*"Anne gitmek istemiyorum."
Gitmek istemiyordum,annemden ayrılıp sadece televizyon,dergiler,internetten gördüğüm adamın yanına gitmek istemiyordum. Bazılarınız bana deli misin? diyor olabilir dışardan göründüğüne göre şu anda hayattım mükemmelleşiyordu ama tam tersi hayatım karanlıklaşıyordu.
"Elena canım babanı hiç görmediğini ve onunla hiç konuşmadığını biliyorum ama böyle olması gerekiyor. Babanın yanına gitme vaktin geldi."
Böyle olması gerekiyordu? Saçmalıktı. Babam beni ve annemi ben doğduğum da bırakmış ve gitmişti bir daha ne beni ne annemi aramıştı geçen haftaya kadar...
Geçen hafta...
Yazarın ağzından...
Diana yemeklerini yapmış kızının dışarıdan gelmesini bekliyordu o sırada telefonu çaldı. Bilinmedik bir numara. Açtı.
"Kimsiniz?"
Diananın sorusuna çok kısa bir sürede cevap geldi.
"Diana benim,tony stark. Bu kadar sene sonra aramam çok saçma oldu ama nedenlerim var."
Uzun telefon görüşmesinden sonra diana telefonu kapatarak masaya oturdu. Tonynin onları bırakıp gitmesinin sebebi dünyanın tehlikede olmasıydı,kızına zarar gelmesini istemediği için gitmişti...
Şimdiki Zaman...
Deri ceketimin fermuarıyla oynarken spor bir arabanın yaklaştığını gördüm biraz uzağa park ettikten sonra arabadan indi.
"Elena."
İsmimi söyleyip bana doğru geldiğinde anneme baktım suratından belliydi ki bu adama çok aşıktı. Tony bana sarılmak için yaklaştığında bir adım geri attım.
"Araba da bekliyorum."
Sırt çantamın sapını sıkıca kavrayıp sözde babam olan adamın yanından geçip arabanın deri koltuklarına oturdum. Onları izlemeye başladım. Tony anneme elini uzatmıştı annem ise tonye sarıldı. Kim bilir bu adamın kaç tane daha çocuğu vardı? Gecelik ilişkiler yaşadığını herkes çok iyi biliyordu. Annemle bir kaç şey konuştuktan sonra arabaya doğru yürümeye başladı. Hoş bir havası ve karizması vardı. Arabaya oturduğunda yüzünü bana döndürdü.
"Elena uzun zamandır seni görmeyi bekliyorum."
Uzun zamandır.. Çok dokunaklı
"17 Yıl."
Söylediğim şeyden sonra bende gözlerimi ona odakladım yüzünde küçük bir gülümseme göründü.
"Elena bana kızgın olduğunu biliyorum."
Yanlış biliyordu kızgın değildim.
"Senden nefret ediyorum."
Söylediğim şeyden sonra gözlerimi,gözlerinden çekerek anneme odakladım. O da arabayı çalıştırarak sürmeye başladı.
"Nereye gidiyoruz?"
Ona bakmadan sordum sorumu
"Yenilmezler kulesine."
Bir şey söylemedim,yıllardır televizyondan,radyodan duyduğum kahramanlarla buluşacaktım. Heyecanlıydım. Aklıma odamdaki doctor strange heykelim geldi yüzümde gülümseme oluştu. Çok heyecanlıydım.
*
Tony arabayı park ettiğinde arabadan inerek kapısını kapattım. Kafamı kaldırarak kuleye baktım. İnanılmazdı. Muhteşemdi. Devasaydı.
"Beğendin mi?"
Tonynin söylediği soruya kafamı salladım.
"Güzelmiş."
Yüzünde gülümseme göründüğünde benim yüzümde ciddi bir ifade vardı. O önden ben arkadan kuleye girdik. Herkes bir şeyler söylüyor tonye itaat ediyorlardı. Asansöre bindiğimizde kafasını bana döndürdü.
"Kahramanlarla tanışmak ister misin?"
Bu soruya nasıl hayır diyebilirdim ki? Çocukluğumdan beri hepsine hayrandım. Özellikle muhteşem doctor strange ..
"Olur."
Kafasını 'tamam' dercesine sallayarak gülümsedi,göz uçuyla biraz tonye baktım iyi bir adam olabilir miydi? Peki ya iyi bir baba? Zaman gösterecekti..
Tony kırmızı bir kapının önünde durduğunda bana baktı,bende ona bakıyordum.
"Sevdiğin bir kahraman var mı?"
Sorusu garipime gitmişti,neredeyse tüm kahramanları seviyordum ama en sevdiğim doctor strangeti.
"Doctor strange."
Yüzünde gülümseme göründükten sonra kapıyı açtı içeri girdiğimde inanılmaz bir ortamla karşılaştım. Kitap okuyan bruce,clint ve natasha koyu bir sohbetin içinde,steve koltuğa oturmuş gözleri kapalı bir şekilde bir şeyler düşünüyor,thor yemek yiyor ve spider stephenin peleriniyle uğraşıyordu. İlk bizi farkeden spider oldu. Strangenin pelerinini bırakarak bize doğru yaklaştı.
"Wow usta bu senin kızın mı?"
Tonye bakarak sorduğunda sorusunu tony spidera 'uzaklaş' dercesine bakıyordu. Hepsiyle teker teker tanıştıktan sonra sıra stephena gelmişti.
"Sanırım elinizi sıkamayacağım."
Çok heyecanlanmıştım stephanın eline nasıl dokunacağımı bilmiyordum. Çocukluktan beri duvarlarımda resimleri olan strange...
"Bu kadar zor olmamalı."
Elini sıkmam için bir daha uzattığında yüzüne güzel gülümsemesi vardı elini sıktığımda gülümsedi. Son olarak steve sıra geldi. Elini bana uzattığında gülümseyerek elini sıktım.
"Tanıştığıma memnun oldum."
Stevenin söylediği şeye gülümsedim.
"Bende."
Bölüm sonu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beklenmedik Teklif
FanfictionBabasını on yedi yıldır sadece televizyondan ve internetten tanıyan bir kız babasının teklifinden sonra onunla yaşamaya başlar. Kahraman arkadaşlarıyla tanışır ve hayatı tamamen değişir. İyi yönden mi? Kötü yönden mi? Belirsiz.