7. Bölüm

2.4K 115 35
                                    

Sınav sonrası çeteyle birlikte kantinde otururken her sınav sonrası olduğu gibi herkes eve gittiğinde çekeceği işkenceyi düşünüyordu. Oğuz hariç," Abi ben eve gidip pijamaları çekip bol bol pizzaya boğulmak istiyorum!"
"Ne diyon Allah aşkına Oğuz ya!" Dedi Gökhan.
"Aşkım...Gökhan'cım ben bir mese olarak yeterli puanı aldığımı düşünüyorum!"
"Ha 05 yani!"
"Yani bence bir mese için yeterli bir puan!" En sonunda herkes masaya gömüldü ta ki Sinan konuşmaya başlayana dek," Ha bu arada gençler benim size anlatmadığım bir şey var!"
"Neymiş o Sinankuşum." Dedim merakla.
"Ya biz dün Ece'le karşılaştık ama bu sefer normalde yaptığını yapmadı normalde yanıma oturur az da olda sohbet ederdi yani ben onu ikna etmeye çalışırdım ama bu sefer yüzüme bile bakmadan çekip gitti."
"Oğlum kız da hak vermen gerekiyor babasının annesini aldatması bir kız için travmadır resmen!" Dedi Gökhan bir profesör edasıyla. Sinan dayanamayıp ayağa kalktı ve söylenmeye başladı,"Oğlum ben ne yapıcam ya ilk defa bir kıza aşık oldum ama şu yaşadığım şeye bak!"
"Oğlum bir de bana bak Merve kısa etekler giyip erkeklerle poz veriyor!" Dedi Gökhan.
"Ya abicim tamam seninki zor ama sen en azından elinden tutmuşsun yani bir birlikteliğiniz vardı. Ama bana bak bi bende birliktelik falan yok."
"Of abi Ya siz de aşktan başka bir şey konuşmuyoruz! Dedi Oğuz ciddi bir şekilde!
"Neyse abi hadi! Sıradaki derse herkes hazır dimi!" Dedi Ali."Sıradaki ders ne Alikuşum!"
"Din!!!!"
"Hayırrrrrrr" dedik hep bir ağızdan.
Sınıfa giderken Sinan söylenmeye başlamıştı bile," Ya o kadının böyle ağzını yaya yaya ders anlatması çok gıcık ediyo ya!"

******
Okul çıkışı tam okul kapısından çıkacakken belimde bir el hissettim tabi ki de kız iç güdülerimle döndüm ve tokadı geçirdim. Hesap sormak için arkamı döndüğümde gözünün altı kıpkırmızı olmuş Barış'ı
gördüm zaten yaraları tam iyileşmemişti. Ama en kötüsüde tam o anda kendimi durduramadım ve ağzımdan o kelimeyi çıkardım," Ya çok özür dilerim sevgilim...Ben seni başka bir erkek sandım...Gel hadi bize gidelim de bi buz tutalım şişer orası." Dedim ve kolundan tutup çekiştirdim ama o kaldırımlarda durdu Ve ona dönmemi sağladı," İyi ki bana dayak attın be sevgilim...."
"Aaa niye! Ama senin canın yandı hem daha yaralarında iyileşmedi."
"Öncelikle sen bana sevgilim dedin ya benim bütün acılarım gitti...Ve bana eğer sana başka bir erkek dokunursa, senin ne yapacağını görmemi sağladın." O an yüzümde gülücükler açtı ama bir saniye sürdü çünkü tokadı nasıl yapıştırdıysam baya bi morarmış ve şişmişti," Ya of bak şişti o hadi bize gidiyoruz!" Dedim ve ellerini ellerime kenetledim.

******
Bizim evin kapısına doğru ilerlerken bir şey aklıma geldi ve,"Yandık!!" Dedim. Barış bana dönüp," Ne oldu?" Diye sordu. "Barış dün telefonda anlattığım olay vardı ya..."
"Ha o mu? Yok ya artık Oya teyze anlamış zaten bence bir şey demez."
"Demez de, soru yağmuruna tutar katlanabilecek misin? Gerçi ben sana söylemedim annem bu akşam için seni yemeğe bekliyordu."
"Ne güzel isabet olmuş."
"Hhhh ne demezsin! Neyse napalım yapacak bir şey Yok kaderimize boyun eğeceğiz. Hadi Barış bunu başara biliriz!"
"Bunu başarabiliriz Amazon kızı!" Deyip güldük.

