4N1K YAPBAR✨

9. Bölüm

Barış dış kapıdan yanıma doğru hızlı adımlar atarken ben gene bağırarak konuşmamı sürdürdüm," Ne oluyor burada?"
"Yaprak bi sa-"
"Ne sakini ya ne sakini aldatılmak güzel bir şey değil Barış kim olursa olsun bunun karşısında sakin kalamaz!"
"İyi de ben seni al-"
"Barış yalan söyleme sakın! Ben sana güvendim ya!" Dedim gözlerimdeki yaşlarla," Biz senle daha dün parkta hayaller kurmadık mı bana bu mutlulukları boşuna mı yaşattın? Nasıl yaparsın bunu bana nasıl?" Deyip tokadı geçirdim. "Bu sefer inşallah gözünü kaybedersin!" Dedim. Ne olursa olsun ona vurduğum için canım yansada onun yaptığı şey daha çok canımı yakıyordu.

Ağlayarak evin yolunu tuttuğum sırada bir anda ıslanmaya başladım şakır şakır yağmur yağıyordu sanki benim ağlamama eşlik ediyormuşçasına,"Hadi gel Yaprak üşüyeceksin!"
"Hayır istemiyorum Ali bırakta biraz acımı yaşayayım."
"O zaman benle konuş belki azalır acın."
"Ben onu çok sevdim çok aşık oldum ilk defa değiştiğimi, kız gibi düşündüğümü hissettim. Ve..ve mutlu oldum." Dedim ağlayan gözlerle ona bakarken. Ali dişlerini sıkıyordu. "Sakın Ali onunla konuşma sakın bu daha çok canımı acıtır ne olur beni korumak istiyorsan bir kere, bir kere olsun kendi kendimin kahramanı olmama izin ver olur mu?" Kafasını salladı. Bende önüme dönüp anlatmaya devam ettim. "Nasıl güvendim ona? Beni tamamiyle içine almayı nasıl başardı. Nasıl korktuğumda ona sokuldum." O an aklıma Barış'ın ananesinin saç telini kaybettiği zaman aklıma geldi ve daha da kötü oldum eğer gene aynı yüzle karşıma çıkarsa kalbim dayanmazdı. En sonunda derin bir nefes alıp ayağa kalktım,"Hadi Ali eve gidelim." Dedim. Kalktık Ve bir taksi bulduk.

Eve vardığımda odadan içeri girer girmez başım döndü ve yere düştüm annem hemen koşup yanıma geldi. "Kızım ne oldu?"
"Yok bir şey anne sadece biraz başım döndü?"
"Peki bu gözlerinin hali ne?"
"Anne cidden şu an uykuya Ve biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var ne olur!"
"Peki tamam ama anlat sonra olur mu?"
"Tamam!" Hemen kalkıp yatağıma gittim ve bir süre daha hıçkırıklarla ağladım sonra ise zaten uyuya kalmışım.

*******
Sabah salak çalar saat sayesinde kalktığımda Barış'ın bir arkadaşından mesaj vardı. Normalde açmayacaktım ama yanlışlıkla parmağım üzerine tıklayınca açıldı. Mesaj karşısında şok girdim,"DÜN BASKET FORMALARINI ALMAK İÇİN BARIŞ'A GİTTİM. ÇOK KÖTÜ DURUMDA GÖZLERİ GÖZÜKMÜYOR ŞİŞLİKTEN BİRDE KAFASI KANIYOR SÜREKLİ! YAPRAK GURURU BIRAKIP ŞU ÇOCUĞA BİR BAK EĞER GERÇEKTEN ALDATMIŞ OLSAYDI BUNLARI YAPMAZDI! ONA BAKMAK İÇİN ÖLMESİNİ Mİ BEKLEYECEKSİN! ZATEN ONUNDA DEVAMSIZLIĞI TAVANDA O YÜZDEN YARIN OKULA GELMEK İÇİN ZAR ZOR İKNA ETTİM KONUŞ ONUNLA!!" O an bu mesaj o kadar canımı yaktı ki ama ağlayamadım çünkü artık gözlerimi açamıyordum şişlikten ama umurumda bile değildi. Özensizce giyinip evden çıktım ve gene okulun yolunu tuttum Allah'tan annem Nurcan teyzeye temizliğe gitmişti erkenden. Babamda zaten işteydi. Beni böyle görmedikleri için şükrediyordum.

