her seferinde Daha da Yanacağı aklıma Gelmezdi.Bana Güvenmen Gerekirdi.'
   Bir yandan karnımda ki Ağrı artıyordu.Duraksadım..
'Zeynep ben bunları istedim mi sanıyorsun ? Tamam Sana güvenmeliydim ama Ben böyle biriyim.Zeynep , Bana Bi Şans Daha Ver.! '
   Karnımın şiddeti daha da arttı ve Bağırmalarıma engel olamadım.
' Ke,Ağğhh ! '
' Sevgilim ? Ne Ol- Doktoorr ! , Doktorr ! '

***

   Herşey yolunda gitmişti Ve artık taburcu Oluyorduk.Kendi evime gitmek için Masalla biirlikte taksi beklerken Kerem önümüzde durdu.
'Hadi binin.'
'Taksi bekliyorum..'
'Zeeyneep Lütfen ' 
   Çekingence arabaya bindim Ve Masalı Koltuğuna oturttup Kemerini Taktım.
'Benim kızım nasılmış ?..Size mi ? '
' Evet.' 
   Yol boyunca hiç konuşmadık.Ve eve geldiğimizde Hiç bir şey demedim Masalı Aldım Ve içeri Giriyordum.
'Önemli değil.' 
' Şeyy Teşekkür ederim.' 
   Olamaz yine o zafer bakışı.Bu bakışı görünce Aklıma İlk Günlerimiz Geldi..Yazlıktaydık ve Keremi bulmuştum Kahvaltı hazırlamıştım Kerem Hiçbir şey demeden Kalkmıştı sofradan Bende Arkasından Afiyet olsun demiştim.Oda Eline sağlık demişti Bunlar gelince aklıma Gülümsedim.
'Heh Şöyle gül.Neden Güldün ? '
' Hiç Aklıma Bişey geldi.'
' Benimde.. O Kahvaltı dimi ? '
' Ihı Ihıhım..' Kapıyı açtım ve giirerken.
' Bişeye ihtiyacın olursa Arabadayım.'
' Gerek yok sen eve gidebilirsin.' Güldü Ve şaşırdım.
'Ev Kalsaydı Gidecek Evimde Olurdu 3 Günden beri arabada yatıyorum.' 
   Hiç bir şey söylemeden içeri girdim.Masalı Yukarı Çıkardım ve Yatağımın yanındaki Koltuğa yatırdım Bu Evde beşik yoktu hemen İki Koltuğu birleştirdim ve Yatırıp Üstünü Örttüm.Sonra Üstümü çıkardım ve Camdan Aşşağıya Doğru baktım Kerem arabada ve Bana Bakıyor.Hemen Perdeyi Örttüm ve Mızırdanan Masalı Emzirdim.Biraz Masalla Oynadım Ve Yorulunca Tekrardan Uykusu Gelmişti.Hazır o uyurken bir Banyoya Giriyim dedim ve Biraz Suyun Altında Huzuru Yakaladığım Anda Aşşağıdan Sesler Geldi.Birden İrkildim.Suyu kapadım ve Dinlemeye Başladım.Sesler Devam ediyordu.Korkmuştum.Hemen Bornozumu giydim ve Masala Baktım.Masal yerindeydi.Yavaş Yavaş Merdivenlerden indim Ve Mutfağa Doğru Kafamı Uzattığımda Bu Tıkırtıların Sahibinin Kerem Olduğunu Gördüm.
' Kerem ? Sen nasıl girdin ? ' 
' Şeyy Camdan. Ya ben çok Susadım da Üzgünüm Rahatsız etmek istemedim.' 
' Tamam çık şimdi.' Utanarak.
' Neden utandın ?? Bornozunla Aynı suyun altığında Kaldığımızı Unuttun mu ? '
' Kereem ! Çık ! '
'Tamam ,tamam.' 
   Keremi Dışarıya İtekledim.Ve kapıyı kapattım.Yukarı çıkıp üstümü giyindikten Sonra Yorgunluktan dolayı Yatmak için ışıkları kapadım ve Camdan Aşşağıa baktığımda İki büklüm Arabada yatan keremi gördüm.Kavga etmiş Olsakta Ayrılma Noktasında Olsakta Onu sevdiğim ortadaydı Onu böyle görünce Kötü Olmuştum Acaba İçeri Mi Çağırsam ? Yok ya ! Ama .. Offf ! 

***

( Votler Yağsın yorumlarıda unutmayın :** )