Gün Işığı ~yağhaz~

~kayboldum~

Kaç saattir bekliyorum. Gelen giden yok. Şu halime bak ya! Maymuna dönmüştüm Ece yüzünden bu kadarda makyaj yapılmazki ya. Kimsenin geleceği yoktu. En iyisi eve gitmek kapıya doğru yöneldim gidicekken halıya takılıp düştüm o sırada tam önümde biri durdu. Kafamı kaldırıp baktım beklediğim kişi değildi. Daha fazla yerde durmayıp ayağa kalktım.

"Topuklarla da zor oluyor tabi, siz çekim ekibindensiniz sanırım. Sinan beyle görüşücektim."

"Sinan bey demek"

"Anlayamadım. "

"Üslup baya çalışılmış. Ama neden buraya geldiğini bende biliyorum sende biliyorsun."

"Bu ucuzluğun üzerinden akmıyomus gibi"

"Ne diyosun sen be! Sen kimsinde bana bunu diyebiliyorsun!"

"Daha kötülerini eminimki duymuşsundur."

"Ne diyosun sen be! çekil önümden! gidicem."

"Bu gece kimse amacına ulaşamayacak"

Kapıya doğru gidip bizi resmen kilitledi.

"Önce masummuş gibi davranmayı bırak ben sonra kapıyı açarım."

"Çabuk aç kapıyı. Bak titriyosam korkumdan değil sinirlendiğimden titriyorum. Senin bildiğin çıt kırıldım kızlara benzemem dağıtırım yüzünü!"

"Ben senin gibileri çok iyi bilirim. Sen ve senin gibiler kaşından gözünden başka artısı olmayan ambalajı parlak bir o kadarda içi boş ve değersizsiniz."

"Bana bak ağzını kapat yoksa-"

"Yoksa? Noldu utandın mı? Senin gibi yüzü kızarıcak kızın gece yarısı bı otelde ne işi var!? Ama merak etme sana bu gece bu odadan ekmek çıkmayacak. Seninde değerin bu."

Deyip yüz doları tam gözümün önüne getirdi. Masadan bıçağı almamla yüzüne doğrultmam bir oldu. Elini yara izine götürdü.

"İşte şimdi beni şaşırttın"

Sonra telefonu çalmaya başladı kulağına götürüp bı süre o kişiyi dinledi

"Bu gecenin izini unutma! Çünkü ben unutmayacağım."

Hiç beni dinlemiyordu arkasını dönüp gitti. Hayatımda hiç böyle muamele görmemiştim. Kim oluyodu da bunları bana söyleyebiliyordu. Sinirle odadan çıkıp onun peşinden gittim bu 100 doları yüzüne çarpmadan rahat edemezdim. Topuklularımı çıkarıp ardından bağırdım.

"Bunu unuttun pislik!"

Çoktan gitmişti asansöre bindim ne olursa olsun ona yetişecektim gözyaşlarım istemsizce akmaya başladı.

Aşağıya indiğimde onu görüp peşinden koştum ama yine yetişemedim otelden çıkmıştı bile arabasına binip giderken yine arkasından bağırdım. Duymayacağını biliyordum ama yinede bağırdım.

"Bulucam seni! Pislik. Bulucam seni!"

Dizlerimin üzerine çekip tekrar ağlamaya başladım.ben bunları hak etmemiştim.

Bi süre sonra kendime gelip ayağa kalktım ve taksiyi görmemle hemen oraya gidip taksiye bindim

Camdan dışarıya bakıyordum öyle az önce ne olmuştu? Bir or*spu gibi muamele görmüştüm.

Sen ve senin gibiler kaşından gözünden artısı olmayan bi o kadar da içi boş ve değersizsiniz.

Bunları bana mı demişti?

Bizim mahalleye gelmemle parasını verip indim. Hızlı bir şekilde eve gittim ve önüne gelince kapıyı açtım ve girdim.

Aynanın tam karşısında durmuştum makyajım akmıştı ağlamaktan çok kötü görünüyordum. Aynayı bi hışımla yere attım.

"Seni bulucam. "

İlk bölüm 2. Bölümdeki otel odasını anlattım bundan sonrasının çoğu şeyini değiştiricem. Umarım beğenmişsinizdir. ❤️