~düşündüğüm tek kişi~

365 36 21
                                    

Yağız'dan

Düşüncelere dalıp gitmisken kardeşimin bana seslenmesiyle ona döndüm.
"Abi bu yüz güzeli işini nasıl yapıcaz. Şimdiden birsürü fotoğraf geldi. Biliyorsun benlik değil."
"Peki yalan söylemek senlik mi?"
"Yine mi otel odası. Artık unut bunu. "
"Ben senin yüzünden hiç tanımadığım bir kıza orospu damgası vurdum! Birde unut mu diyorsun."
"Abi özür dilersin olur biter. Uzatmaya gerek yok."
"Özür dilerim olur biter mi? Sinan sen ne diyosun. Gerçekten özür dileyince biticeğini mi düşünüyorsun? "
"Abi tamam yaptım bı hata. Ben çok özür dilerim."

Babamın gelmesiyle birlikte ona döndük.
"Noluyo size? Ne bu gürültü."
"Yok baba. Hiçbir şey olduğu yok."
"Sesiniz odama kadar geliyor."
"Bir sorununuz varsa eğer gidin evde çözün. İşyerinde bunu yapmanız hiç hoş değil."
"Tamam baba."
"Yüz güzeli işi noldu? Hallettiniz mi?"
"Hayır daha halletmedik."
"Haftaya bu yüz güzeli işi bitsin."
"Tamam baba."

Babamdan çıktıktan sonra fotoğrafları incelemeye başladık. Ama bunların hiçbiri umrumda değildi. Umrumda olan tek şey hazandı.

Hazan'dan

"Abla biz annemle dışarıya çıkıyoruz. Eğer gelmek istersen,"
"Yok gelmiycem ben. Biraz evde durucam. Siz nereye?"
"Fotoğrafçıya. Yüz güzeli seçimleri için."
"Tamam bakalım. Çok istiyorsun sanırım."
"Yok aslında. Annemin gönlü olsun diye."
"Yani hiç istemiyosun aslında. "
"Tamam istiyorum ya. Yani bir düşünsene. Egemenlerin yüz güzeli Ece Çamkıran. Nasıl ama?"
"İyiymiş."
"Abla dünden beri sana noluyor? Ya hic birşey de anlatmıyorsun"
"Yok bişey Ece. Hadi gidin siz"
"Tamam o zaman görüşürüz. Kendine iyi bak."
Dışarıya çıktıklarında yerimden kalkip kahvaltı yaptım. Ama çok birşey yemek istemediğim içinde hemen sofrayı kaldırdım biraz dışarıya çıkıp hava alsam kendime gelirdim belki.

Ece'den

Uzun bir yol sonucunda fotoğrafçıya gelmistik.
"Hoşgeldiniz efendim. Hanginiz fotoğrafını çekecegiz?"
"Hoşbulduk. Benim kızımın."
Diyip beni gösterdi annem.
"Şöyle buyrun."
Kameranın karşısına geçip kocaman gülümsedim.
"Çok güzel maşallah. Benim kızım işte. Güzeller güzelim benim."
Fotoğraf çekimi bittikten sonra ordan çıkıp eve gittim. Annemin fotoğrafı egemenlere kendi ayaklarıyla götürücekmis. Fazilet hanım işte.
"Sen doğru eve git. Tamam mı kızım? "
"Tamam anne."
Bir yandanda aklım hala ablamdaydi. Yağızla ne yaşadiylarsa artık hiç konuşmuyodu bu konuyu. Yada tersliyordu.
Mesaj gelmişti. Yasinde .
Ece bu inadın ne zaman kadar sürecek. Özür de diledim. Yapma böyle. Seviyorum seni.

Asla akıllanmayacaktı. Nasıl birini sevmiştim ben. Şuan moralimi bozmamalıydım. Belkide yüz güzeli ben olucaktim. Bir ihtimal bile olsa beni çok mutlu ediyordu. Annem kadar bende çok istiyordum bunu. Umarım bu isteğim gerçekleşir.

Sinan'dan

Şirketin girişinde fazilet hanımı görmemle yanına gittim.
"Sinan egemenle görüşecektim. Yüz güzeli projesi varya o yüzden."
"Maalesef randevu olmadan almıyoruz."
"Fazilet hanım. Siz böyle gelin isterseniz."
"Sinan bey tanıdınız dimi beni. Ben bu fotoğraftaki kızın annesiyim. "
"Tanıdım. "
"Yüz güzeli projeniz için getirdim bu fotoğrafı."
"Aliyim ben. İyi günler o zaman."
"İyi günler "
Diyip odama çıktım. Elimdeki fotoğrafa baktım dikkatlice. Çok masumdu. Yüzü çok güzeldi.

