Öncelikle kısa ve öz ben vampirlere inanmazdım.İnananlara da deli gözüyle bakardım .
Keşke o gün hiç olmasaydı diyorum bazen , bazende iyiki olmuş.... Ben ve o birbirimizden çok farklıydık. Ben güneştim o ay , ben ışıktım o karanlık, ben küçüktüm o...
"Jungkook annemin yanına ugrayabilirmiyim ? ""tamam ben seni bırakırım hazırlanıp aşşağı in." Dedi ve başımla onay verdikten sonra gitti. Bende hemen üzerimi değiştirdim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu giyip hafif makyaj yaptım (kızı saymayın )
Ve aşşağı indim.
"Ç..çok güzel olmuşsun 😍" "Teşekkür ederim. Gidelim hadi" dedim ve başıyla onaylayıp beni şehire götürdü. Gittiğimiz zaman sehirde gece olmuştu. Zaten gündüz gidemezdim. Vampir olduğum için zarar görürdüm. Jungkook'a doğru dönüp ;
Yn:Sen gidebilirsin. Jungkook:Peki, ama dikkatli ol. hislerini ve gücünü kontrol et. Yn:Deniyicem.
Dedim ve koşup gözden kayboldu.bende kaldırımda eve doğru yürümeye başladım . İnsanların vampir olduğum için benden korkmaları gerekiyorken garip bir şekilde ben onlardan korkuyorum. Y..ya güçlerimi kontrol edemez ve bir sorun yaratım diye. Karşıdan benim yaşlarımda bir adam geliyordu. Kontrolsüz bir şekilde yanına doğru gidiyordum. Ah yine aynı şey oluyordu. Kontrol edemiyordum. Adamı tuttum ve duvara yasladım.
X:N..ne yapıyorsunuz?!! İndirin beni! Gözlerim yavaş yavaş kırmızıya doğru dönmeye başladı . X:İmdaat!! Dişlerimi çıkardım ve boynuna doğru yaklaştım . X:V..vampirr.!!! Ve birden dişlerimi boynuna saplayıp kanını emmeye başladım.
Birden arkamdan birisi beni tuttu,ve adamdan uzaklaştırdı. Beni tutan kişiye doğru döndüğümde ;
Yn:Ju.. Jungkook-ah ?! Jungkook:Burada bekle. Sakın kımıldama. Dedi ve kanını emdigim adamım yanına gidip onla birşeyler konuştu ve adamı gönderdi ve geri benim yanıma geldi.
Ben yaptıklarımı anlayınca, yere çömeldim, ve agalamya başladım.
Yn:B..bu ben değilim . Bunu nasıl yaparım..?!! Jungkook da yanıma oturdu. Jungkook:İyimisin..? Dedi ve eliyle göz yaşlarımı sildi. Jungkook:Üzülme Yn. Yeni vampir olduğun için güçlerini kontrol edememen çok normal.
Yn:BEN VAMPİR FALAN OLMAK İSTEMİYORUM!!! İSTEMİYORUM!! *Sesim iyice kısıldı ve * İstemiyorum..
Jungkook:Biliyormusun, aslında bende istemiyorum Yn. Bende insan olmak isterdim. Şimdi lütfen üzülme çünkü bu senin elinde olan birşey değil.
Yn:İnsana dönmemizin bir yolu yok mu ?
Jungkook: Aslındaa.. Rivayete göre efsane gerçeklesirse , insana dönebiliyoruz.Ama bu imkansız birşey. Su ana kadar hiçbir vampir insana dönemedi.
Jungkook son kelimeyi söyledikten sonra resmen yıkılmıştım. Birdaha hiç insana dönemeyecekmiydim yani.? Hayatımın sonuna kadar böyle mi yasiyicaktim.?! O adamın kanını emdigim için kendimi çok suçluymuş gibi hissediyordum. En azından güçlerime ve hislerime engel olabilseydim, bunlar olmıyıcaktı.! Hepsi benim suçum.!! Daha çok ağlamaya ve hıçkırmaya başladım.
Jungkook benim bu halimi görünce bana sarıldı. Kafamı onun göğsüne koydum. O kadar güven ,ve huzur vericiydiki. Ona sarılmak hayatın en güzel seylerinden biriydi belkide . Galiba onu seviyordum. Herşeyi o kadar güzeldi ki . Sarılınca kalbimin atışını hemen değiştiriyordu.
Jungkook:Y..Yn biliyorum şu an bunu söylemenin sırası değil belkide, ama..
