Beklenmedik Teklif

19

Moralim o kadar bozuktu ki,bir yılık ömrüm kalmıştı oysaki ben daha neredeyse hiç bir şey yaşamamıştım. Hayalini kurduğum üniversiteyi kazanmama izin verilmeyecekti,küçüklüğümden beri hayalim olan Avustralyaya gidemeyecektim. Bunlar babam yüzündendi beni deney olarak kullanmıştı neden bunu kendi kızına yapmıştı ki? Strange baktığımda ellerimi tutuyor ve küçük öpücükler konduruyordu buna çok ihtiyaçım vardı..

"Herşey düzelecek."

Stephenın söylediğine inanmak çok isterdim ama bir 'stark' asla yanılmazdı. Kendimi kandırmayacaktım.

"Pek zannettmiyorum."

Stephen bir şey demeden ellerini tutmaya devam etti,kapı açıldığında elinde ki bir kaç raporla içeriye hemşire girdi. Yatağımın karşışına geçerek gülümsedi.

"Elena hanım durumuz oldukça iyi,bilmediğimiz bir şekilde hücreleriniz sizi ayakta tuttuyor."

Kısa bir sürelliğine ayakta tutuyor yakın zamanda beni öldürecekti. Hemşire konuşmaya devam etti.

"İstediğiniz zaman hastanemizden taburcu olabilirsiniz."

İşte bu güzel haberdi burdan gerçekten çok sıkılmıştım ama aynı zamanda stephenın bana bu kadar ilgi göstermesi işime geliyordu.

"Ben starkla konuşup taburcu işlemlerini halledeyim."

Stephen elime kısa ama güzel bir öpücük bıraktıktan sonra yanımdan kalkarak kapıya yöneldi,bende başımı yastığa koyarak gözlerimi kapattım..

"Burası çok sıkıcı olmalı." 

Gözlerimi açtığımda karşımda buckyi gördüm,burda ne arıyordu? Aman tanrım..

"Bucky burda ne işin var?"

Sorduğum soruya gülümsedi

"Bunu genellikle ben sana sorardım."

İstemsizce benim de yüzümde küçük bir gülümseme oluştu. Burda olmamalıydı hücreden nasıl kaçmıştı?

"Bucky ben ciddiyim burda ne işin var?"

Dört duvarda sadece biz vardık,bucky yatağıma daha çok yaklaştı. Yüzünde hüzün vardı.

"Seni görmek istedim."

Beni görmek istemişti? Eskiden Bucky barnes benden kurtulmak için elinden geleni yapardı ama şimdi kendi ayaklarıyla yanıma gelmişti. Garipti..

"Bucky burda olmaman gerekiyor eğer ste-"

Bucky eliyle dudağımı kapattığında irkildim,en son bana dokunduğunda vücudum kanlar içinde kalmıştı.

"Stephen veya Stark öğrenmeyecek. Seni görmek istedim çünkü iyi olup olmadığından emin olmalıydım. Baban ve arkadaşları her yerde beni arıyorlar bulduklarında beni hücreye sokmayacaklar hayatıma son verecekler. Son kez seni görmek istedim iyi olduğunu da öğrendim artık gidip kendimi babana teslim edebilirim."

Öleceğini bile bile kendini babama mı teslim edecekti,bunu yapmasına izin veremezdim.

"Bucky ölmene izin veremem lütfen hastane odasından çık ve seni hiç tanımamış gibi yoluma devam edeyim. Bu ikimiz içinde en iyisi."

Yalan söylüyorsun elena,buckyi özleyecektin. Buckye çok alışmıştım onu birden bire bırakamazdım ama bırakmak zorundayım,çok zordu..

"Benden sana veda etmemi mi istiyorsun?"

Bunu istemek çok zordu ama istiyordum,istemek zorundaydım. Ölmesine göz yumamazdım.

"Bucky çok vaktimiz yok. Babam ve Strange birazdan burada olurlar."

Buckynin gözlerine baktığımda bana yalvarırçasına bakıyordu.

"Elena sana veda ed-"

"Bucky lütfen!"

Bucky yanıma gelerek gözlerime baktı şimdi veda konuşması yapacaktı.

"Elena seni kaçırdığım gün ne kadar aptal biri olduğumu bilmiyordum o gün yüzünden her gün kendimden nefret ettim. Her yanıma gelişinde bana daha önce yaşamadığım duyguları yaşattırdın teşekkür ederim. O gün seni yaraladığım gün kendimden öyle nefret ettim ki. Böyle bitebileceğini hiç düşünmemiştim,ama hayatıma iyiki girdin elena her anı için teşekkür ederim."

Buckynin gözlerinin ıslandığını fark ettim.

"Kış askeri gözleriniz ıslandı."

Bucky gülümseyerek benim gözlerime baktı.

"Sen ağlıyorsun aptal!"

Bucky gülümseyerek göz yaşlarımı sildiğinde bende gülümsedim.

"Gitmen gerekiyor artık."

Buckynin yüzü yine ciddileşitiğinde boğazıma oturan yumru canımı yakıyordu buckynin gitmesini istemiyordum. Bucky alnıma yaklaşarak,alnıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Hoşçakal Hikaye Kızı."

Buckynin göz yaşı yanaklarıma düştüğünde hızlı adımlarla yanımdan ayrıldığını gördüm. Gitmişti.. Bucky benden sonsuza kadar gitmişti...

Bölüm sonu..