Okula geldiğimde bana bakan yüzleri umursamadan sınıfa gittim sırama oturduğumda bizimkiler bana bakıyordu üzgün bir şekilde. Herhalde Ali anlatmıştı. Ders boyunca hiç konuşmadım zaten mecalim yoktu. Teneffüste galiba özlediğim için ya da biraz dinlenmek için Barış ile olan ağacımızın altına gitttim ama Barış'ta oradaydı tam gidecektim ki bir anda yüzünü kollarının arasından kaldırdı ve bana baktı yüzü düşündüğümden daha da beterdi. Ama bana açıklama yapmak için yerinden kalkmadı sadece birbirimize baktık. Tam gidecektim ki arkamdan bağırdı,"Amazon kızı sana açıklama yapamıyorum çünkü buradan kalkacak gücü kendimde bulamıyorum ama beni bir kere dinlersen her şeyi anlarsın! Ne olur sadece bir kere dinle beni!" Ne kadar içim acırsa acısın arkamı dönüp gittim ama ben gittiğimde arkamdan hıçkırık sesleri yükselmeye başladı. Artık dayanamıyordum bacaklarım beni taşımıyordu kendimi hızlıca yere bıraktım ama arka bahçe olduğu için beni Barış'tan başka kimse görmedi. Barış hemen koşarak yanıma geldi ve beni kaldırdı. "Bırak beni!" Diye bağırdım. Ben koşarken arkamdan bağırdı,"Ben seni aldatmadım! Ne olur bir kere dinle beni!" O an durdum acaba gerçekten doğru mu söylüyordu. Kafamı ona döndürdüm bana yaklaştı. Ama sonra tekrar koşmaya başladım bu durumla yüzleşemezdim asla yapamazdım. Köşeyi döndüğümde gizlice Barış'ı gözetledim. Biraz daha dönermiyim diye baktı ama ben dönmeyince dizlerinin üzerine çöktü ve ağız hareketlerinden anladığım kadarıyla," Ben seni aldatmadım, yapmadım." Dedi.

*******
Okulun nasıl bittiğini anlamadım zaten okul çıkışı Barış'ın bugün antrenmanı olduğunu duydum ve ona olan özlemimi azıcık gidermek için evine gittim yedek anahtar vardı Allah'tan. Odasına çıktım ve direk yatağına oturdum. Yastığını çıkartıp kokladım ama elim yastığın bir köşesine gitti ve orası ıpıslaktı. Yastığın ıslak olan yüzünü çevirdim ve bende göz yaşlarımı akıtmaya başladım bir süre sonra kafamı kaldırdım ve şok oldum masasının yanında kocaman bir mantar panoda bir sürü fotoğrafım vardı ve hepsinde utanç vericiydi yanında da postitler....Hepsinde aynı şey yazıyordu,"Ben seni aldatmadım...Bana seni aldatmadım....Ben seni aldatmadım o an tam arkandan bir ses yükseldi. "Ben seni aldatmadım!" Barış!!! Tam odadan kaçacaktım ki kokumu tuttu,"Bir kere beni dinle sonra nereye istersen gidersin Amazon kızı." Artık pes edip ona uydum Ve yatağa oturduk. "Ben seni aldatmadım. Gerçekten öyle bir şey yapmadım, yapmamada!"
"O kadın kimdi o zaman! Sana arkandan öpücük atan."
"Bana öpücük mü attı o!" Dedi sinirle. "Basket topunu onun ağzına tıkarım ben onun!!"
"Hadi anlatacak mısın yoksa gideyim mi?"
"Tamam anlatıyorum." Tam anlatacaktı ki başı döndü," Ne oldu?" Diye sordum. Eli kafasının arkasına gitti. Ve eli kan olmuştu. "Gel hemen pansuman yapalım bu böyle olmaz!" Dedim panikle. "Önce sana şunu anlatayım da sonra yaparız! Eğer bana bir şey olursa bayılırsam falan içimde kalmasın."
"Ne diyorsun sen Ya! Hadi kalk!" Zor da olsa kaldırdım ve nazikçe pansumanını yaptım yani çok beceremesem de az çok yaptım bir şeyler. Allah'tan derin bir yara değildi ama şarı saçları kıpkırmızı olmuştu! Yüzü zaten şişmişti! Hemen önüne gelip," Hadi anlat bakalım neler oluyor açıklama açıklama dedin dinliyorum!"
"Sürpriz yapacaktım!"
"Ne sürprizi?"
"Farkında mısın Yaprak doğum günün yaklaşıyor?!"
"Eee ne olmuş? Sadede gel artık!"
"Anla işte biz senle tekne falan dedik ya. Bende senin doğum günün için bir tekne kiralatacaktım orada kutlarız diye düşündüm hatta Ali'lere de söyleyecektim. O kadında benim tekneyi kiralayacağım yerin çalışanı yani. Bana verdiği belgelerde tekne ile alakalı hatta al bak." Dedi çantasından belgeleri çıkartıp elime verirken. "Ha sen şimdi sorarsın dün sabahta sormuştun, o sabah öyle telaşlı iş yapmamın nedeni, seni okula bırakıp hemen görüşmeye gitmem gerekiyordu ama tam tekneyi kaptım derken biri daha çıktı tekneyi kiralamak içim okul çıkışı da oraya gittim koşa koşa çünkü eğer oraya zamanında gidemezsem tekneyi o adam kapacaktı. Zaten bu kafamdaki yarayıda belki görmüşsündür taksiye binerken kafamı vurdum ondan ama o an acı hissetmedim çünkü amacım seni mutlu etmekti. Ne yapayım benim için çok değerlisin Amazon kızı!!!" Söyledikleri karşısında kendime söyleyebileceğim tek şey şu olurdu,'Tek kelimeyle kendimden nefret ediyorum!!!'

(Ağlayanlar burada mı??) MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM MishaPM