Engjelli Im I Lumturise

17

Kishin kaluar tashme dy jave . Dy javet me te gjata te jetes se Kendit. Dy javet me te veshtira, me te lodhshme, me me shume mundime. Dy jave kishin mjaftuar qe Kendi te dukej si nje fantazme aq shume ishte dobesuar.
- Po ha moj buke. Eja ketu! Do i hash te gjitha keto degjove? ,- degjonte gjithnje fjalet e prinderve te saj.
Por cfare mund te bente ajo. Ushqimi nuk kalonte. Me mire sesa te mbytej nuk hante. Kishte rene 5 kile. Domethene ishte 45 kilogram bashke me rroba. Organizmin e ndjente te dobet, por nuk bente asgje per kete. Ndihej ne rregull me veten e saj.

-Ty te merr era . Tani une te mund ne mundje dore , - i thoshte me shaka vellai i saj i vogel.
Cdokush bente perpjekjet e tij qe ta bente Kendin te hante, por ajo kembengulte ne te sajen dhe cdo gje e kthente ne shaka.

Madje edhe Dejvi me Marin po perpiqeshin ta kthenin Kendin ne vete. Mari eshte kusherira e saj. Ato jane rritur te dyja bashke dhe jane si motra binjake. Qe te vogla ne qofte se nuk hante njera, nuk hante as tjetra. Kur njera qante, edhe tjetra qante. Kishin nje lidhje te cuditshme mes tyre. E ndjenin njera tjetren. Ndjenin cdo gezim, cdo dhimbje, cdo gje qe ndjente njera e ndjente edhe tjetra. Te dyja ndiheshin me fat qe e kishin njera tjetren. Nje person i tille eshte vertete nje dhurate nga Zoti.

- Shikoje sa je bere! Mos do te me dobesosh edhe mua?!- i thote Mari.
- Kaq sa eshte kjo une e mbeshtjell me nje krah edhe e rrembej,- tha Dejvi duke qeshur.
- Po edhe une per kete arsye u dobesova, qe te me mbeshtjellesh ti ,- iu pergjigj Kendi dhe e perqafoi.
- Po une ??!- tha Mari me nje fytyre te merzitur.
- Hahaha edhe tii.. Hajde ketu,- i tha Kendi dhe u perqafuan te tre.

Perqafimi i ketyre te dyve ishte ilac me vete. Ndihej aq mire ne krahet e tyre, aq e sigurt, aq e qete sa ne ato momente asgje tjeter nuk ekzistonte. Gjithcka fshihej si me magji.

- Ik ti tani se kemi muhabete gocash,-i thote Mari Dejvit.
- Ju me mbani sekrete mua ee??
- Po jo more ca sekretesh. Thjesht muhabete gocash. Hajde ik tani,-i tha Mari dhe e perzuri nga dhoma. Dejvi nuk dinte asgje per Aldin, ndersa Mari dinte gjithcka. Kendi nuk i mbante asgje te fshehte asnjerit prej tyre, por Dejvit nuk mund t'ia thoshte.
- Duhet t'ia tregoj edhe atij,- i tha Kendi Marit.
- Mos u cmende. Ai do vriste per ty. Aq me pak pas kesaj qe beri Aldi.
- Ufff
- Mos u merzit. Degjo nuk te shoh dot keshtu.
- Mari te lutem mos fillo edhe ti. Nuk kam asgje. Jam shume mire e kam seriozisht.
- E di. Une e di si je ti nuk ka nevoje te ma thuash, por shikoje pak veten. Je kocke e lekure.
- Po nuk me hahet moj. Ca te bej?
- Ha me zor.
- Mire do ha.
- Ahh moj Kend ahh.
- Jam vertet mire. Pse nuk me besoni?
(Kendi ndihej vertet me mire. E kishte marre veten. Nuk merzitej me. Bente vetem gjera qe e benin te lumtur, por ushqimi nuk hynte te keto. )
- Te besoj. Une e shoh. Je me mire sec ishe, por serish nuk je Kendi qe ke qene.
- Ajo nuk do jem me kurre. 
- Pse mos te jesh?! Vetem se nje idiot nuk te vleresoi?! Ti meriton shume me shume se vemendja e nje cope mishi si ai.
- Mariii!!
- Cfare?! Do e mbrosh tani?!
- Jo nuk do e mbroj, por fakti qe une meritoj me shume mbi ndesh me deshiren time, keshtu qee...
- E di. Zemra nuk pyet per te keqijat e tij. Ti thjesht sheh me te miren, pavaresisht se ai te perplas gjithmone me te keqen,- tha Mari dhe iu mbushen syte me lot. Humbi ne kujtime.
- Ti gjithmone do e duash ate cfaredo te thuash.
- Nuk po flasim per mua, po flasim per ty.
- Atehere ma thuaj ti si ia bere qe e harrove? Meqe thua se e ke harruar.
- Kjo eshte recete sekrete,- tha Mari dhe filloi te qeshte.
-Hahaha as mua nuk do ma japesh?! Sa e keqee!!
- Ti mundesh okj.
- Me cmendet me kete fjali seriozisht. Se dija qe kishit kaq shume besim te une. As une nuk besoj kaq shume te vetja.
- 😂😂epo tani ca te bejme. Te ty i mbajme shpresat.
- Mbajini mbajini😂😂.

Dolen te dyja te percillnin Dejvin qe iu desh te largohej. Kendi e perqafoi fort.
- Ti ke dicka,- i tha ai Kendit.
- Do me marri shume malli per ty.
- Leri keto po me thuaj cfare ke.
- Nuk kam gje seriozisht. Pse nuk duhet te te peqafoj une ty?
- Sa here te duash, zemra e vellait. Ti e di qe une jam gjithmone ketu per ty.

Dejvi ishte si vellai i madh i Kendit. Edhe ata ishin rritur bashke, te tre. Po sigurisht mes vajzash marredhenia ishte me e ngushte. E dinte se Dejvi do e mbeshteste gjithmone. E donte shume. Ai nuk kishte moter. Asnjeri prej tyre nuk kishte, prandaj Kendi ishte motra tyre e preferuar😂.
Kendi kishte nje moter me te madhe, por diferenca e moshes dhe deshira per te mos e merzitur e kishte distancuar pak nga ajo. Ajo zinte vendin kryesor ne zemren e Kendit, por edhe zemra e saj kishte vend per te gjithe.