Gün Işığı ~yağhaz~

~şok~

"abla, abla ne oldu? Anlatsana ya."
Boş boş duvara bakıyordum sadece eceye olanları anlatamazdım.

"Yok bişey olmadı. Katılamayacağını söyledim ve geldim. Bu kadar."

"Abla gerçekten bu kadar mı? Çok kötü görünüyosun."
Hafifçe gülümseyip eceye döndüm.

"Gerçekten ben iyiyim ablacım. Dediğim gibi oldu işte."

"Sen öyle diyorsan"

Birden odaya annemin girmesiyle sinirle ona baktım. Ne ara gelmişti?

"Aynaya ne yaptınız öyle? Kim yaptı. Ece yoksa kötü mü geçti?"

"Anne yok. Ben yapmadım."

Bakışlarını bana yöneltti.

"Sen mi yaptın? "

"Evet ben yaptım. Bişey mi diyceksin. Otel odasınada ben gittim. Ece değil!"
"A-abla-"
"Ne? Nasıl olur? "
"Duydun işte ben gittim. Oraya senin hayallerini yıkmaya gittim. Ece'nin katılamayacağını söylemeye gittim. Ama nasıl muamele gördüm biliyomusun? Sanki bir or*spuymusum gibi davrandı o adam bana beni or*spu sandı."

Sessizce üzülmüş gibi bana baktı.

"Bişey demeyecek misin! Kızını or*spu sandı. Bişey demeyecek misin! Fazilet hanım"

"Yeter! Sus!" Diyerek yüzüme tokat yapıştırdı. "Sus." Sonra çıktı gitti.

"Abla. İyi misin?"

Yatağıma gidip oturdum artık konuşmak istemiyordum bişey demek istemiyordum Ece yanıma gelip sarıldı bana.

"Özür dilerim. Ben. Ben böyle olsun istemedim. Benim suçum abla."
Kendini suçluyordu melek kardeşim benim. Ama benim yerime o gitseydi. Oda aynı muameleyi görücekti. Onun üzülmesine, ağlamasına dayanamam ben.

💎

Sabah hickimseye bişey demeden çıkıp iş yerime gittim. Bide annemin konuşmasını çekemezdim.
Spor salonuna geldiğimde hemen gidip kıyafetlerimi giydim betülü görmemle yanına gittim.

"Hazan nasılsın? Canım"
"İyiyim sen?"
"Bende iyiyim işte. Dün akşam seni bı çok kez aradım. Ama açmadın. "
"Ciddi misin? Duymadım herhalde. Sessize almıştım. Şimdi hatırladım."
"Niye ki?"
"Halletmem gereken işler vardı."
"Neymiş o işler?"
"Of betül. Ne çok soru soruyosun. Bi sus ya. Başım ağrıyor zaten. Bişey yemeden çıktım evden de."
"Neden ki? Ben hemen bı kaç şey yiyip geldim. Yemen lazım."
"Her zamanki gibi annem yüzünden. Sabah sabah bide kafam şişsin istemem."

Rıdvan bey'in bize doğru geldiğini gördüm. Tam dibimde durmuştu

"Hazan. Müşterin var. Hazırlan hemen git yanına."
"Tamam efendim."

💎

Bi kaç saat gelen müşterilerimi çalıştırmakla geçti. En sonunda eve gidicektim. Üzerimi değiştirip çıktım giderken bi araba tam önümde durdu.

"Yavaş." Arabanın içindekini görmemle şok geçirdim. İş yerime kadar gelmişti.

Bölüm sonu. Umarım beğenmişsinizdir. Görüşlerinizi belirtmeyi unutmayın. 💞