Chapter 22

436 15 3
                                    

Szłam na kolejny wykład, był o prawie rzymskim. Był to jeden z tych tematów które przerobiłam na ostatnich wakacjach.

Usiadłam w kącie sali, mimo wszystko wiedziałam że ludzie patrzą na mnie inaczej.

Byłam bardzo zmęczona, podpierałam głowę dłonią kiedy jajaś dziewczyna zagadała do mnie

- Też się nudzisz? Spokojnie i tak nic nie stracisz, tego przedmiotu nie będzie na zaliczeniach- powiedziała

- To dobrze- odparłam patrząc na blondynkę, chyba gdzieś już ją kiedyś widziałam, ale przez zmęczenie nie mogłam sobie przypomnieć gdzie

Rozmawiałyśmy cały wykład, okazało się że ma ja imię Liv i pochodzi z Anglii

- Dobrze się czujesz?- zapytała na jednej z przerw kiedy stanęłam i złapałam się za brzuch

- Nie wiem- popatryłam na nią przerażona

- Czekaj powiedz mi co robić?- zapytała kiedy zauważyła że czuje się coraz gorzej

- Zadzwoń do mojego chłopaka- powiedziałam wyciągając telefon

- Nie odbiera!- krzyknęła spanikowana

- To do ojca dziecka- popatrzyła na mnie dziwnie

- To twój chłopak nie jest ojcem?- zdziwiła się kiedy wybierała właściwy numer

- To długa historia- sapnęłam przed krzykiem jaki opóścił moje gardło- chyba się zaczęło!- krzyknęłam

***
- Ambar w porządku- powiedział Simon spokojnym głosem

- Simon- mocno ścisnęłam go za rękę

- Już po wszystkim- pogłaskał mnie po głowie

- Gdzie ona jest?- zapytałam

- Poczekaj chwilę- chłopak zniknął za drzwiami, a zaraz pojawił się z moją małą córeczką na rękach

- Daj mi ją- szybko wyciągnęłam ręce, nie czułam się na siłach aby wstać

- Mogę wejść- zza drzwi usłyszeliśmy głos Matteo

- Wpóść go-  powiedziałam

Powoli i niepewnie usiadł koło szpitalnego łóżka, i pogłaskał małą po głowie. Czułam wtedy że jestem bardzo szczęśliwa, i myślę że moja córka też będzie

- Jak ma na imię?- zapytał Matteo

- Anastasia Balsano

- To cudowne

- Tak, też tak myślę

- Jak myślisz, pokocha mnie?- zapytał Simon, na co Matteo lekko się spiął ale uspokoiłam go dotykiem w ramię

- Oczywiście, mój kochany- pocałowałam go w policzek

- Tak się cieszę

Mimo że nie wiem co dalej nas czeka, wiem że będę otoczona przez osoby które kocham, i razem z nimi jestem gotowa przeżyć jeszcze wiele...

Simbar forever ❤Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz