3. Fynn

325 58 77
                                    

Ik moest me inhouden om niet Wat!? te roepen, want ik wilde haar niet laten schrikken. Een klein meisje, in haar eentje in het bos, net oog in oog geweest met de dood—en dan zou ze niet naar huis willen? Dat vond ik moeilijk te geloven.

Maar ik keek naar haar kleding en bedacht me net op tijd wat er aan de hand was. Ze droeg een oud, bruin jurkje dat bij elkaar gehouden werd door een vieze witte riem en daaronder zwarte schoentjes zonder sokken; kleding die kenmerkend was voor de meisjes die in het weeshuis woonden. Niemand die geen wees was, durfde het te dragen, bang dat ze aangezien zouden worden voor arme sloebers.

Het water droop van haar kleren. Als het niet warm en zonnig was geweest, zou ze snipverkouden zijn geworden.

'Oh, ik snap het,' zei ik, terwijl ik haar meewarig aankeek. 'Je komt uit het weeshuis en wil niet meer terug omdat je het daar niet leuk vindt.'

Ze knikte, een traan zichtbaar in haar ooghoek.

'En wat is er zo stom aan het weeshuis? Word je gepest door de anderen? Doen ze je soms pijn?'

'Ja, ik w-word een beetje gepest. Maar niet zo erg. Er-er is iets anders. Maar ik kan niet zeggen w-wat,' zei ze, tussen het snikken door.

'Je mag het me vertellen, ik beloof dat ik het voor me hou. We zijn net samen ontsnapt aan een monster, we zijn een team. Je kunt het met me delen.' Ik moest weten wat er aan de hand was, zodat ik kon bepalen of het slim was om haar terug te brengen naar het weeshuis.

'Nee, dat k-kan niet. Het is te g-gevaarlijk.'

'Ik zorg ervoor dat er niks met je gebeurt, echt waar.'

'G-gevaarlijk voor jou. Niet voor mij.'

Ze had een geheim dat gevaarlijk was voor mij?

'Je mag het me echt vertellen. Ik kan het aan, en anders mijn meester wel.' Ik besloot mijn (hopelijk) toekomstige opleiding tot Patronus in de strijd te gooien.

'Je meester? W-wie is je meester?'

'Nestor Fervius.'

Terwijl ze met haar handen de tranen uit haar gezicht veegde, zei ze: 'Oh, je bent een magiër? Dan kan ik het misschien zeggen. Maar je moet me wel iets beloven.'

'Wat wil je dat ik beloof?'

'Dat je me helpt. Tot het einde. En Nestor moet dat ook doen.'

Even twijfelde ik. Het was gevaarlijk om zoiets te beloven voor je wist wat er van je gevraagd werd. Maar ik was inmiddels te nieuwsgierig. 'Beloofd. Ik help je, al kan ik niet namens Nestor zeggen dat hij dat ook doet. Dat is zijn eigen keuze. Hij heeft het vast ook druk met andere zaken.'

Er verscheen een glimlach op haar betraande gezicht. 'Yes! Bedankt dat je helpt! Nestors hulp zou fijn zijn, maar met jou ben ik ook heel blij. Zullen we er dan nu op polszweren?'

'Wat is polszweren?'

'Hoort bij een belofte. Een polszweer mag je niet verbreken.'

Vast iets voor kinderen, een actie zonder echte waarde. Nou ja, als zij er blij van werd, wilde ik het spel meespelen. 'Goed, we polszweren erop. Hoe werkt dat?'

Ze sloot haar rechterhand om mijn rechterpols en ik voelde de natte stof van haar handschoen op mijn huid.

'Je moet me nadoen.'

Ik sloot mijn rechterhand ook om haar rechterpols en volgde daarna haar beweging naar beneden, tot onze handen in elkaar verstrengeld waren.

Op dat moment ontstond er een schok. Hij was vergelijkbaar met wat je voelt als je met je hand langs een statisch voorwerp beweegt, maar toch anders. Deze schok was heftiger, niet slechts een korte tik, maar een intens gevoel dat begon in mijn hand en zich verspreidde door mijn hele arm, om na twee tellen weer te verdwijnen alsof er niks was gebeurd.

Te zien aan de reactie van het meisje had zij hetzelfde gevoeld en verbaasde het haar net zo erg als mij. Ze zei er echter niks over.

'Dus,' zei ik, terwijl ik op Vlugvoet stapte en naar haar gebaarde om hetzelfde te doen. 'Ik breng je naar waar jij naartoe gebracht wilt worden, en jij vertelt mij het gevaarlijke geheim. Ik ben benieuwd naar waar Nestor en ik je mee moeten helpen.'

----------

Zo lang het nog vakantie is, en ik veel te veel tijd heb en veel kan schrijven, zal ik nog water vaker uploaden. Daarna ga ik proberen jullie 1, of anders 2 keer per week een nieuw hoofdstuk te geven.

Dus, jongens en meisjes, wat is het gevaarlijke geheim? Wat gaat het meisje nu aan Fynn vertellen?

Het geheimWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu