Unveiling Truth

Chapter 31: Please Let him go?

Mechaella's POV

Bakit ganito kinakabahan ako? Ang bilis ng tibok ng puso ko? Du-dug Du-dug bakit ba ako ganito? Parang natatakot ako? Kinakabahan ako--- Parang ang lungkot-lungkot ko pero di ko ma-explain. Nababaliw na ata ako? 

Melieza: OK. Lelouch dun na tayo sa part mo scene 3 pa rin tayo.

Mechaella: (hay... pumunta na ako sa unahan practice na daw kasi ulit...)

Lelouch as Rose Ann: (Hay... Ako nanaman pala? Lumapit ako kay Mechaella. Tinitigan ko sya sa mata bago ako nagsalita) I--I'll wait for you.. Promise me that you'll come back? Promise that you'll be right back. Please? Come back to me coz I-I need you... I need you in my life Ryuu. I-I"ll wait for you no matter what it takes, no matter how long I need to wait. I don't care even it takes a lifetime. I'm willing to wait just promise you'll come back. You'll be back right? Please? Come back to me?

Mechaella: ("Mechaella!!! I'll be waiting for you! Just like what we promise!" 

Bakit ba yun biglang nagflashback sa utak ko then I suddenly I felt my tears keep running through my face? Umiiyak na pala ako? )

Mechaella!!! I'll be waiting for you! Just like what we promise!

Mechaella!!! I'll be waiting for you! Just like what we promise!

It hurts so bad inside? Paulit-ulit sya sa isip ko. (T^T) WAAaah!! I really miss him. His voice, his face, his warm hand that use to hold mine. The moment I saw him yesterday I realize how much I miss him that I just want to hug him to satisfy the loneliness inside my heart. B-but... hay.... (T^T)

Melieza: Mechaella, Ikaw na? Umiiyak ka ba?

Yohan: Ah baka gutom lang sya?

Mechaella: (At bago pa ako makapag-react. Bigla nalang nya akong kinaladkad ni Yohan papuntang canteen. Narinig kong sumigaw si Akira pero di ko naintindihan ang sinabi nya. Pinaupo nya ako dito sa table malapit sa TV at ang ganda ng palabas ah? Anime. Wooh! kaichou wa Maid-sama Naks! favorite ko to! Lalo na si Usui ang WAFUuu!! Maya-maya dumating na si Yohan. May dala syang spaghetti at juice.)

Yohan: O! (Iniabot ang spaghetti at juice)

Mechaella: Thanks p-pero hindi pa naman ako gutom...

Yohan: Basta tanggapin mo nalang...

Mechaella: Okie.. (At gaya ng sabi nya tinanggap ko yung inabot nya, nag-smile sya tapos biglang naging serious yung expression ng mukha nya)

Yohan: Mechaella pedeng humingi ng favor?

Mechaella: Oo naman. Ano ba yun? Basta ba kaya ko.

Yohan: Pede ka bang maging ok ka na? Nakikita ko kasing nag-aalala sayo si Akira.

Mechaella: Ah? Ganun ba? Sorry ha? (_ _) Hay... Kasalanan ko to...

Yohan: Ako nga dapat ang mag-sorry sayo, pinipilit kitang ngumiti kahit na alam kong may pinoproblema ka. Ayoko kasing nadedepress si Akira. Ang selfish ko ba?