Unveiling Truth

Chapter 69: I was saved!

Mechaella's POV

Umalis na sila at naiwan nanaman ako mag-isa. 

Ilang araw na rin ang nakalipas simula ng makilala ko sila. 

Sa totoo lang gustong gusto ko talagang makita si Santa, gusto kong hilingin sa kanya na makasama ko ang papa ko at ang kapatid ko. 

Gusto ko sila makasama. 

Kahit minsan kahit sandali ayos na ako dun....

 Santa naging mabait naman ako di ba?

 "Booom!!!" 

 Ano yun? Ano yung tunog na yun? 

 *People Laughing* 

 Ah siguro nagkakasiyahan sila sa taas. 

 hmmm... Kasama kaya nila si Papa? O kaya ang kuya ko? 

 Sana dalawin nila ako dito kahit minsan lang... 

 Sana kahit mapadaan lang sila. 

 Kahit aksidente ang silang maligaw dito sa basement (Y^Y) 

 Masaya na ako dun. 

 Buti pa yung mga tao sa taas masaya. 

 Sana ako din. Santa? Hindi po ba ako naging mabait?

 "Ano ka ba? Mabait ka no! Ano bang sinasabi mo dyan!"

 K-Kaname? 

Kaname: Sorry na-late kami ha?

Mechaella: K-kami?

Shiella: Hi ^_^ Nandito din ako. Sorry ngayon lang kami. Ang hirap kasi takasan nung mga guards eh.

Mechaella: T-thank you. Ang saya ko kasi nakita ko na kayo ulit. ^_^

Kaname: May mga dala nga pala kaming pagkain.

Mechaella: Wow! talaga?!

P-paano yan nandito ako sa loob?

Shiella: No problem "Tsing!"

Mechaella: (At may inilabas syang susi.)

P-paano mo nakuha yan?

Shiella: Syempre naman magaling kami eh. Di ba Kaname? *wink*

Kaname: Pede ka bang umisod ka ng konte para mabuksan namin.

Mechaella: (At gaya ng sabi nila nagpunta ako sa may bandang likod at binuksan nila yung pasukan...)

Shiella: Buti di ka nakakadena ngayon. 

Mechaella: Oo nga (^_^)> hehe. 

Nagsimula na kaming kumain. 

Ang saya ito ang first time na kumain ako ng masaya at kasabay....

 (Y_Y) Ang saya ko grabe. 

 Bakit ganito iba yung lasa nung pagkain. Parang sobrang sarap nila. 

 Hindi ko maipaliwanag. 

 It's feel like I was saved. 

 Saved from loneliness, being alone and save from my unwanted existence because I finally found two people who gladly accept me. Accept me for who I am.

Kaname: Ano ka ba bakit ka ba naiyak?!

Mechaella: H-hindi ko kasi mapigilan. Sobrang saya ko. 

Parang gustog sumabog ng puso ko. ^_^

Kaname: Basta tumahan ka dyan ha?

Shiella: Ano ka ba Kaname? Hayaan mo na sya. Pati tears of joy naman daw yan eh. ^_^ 

Di ba?

Mechaella: *nod*

Shiella: Mechaella...

Sheilla/Kaname: Happy New YEAR!!!

(^____^) (^___^*)

Mechaella: Hindi ko naiintindihan pero thank you... (^_^)