Zile bastığımda korkumu parmak uçlarımda hissediyordum annem kapıyı açar açmaz şok içinde bir Barış'ın bir benim yüzüme baktı yaklaşık bir dakika boyunca böyle bakıştık Ve sonra yeşilçama döndük,"Barış'çım?"
"Oya teyze?"
"Yaprak?"
"Ana kraliçe?"
"Amazon kızı?"
"Sırık?" Yaklaşık otuz saniye bu döngü devam etti ama en sonunda içeri girmeyi başardık annem hala şoklar içinde yüzüme bakıyordu niye bu kadar şaşırdı ki?
"Yapak'çım nasıl yani siz gerçekten sev-?"
"Evet efendim." Dedi Barış. Sonra annem dayanamayıp Barış'ın ellerini tuttu,"Ben hep Yaprak'a diyordum seninle olması için sonunda sözümü dinledi....Ha bu arda Barış, kızımı üzersen külahları değişiriz haberin olsun?!"
"Yok efendim asla kızınızı üzmeyeceğim size söz veriyorum!" Bu trajikomik konuşmanın ardından annemin yüzündeki gülücük bir anda soldu Ve bana dönüp,"Yaprak bu çocuğun suratının hali ne?" Dedi.
"Anlatacağım annecim herşeyi anlatacağım sana."
"Peki."
"Barış'ın yanında anlat zaten birlikte yemek yiyecektik babanı bekleyelim. O işten gelene kadar sen anlat ha bir de buzdolabından buz getir koyalım şu çocuğun suratına neredeyse gözü yok olacak şişlikten." Koşup mutfaktan buzu getirdim annem buzu Barış'ın yüzüne koyarken ben anlatmaya başladım,"Şimdi ana kraliçem anlatıyorum..."
"Anlat Yaprak'çım dinliyorum."
"Ben sana bir hani yaklaşık 2; 2,5 hafta önce Ali'lerde kalacağımı söyledim ya? Aslında ben o gün Ali de kalmadım evet Ali ileydim ama evde değildik....Barış kaza yapmıştı ve ağır yaralıydı." O sırada gözlerimin dolmasına gene hakim olamadım. Barış annemin yanından kalkıp benim yanıma geldi ve kafamı koynuna koymamı sağladı. Ben anlatmaya devam ettim. İşte hastanedeydik ama baya kötüydüm anne perişandım yani hep kendimi yerde buluyordum işte ondan kötü haber gelirse ne yapacağımı düşünüyordum." Anneminde o sırada gözünden bir damla yaş aktı," Sonra çok şükür ki iyileşti. Ben arada bir yanına gidip geldim....Bu şişlikte bugün oldu arkamdan seslenmeden belime dokununca ben de başka biri olduğunu sanıp tokadı geçirdim. Ha bu arada sana yalan söylediğim için özür dilerim annnecim."
"Önemli değil Yaprak ama bir daha ne olursa olsun bana söyle annecim."
"Söz veriyorum söylicem." Barış benim göz yaşlarımı parmaklarıyla hafifçe silerken şunu düşündüm onun koynu, onun yanından daha huzurlu bir yer yoktu bu dünyada. "Yaprak'çım çocuğun çekmediği şey kalmamış senle olduğundan beri!"
'Valla haklısın anne!" Der gibi annemin yüzüne baktım sonra da Barış'ın. Tam o sırada kapı çaldı gelen babamdı acaba annem babama Barış'tan bahsetmiş miydi?" Babam içeri girdiğinde direk olarak Barış' a yöneldi. Barış nazikçe kafamı kaldırdıktan sonra ayağa kalktı. "Merhaba efendim."
"Merhaba Barış'çım aldım haberlerinizi tebrik ederim." Barış teşekkür edercesine kafa salladı. Ben babamın bizi bu kadar normal karşılamasına şaşırken babam bana döndü. "Yaprak kızım çok efendi birini seçmişsin tebrik ederim seni." Şaşkınlık içerisinde,"Teşekkür ederim babacım." Dedim. Annem,"Hadi yemeğe geçelim." Ben içimden,"Hadi bismillah kazamız mübarek olsun!" Derken. Barış bu dediklerimi hissetmiş olacak ki bana dönüp göz kırptı bende ona gülümsedim o da bana gülümsedi. Bakalım neler yaşayacağız?! MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM

4N1K YAPBAR✨Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin