-Biliyorum,Jin'in buraya gelmesini sen sağladın.Ev adresimizi bir tek sana verdim Angel.
Kuzenimle telefonda konuşurken bir o yana bir de bu yana volta atmadan duramıyordum.Kim Seokjin'e Yoongi'nin ev adresini verip ölüm tehlikesine sokmuştu beni.
Fazlasıyla sinirliydim.Karşımda yoğun bir ikna çabasına girmişti,bana tekrar değer verdiğini kanıtlamaya çalışıyordu.
-Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.Açıkçası utanıyorum ama yapacak başka bir şeyim yoktu.Jimin'e zarar verecekti.Zorunda bırakınca Seokjin'e adresinizi vermek zorunda kaldım.Yoksa senin kötülüğünü ister miyim Evil?
Bu konu hakkında merak doluydum.Nedense artık eskisi gibi yakın değildik,farklı dünyalara girmiştik.
Birbirimize karşı düşman sayılırdık fakat hala tüm olanlar yaşanmamış gibi konuşabiliyorduk.
Sahtelik seziyordum.
-Jimin'e kuzeninden daha fazla mı değer veriyorsun?Benim ölmemi,onun paçayı kurtarmasını isteyecek kadar mı?
Sorduğum soruyla karşımdakinin de duyguyla dolduğunu hissettim.
Angel'ın sesi genelde sakin çıkardı ama sorumdan sonra afallamış gibiydi.
-Söyleyene de bakın.Min Yoongi denilen o taş kalpli herif senin hiç bir şeyin değil ama onun için elini kana bulamaktan çekinmiyorsun!Değişen sensin Evilian.Ben değilim.Ve seni değiştiren de o.
Suratıma kapatılan telefondan sonra kalp kıran bir tür öfkeyle fırlattım kendimi kanepeye.
Saat gecenin bilmem kaçıydı ve dışarıda delilercesine yağan yağmur duygularımı daha da hırpalıyordu.
İçime çöken yalnızlık,koltuğun yanında cılızca süzülen köşe lambasının altında daha da belirginleşmişti nedense.
Değişen ben miydim?
Sorun bende miydi?
İster istemez sorgulayınca tek bir hedefte buluştu gözlerim.
Salonun tam ortasında duran tonlarca dolarla,az daha başarızlıkla sonuçlanacak olan Seokjin işimizin dolarlarıyla.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Manzaraya baktıkça yüzümde yer edinen gülümsemeyi saklamamıştım.
Açıkça belliydi.Keyif alıyordum.
Ve evet Angel haklıydı;muhtemelen değişen de bendim.
Yoongi çok başarılıydı ve bu başarı onun her seferinde daha fazlasını istemesine sebep oluyordu.
Artık anlayabiliyordum.Elde ettikçe daha da çoğunu arzuladığı bir bağımlılıktı onunkisi,ne yazık ki bana da bulaştırmıştı.
