Beklenmedik Teklif

18

Gözlerimiden içeriye sızan güneş ışınlarına gözlerimi yavaş yavaş açıyordum. Elimde bir el hissettiğimde gözlerim tamamen açıldı.

"Günaydın Bebeğim."

Babama cevap vermeye çalıştım ama  kendimi çok yorgun hissettiğim için cevap verememiştim.

"Cevap vermene gerek yok. Kendini zorlama."

Babam aklımı okurcasına konuştuğunda gülümsedim. Etrafa bakındığımda kimsenin burda olmadığını gördüm. Stephen nereydi?

"Stephen?"

Yorgunlukla çıkan sesimle sorumu sordum. Nerede olduğunu merak ediyordum. Onu özlemiştim..

"Hepsi dışarıda,hemşire seni çok yormamak adına diğerlerini içeriye almadı."

Hemşirelerin neden bunu yaptıklarını bir türlü anlamıyordum. O insanları görmek bana iyi gelebilirdi özellikle stepenı görmek bana çok iyi gelirdi.

"Baba içeriye girmelerini söyler misin?"

Babam bana 'emin misin?' Dercesine baktığında 'eminim' şeklinde kafamı salladım. Babam dışarıya çıktığında ilk odaya dalan stephen olmuştu,ah bu gözleri ne kadar özlemiştim. Sonrasında peter sonrasında nat sonrasında stev ve clint girmişlerdi.

"Elena iyi misin,canım?"

Stephen yanıma gelerek elimi tuttuğunda yorgunlukla konuştum.

"İyiyim,hastaneden ne zaman çıkacağım?"

Babam yanımıza doğru geldiğinde stephen elimi bırakmadan,gözlerime bakıyprdu belli ki beni çok özlemişti bakışlarından anlaşılıyordu.

"Bir kaç gün daha burda kalman gerekiyor."

Bir kaç gün mü? Bu çok fazlaydı ben bir saat bile dayanamıyordum.

"Ciddi bir durumum yok,beni bugün çıkarsınlar."

Babam stephena,stephen babama baktı. Bakışmalarına anlam veremedim.

"Aslında durumun çok kritikti,yaklaşık bir haftadır uyuyorsun."

Bir haftadır uyuyor muyum? Bu saçmalıktı en fazla bir gündür burdaydım. Stephen bakışlarımdan biraz daha açıklama yapması gerektiğini anladı ve konuşmaya başladı.

"Elena vücudunda çok fazla derin kesik vardı seni hastaneye getirdiğimizde başından çok büyük bir yara almıştın. Bilinçin yerinde olmadığı için seni bir haftadır uyutuyorlar doktorların demesine göre yaşaman bir mucizeymiş."

Yaşamam bir mucizeymiş.. Stephenın hakımda yaptığı açıklamalar gerçekten beni hoşnut etmemişti yaşamam mucizeyse şu anda nasıl hayattayım?

"Nasıl hayatta kaldım?"

Stephen derin bir sessizlik içinde babama baktı babam derin bir nefes aldı ne oluyordu?

"Dışarıya çıkmanızı rica edeceğim."

Babam eliyle kapıyı gösterdiğinde peter,clint,natasha dışarıya çıktılar. Steve bana doğru yaklaşıp saçlarımı bozduğunda gülümsedim bunu yapmasını seviyordum.

"Sen bir haftadır uyuyorsun ben yıllarca uyudum artık ortak bir özelliğimiz var."

Steve gülümseyerek odayı terk ettiğinde babamlara döndüm. Gerçekten yapacakları açıklamayı merak ediyordum. İlk konuşan stephen oldu.

"Elena duyacağın şeyler seni üzebilir ve çok derinden yaralayabilir. Nasıl hayatta kaldığını duymak istediğine emin misin?"

Stephenın konuşması beni iyice sıkmıştı neler oluyordu? Tanrı aşkına..

"Anlatır mısınız artık?"

Stephen babama,babam bana bakıyordu. Oturduğu yerden kalkarak karşıma geçti,derin bir nefes aldı. Stephen ellerimi tutuyordu.

"Elena sen yeni doğduğun zaman seni stark deneylerinden birine soktuk. Bu deney vücudunla alakalıydı." 

Babam sustuğunda,devamını dinlemek isteyip istemediğimi düşündüm. Hayatımın bir anda alt üst olmasından korkuyordum. Gözlerimi babamın gözlerine odakladım.

"Devamını anlat."

Bana ne yapmışlardı? Bunu bilmek istiyordum. Babam anlatmaya devam etti.

"Yaptığım deney sonuçu vücudunda ki ısı derecelerini düşürdüm. Bunun sayesinde artık üşümüyordun aslında bu iyi bir şeydi ama bir kaç gün önce öğrendiğim bilgiyle gerçekten çok büyük bir olay yaşadım."

Yıllardık demek bu yüzden üşümüyor muşum. Peki ya bir kaç gün önce ki olay neydi?

"Vücudunda biriken soğukluk yüzünden bir takım süper güçlerin var. Bunlar iyi süper güçler mi? Pek zannetmiyorum."

Babam sustu,stephen ellerimi daha sıkı tutmaya başladı. Devamını dinlemek istiyordum.

"Devam etmeni istiyorum."

Babam derin bir nefes aldı,bunu yapıp durması gerçekten çok sinir bozucuydu stephen babama baktı.

"Tony bu kadar yeter."

Hayır yetmez,bilmek istiyordum. İçimde ki güçleri öğrenmeye hakkım vardı.

"Baba devam et."

Kendimi çok yorgun hissediyordum ama devam etmesi gerekiyordu..

"Bir şiddet anında veya tehlikeli bir durumda vücudun seni koruyacak. Karşında ki kişiyi donduracak. Bu iyi bir şey ama kötü olan şey bu soğuluk ve buz  zamanla içine yayılacak hücrelerini ve organlarını öldürecek sonrasında tamamen öleceksin."

Ölecek miydim? Daha on yedi yaşındaydım.

"Ne kadar zamanım var."

Uzun zamanlarım olmalıydı ben ölmek istemiyordum.

"Bir yıl belki de daha az."

Odada derin bir sessizlik oluştu,stephen durmadan ellerimi öpüyor bana destek olmaya çalışıyordu. Babam yüzünden ölecektim... Neden beni o lanet deneye sokmuştu ha! Kahretsin neden!

Bölüm Sonu.. Yorum İstiyoruuuum😍