Gün Işığı ~yağhaz~

~evlilik~

Rıdvan bey laflarını tek tek yutmustu. "Şimdi hazan hanımdan özür dileyin."
Sinan egemeni duyan Rıdvan bey bana doğru dönüp istemsizce "özür dilerim" dedi. Sonrada hızlıca yanımızdan gitti. Sinan bana dönüp gülümsedi ardından "geçmiş olsun" dedi. "A-anlamadım."
"Annen için dedim."
"Aa doğru. Teşekkür ederim. Ama sen gelmesen de hallederdim Rıdvan beyi. Ama yinede teşekkür ederim"
"Rica ederim. Artık teşekkür etmeyi bıraksan mı?"
"Tamam. Ben gidiyim o zaman."
"Hazan. Sana birşey sorucaktım aslında"
"Sor tabi."
"Bana Özel eğitim mi versen. Ne dersin?"
"Olabilir. Neden olmasın?"
Gülümsedi. Bende ona karşılık verdim.
"Abi" ikimizde sesin geldiği yere döndük. Selin egemendi.
Yanımıza yaklaşıp abisine sarıldı. "Bu kim?" "Boks hocam."
"Tamam peki. Hadi gel seninle biraz hava alalım sana çok önemli birşey söyleyeceğim."

"Peki o zaman. Hocam görüşürüz." Diyip muzip bir gülümsemeyle kardeşiyle birlikte gittiler. Sinan egemenin boks hocası ister istemez gülümsememe engel olamıyordum.

...................................

"Öyle işte. Ece artık soru sorup durmasan."
"Abla bu nasıl oluyor anlamiyorum. Seni hastaneye getiren yağız egemen. Rıdvan beyden koruyan Sinan egemen. Baya iyimis. Eee sen hangisini seçiyosun peki?"
"O nasıl soru öyle? Sinan egemenin sadece hocasıyım. Yağız egemeninse hiçbir şeyi."
"Hadi sofraya. Çok acıktım."
"Of abla ya. İllaki kestirip atıcaksin."
"Hadi, hadi."

Yemek yemeye basliycaktik ki yine annem konusmadan duramadı. Ama bu sefer birşey demiycektim. Onu alttan alıcaktim.

"Kız siz ne konuşuyodunuz öyle fısır fısır he."
"Hiç. Öyle havadan sudan konusuyoduk"
"Öyle mi? Yerim ben sizin o havadan sudan konuşmalarınızı. Sinan egemen yağız egemen diyodunuz. Kız sizin onlarla ne işiniz var?"
"Of anne yine baslamayalım lütfen. Sinan egemenin hocası oldum bugün onu konuştuk. Oldu mu?"
"Ay hocasıymış. Kız bana bak hoşuna mı gitti yoksa. Şöyle bakiyim bı annene."
"Anne biraz dinlen. Doktorlar ne dedi sana bı hatirlasana"
"Ben yeterince dinlendim. Ee yağız egemen olayı ne?"
"Hastaneye beni o getirdi."
"Oo hazan hanım. Baya aşmışız kendimizi. Egemenlerle takılmalar. Noluyo kız sana. Eceyi o at hırsızından kurtaralım çekelim derken birde şimdi sen çıkıyorsun. Gerçi at hırsızından iyidir. Egemenler sonuçta."
"Anne konuyu nereden nereye getirdin. Bana yardım ettiler sadece."
"Ne yardımı? Yağız egemen getirmiş dedin hadi o tamam. Peki Sinan egemen?"
"Ay tamam hadi kapatalım şu konuyu. Hadi film izleyelim."
"Gelelim sana Ece hanım. Bugün nereye gittin bakalım sen. "
"Arkadaslarimlaydim."
"Annenize yalan söylemeyi çok iyi beceriyosunuz. O at hırsızıyla buluştun dimi kız."
"Ben uyuyacağım. Size iyi geceler."
"Ece gel buraya. Nereye gidiyorsun sen. Cabuk gel."
"Anne rahat bırak kızı hadi ben sofrayı topliyim. Sonrada uyuyalım. Sende iyice dinlen."
"Hadi şimdilik öyle olsun. Bir kerecik susiyim."
"Ne zaman sustun ki?"
Ters bı bakış attıktan sonra yatmaya gitti. Bende sofrayı toplayıp uyumaya gittim.

....................

"Abla hadi gel. Bi dön bakalım. Çok güzel olmuşsun. En güzel gelin."
Aynadaki yansımama baktım.
"Gerçekten güzel miyim?"
"Evet. Hemde çok."
"Hadi gidelim. Düğün başlıyor."
"Kuğu gibi olmuşsun güzel kızım benim."
"Anne ağlama. Benide ağlaticaksin."
"Hadi gelin. Gidelim düğün başlıycak ya."
Herkes yerine geçmişti. Ben yavaş adımlarla damadın yanına gidiyordum. Yüzünü bana döndü hayran bir şekilde bana bakıyordu "çok güzel olmuşsun aşkım" gülümseyerek ona baktım. "Sende öyle." Bi anda tedirgin bir şekilde göğsüme bakınca korktum oraya doğru baktım kanıyordu.
"Yağız!"
"Hazan ben yanındayım. Burdayım." Her yer kararıyordu.

Bir günde iki bölüm 🌸 umarım beğenirsiniz.