"Sinan ben çıkıyorum. İşlerim var."

Abimin gelmesiyle fotoğrafı masanın üzerine koydum.

"Noldu? Sanki birşey varmış gibi davranıyorsun. Ver onu bana."
"Abi. Normal diğer fotoğraflar gibi işte. Adaylardan biri."
"Tamam ver. Bende bakıcam."
"Al." Diyip abime uzattım.
Bir fotoğrafa bide bana bakarak "bu hazanın kardeşi değil mi? "
"Evet. Oda adaylar arasında."
"Peki neden birşey saklıyormus gibisin. Bu kızlada oynamada"
"Neden? Hazanın kardeşi diye mi?"
"Sen akıllanmazsın. Ben çıkıyorum. "
Abim gittikten sonra arkasından fısıldar bir şekilde "belkide hedefim ablasıdır."

Hazan'dan

Neden bu kadar takmıştım ki bu olayı. Ben mi öptüm sanki. Aslında orda bi güzel dövmeliydim onu. Ama zaten pişman olmuş gibiydi. Yinede yapmamalıydı tabi.
"Hazan "
"Betül. "
"Napıyosun böyle dalmış gitmişsin."
"İyiki geldin. Kafamdaki düşünceler yüzünden deliricem."
"Noldu? Anlat bana."
"Aslında bunu kimseye anlatmayı düşünmüyordum. O kadar kötü ki. "
"Bir dakika canım. Annem arıyor."
"Tamam. Sen konuş gel."

Bunu betülede anlatamazdım ki.

"Hazan sonra konuşalım olur mu? Acil eve gitmem lazım "
"Betül noldu? Birşey mi var? "
"Yok. Ben bi gidiyim. Sana sonra anlatırım sonra görüşürüz."
"Tamam o zaman. Dikkat et kendine
"

Kısa bir süre sonra bende eve gittim.
Ece vardı. Biriyle kavga ediyordu. Tahmin etmesi zor değildi. Yasindi.
"Yeter artık! Arama beni! Sana dediklerim bu kadar."
"Ece kuzum noldu?"
Telefonu kapatıp bana döndü. "Sorma abla ya. Yasinle ayrıldık."
"Barışırsınız. Siz kaç kere kavga edip ayrıldınız."
"Bu öyle değil."
"Anlat bakalım."
"Ben uyumak istiyorum. Yorgunum. Sonra anlatsam."
"Tamam. Uyu hadi sen."
Kendi derdimden eceyide unutmuştum. O kötüydü. Ve bu sefer aralarında ne olduysa çok daha kötü gibiydi. Kardeşimin yanında olmalıyım.
"Oh be bu işte tamam."
Annemin ne ara geldiğini anlamamıştım bile. Salona çıkıp yanına gittim. "Bakıyorum da çok mutlusun."
"Napiyim kız. Üzüleyim mi?"
"Karşınızda yüz güzelinin annesi duruyor."
"Daha belli bile değil. Kizıda heveslendirme böyle yaparak."
"Ama olucak. Senin kardeşinden daha güzeli mi var?"
"Benim kardeşim güzel. Bunu biliyorum. Ama ya olmazsa? Bunu hiç mi düşünmedin. Belki Ece bize yansıtmıyor olabilir ama onun ne kadar çok istediğini ben biliyorum."
"Ne güzel işte. İstediği de olucak zaten benim güzel kızımın."
"İnşallah dediğin olur. Ne diyim."
"Hazan bu arada senin suratını hali neydi öyle? Bi anlat bakalım derdini."
"Hadi anne sen dizini açta onu izle. Benimle uğraşma."
"Kim sinir etti kızım seni?"
"Kimse etmedi. İşlerden dolayı."
"Aynen kesin öyledir. Sen çocuk mu kandırıyorsun?"
"Anne beni bunaltiyosun."
"Ben bunaltmasam daha kötü olucaksın. Derdini söylemeyen dermanı bulamaz derlermiş "

Sana söyleyeyim de yer yerinden oynasın.
"Benim derman bulmama gerek yok. Betülü aramam gerekiyor benim. Sonra konuşuruz hadi anne."
Yalan söyleyip odama gittim. Sonra biri aradı beni gizli numaraydi.
"Alo kimsiniz?"
"Hazan hocam sesinizi duymak ne güzel. Özledim sizi"

Sinandı......

Bu yine diğer bölümlerden uzun oldu canlarım beğenirsiniz umarım. 💞🌹

Gün Işığı ~yağhaz~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin