~beklenmedik an~

405 41 25
                                    

Kendime geldiğimde geri çekilip sinana tokadı yapıştıracakken elim havada kaldı. Kolumu tutan kişiye baktığımda onu görmemle birlikte sinirle kolumu çekip hızlıca yanlarından gittim. Ama arkamdan bağırmıştı.
"Hazan! "

Yinede hiç bir şekilde arkamı dönemezdim. Onu görmek istemiyordum. Hatta ikisinide. En azından şimdilik.

................................

Eve gittiğimde direk odama girdim. Ama annem beni görmüştü. Yanıma geldi. Bana gülümseyip yanıma oturdu.
"Hazanım. Güzelim benim. Hiç beklemiyoduk. Ama oldu bir şekilde. Ben seni tanıdığım için girmeyecegini katılmayacağını çok iyi biliyorum. Yoksa Sinan egemen mi? O mu yaptı? Bana bak kız sizin aranızda bişey mi var?"
"Anne yalnız kalmak istiyorum. Çıkar mısın? "
"Yüzünden düşen bin parça. Kim ne yaptı sana? Yoksa eceyle mi karşılaştın. Bişey mi dedi?"
"Ece mi? Eceyle karşılaşsam bile kardeşim benim moralimi bozucak ne yapabilir ki? Ve o okula gitmedi mi?"
"Gitmişti. Ama hemen geri döndü. "
"Ne demek geri döndü. Okulunu nasıl asar? Bişey mi oldu anne."
"Yüz güzeli sen olunca delirdi. Ama üzerine pek gitme. Ece işte. Düzelir. Merak etme."
"Nereye gitti? "
"Orasını banada söylemedi. Apar topar çıktı. Aradım ama açmıyor. Büyük ihtimal arkadaşına gitti. "
"Anne nasıl bu kadar umursamaz olabiliyorsun. Ece'nin bunu ne kadar çok istediğini biliyorsun. Tabi ben olunca üzüldü, kızdı. Allahım ya. Bide Ece çıktı başıma. Ben nereye gidiceğini iyi biliyorum."
"Yasine mi? O at hırsızının yanında benim kızımın ne işi olucak. "
"Anne sen karışma. Ben kardeşimi bulup, onunla konusucam. Ben eceyi biliyorum. Ablasını dinleyip,anlar. Ben istemedim ki bunu. "
"Tamam kızım. Git nerdeyse bul gel. Oturup düzgünce konuşalım."
Evden çıkıp yasini aradım. Çok bekletmeden açmıştı.
"Alo yasin ablacığım. Ece yanında mi? Diye aramıştım."
"Yok değil hazan abla. Noldu? Bişey mi oldu? Bende kaç defa aradım ama açmadı. Sen nerdesin? Bende geliyim."
"Yok. Ben bulurum."
"Abla geliyim iste. Çok merak ediyorum onu."
"Tamam yasin. Ama sakın onu kızdıracak üzecek birşey yapma. Anladın mı?"
"Tamam abla. İyi olduğuna emin olunca giderim."
"Ben mahalledeyim. Durağa gidiyorum."
"Tamam bende yakınım oraya. Beni durakta bekle."
"Tamam."
Deyip kapattım. Ah ablacığım nerdesin? Yine bencillik yapıp kardeşimi yalnız bırakmıştım. Onunla konuşunca iyi olacağına eminim. Birbirimizi en iyi anlayan yine biziz. Beni anlayacağina eminim.

Yağız'dan

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Bana anlamaz bir şekilde baktı. Elimdeki kağıt parçasını suratına firlatinca bakıp anlamıştı. Sonra sırıtmaya başlayınca daha da delirmistim.
"Kızı istemediği halde yüz güzeli yaptın! Şimdide onu zorla öpmeye mi çalışıyorsun!!"
"Bu kadar kasıcak ne var anlamadım. 1.si evet onu yüz güzeli yaptım. Çünkü o sectiğin kızdan hazan bin kat güzeldir. Bunu sende iyi biliyorsun. 2.si evet öpmeye çalıştım. Ama olmadi. Ama bu seni ilgilendirmez. Sen hazanın neyi oluyosun ki. Bana hesap soruyosun. "
Bir süre sessizlikten sonra Sinan o sessizliği bozup konuşmasına devam etti.
"Diyecek bir şeyin yok dimi? Güzel. O zaman ben kaçtım. Çünkü daha önemli işlerim var."
"Sinan bu yüz güzeli olayını seninle konuşucaz. Diğeri beni ilgilendirmeyebilir. Ama bu beni ilgilendirir. Bana sormadan yaptın sen bunu "
"Çok güzel. Şimdi gidebilir miyim? Kavgamiza sonra devam edelim."
"Sinan! "
Beni hiç takmadan gitmişti.

.......................................

Plazaya gidip bir süre olanları düşünmüştüm. Sinan iyice sınırı aştı.
Telefonum titreşmistim. Kilidi açıp baktım mesaj gelmişti. Sinan'dan
Mesaj attığım yere gel. Acil.

Bu ne demekti?
Acil yazısını görünce plazadan çıkıp arabama atlamistim. Konum attığı yere sürdüm. Düğün salonu mu? Bu ne demekti? Sinan'ın burda ne işi olabilirdi. İçeriye tam giricekken hazanı görünce durmuştum. Onunda aynı yere geldiğini görünce şaşırmıştım. Sinan bir oyun oynuyordu ve bu hazanla beni ilgilendiriyordu. Yanında da bir çocuk vardı. Onuda daha yeni görmüstüm.
"Hazan. Sinan seni de mi çağırdı?"
"Ne sinanı. Kardeşim çağırdı. Bana mesaj attı "
İkimizde bir şeylerin ters gittiğini anlamıştık. Sinirli ve endişeli gözlerle bana bakıyordu. Hızlıca ikimizde içeriye girdik.

Ama hiç beklemediğimiz bir manzarayla karşılaşmıştık.
"Ece. Sen ne yaptın böyle?"

Yine bir bölümün daha sonuna geldik.
Vote sınırı:25


Gün Işığı ~yağhaz~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin