What the Heart wants [ON GOING]

Kabanata 15

Kabanata 15

"O, anyari sa'yo, hija?"

Kunot noong salubong sa'kin ni Manang Loring nang makapasok ako sa bunganga ng bahay. Hindi ko siya pinansin at nilagpasan.

"Pakidalhan po ako ng gamot sa kwarto. Salamat po." Ani ko na hindi lumilingon kahit kanino at dumretso lang sa paglalakad. Dahil sa init at kati ng katawan ko idagdag pa ang inis ko na hanggang ngayon ay hindi parin humuhupa.

I am sooo gonna kill someone if provoked. Kaya pasensyahan nalang kung mang-iisnob ako ngayon. Para din naman 'to sa ikabubuti nila nang sa ganun ay hindi sila ang mapagbubuntungan ko ng inis at galit.

Pagkarating ko sa kwarto ay agad kong hinubad ang damit ko at naligo agad sa banyo. Napapikit ako ng mariin when I saw my reflection on the mirror. Pulang pula ang buong katawan ko at may maliliit na red dots. I look horrible and namamaga rin 'yong kamay ko na nakahawak nung roses! Bwesit.

My eyes were a bit teary and I couldn't fathom the idea na naisahan na naman ako! I seldom get tricked! And I always predicted every move my opponent is trying to make! But sheeett! I didn't see this one coming?! Who would have thought na may nakakapaglagay ng piste sa locker ko?!

And who would've thought na 'yon ang gagawin ng kumag?!

Humanda talaga sa'kin ang demonyong 'yon! Hindi pa sapat 'yong ginawa ko kanina sa kanya. Kulang pa 'yon! Ang bagay sa kanya malanta sa impyerno! MAMATAY KA NA SANA JADEED THOMPSON!! Letche!

Inis kong binuksan ang shower at hinayaan ang mainit na tubig na rumagasa sa hubad kong katawan. Hindi ko parin mapaniwalaan na ang pula-pula ko na ngayon! Para akong kamatis na inuod. Dammit!

When I'm done, lumabas na ako at nakita ko agad sa kama ang mga gamot para sa allergy ko. Kumuha agad ako ng isang capsule at ininom and then, some of my anti-allergy liquid paste to rub on my red skin.

Hatsing pa ako ng hatsing. Langya talaga!

Panay ang mura ko habang ginagamot ang sarili. Ang hapdi ng pakiramdam ko kaya I have no choice but to wear a spaghetti strap and a rip maong shorts na bili na naman yata ni mama. Nakita ko lang kasi sa wardrobe. And knowing my mom, she wouldn't give up the idea of me wearing girly stuffs!

How many times do I have to insist that I don't like her taste? But now that I look like a tomatoe parang thankful pa yata ako na may ganito akong damit para maiwasan ko ang pangangati pa lalo ng katawan ko.

Nililibang ko ang sarili ko sa panonood ng tv nung may kumatok sa kwarto ko at narinig ko ang boses ni manang Loring.

"Hija? Pwede pumasok?"

"Pasok po." Sagot ko naman habang nililipat ang channel.

Tumingin ako kay manang when I noticed that she's holding a glass of milk. Nilapag niya ito sa katabing misa sa kama. "Inumin mo tong gatas para mainitan 'yang sikmura mo."

Umayos ako ng upo sa kama and I let my head rest on the pillow at my back on the headboard.

"Thanks, manang." Sagot ko at kinuha ko ang gatas.

Umupo naman siya sa gilid ng kama at hindi parin ako nilulubayan ng tingin.

"Bakit ka sinumpong ng allergy, anak? Anong nangyari?" Her voice was laced with so much worries. Ngumiti ako sa kanya, ang swerte ko talaga at siya ang nagpalaki sa'kin.

"Dahil po sa Thompson na'yon!" Sumimangot agad ako nung binanggit ko ang pangalan ng demonyo.

Pangalan palang, nakakabwesit at nakakasira na ng araw.