Unveiling Truth

Chapter 71: Accident/incident???

Mecheaella's POV

Ang tagal---

Nakakainip ahhh...

Gusto ko nang magbakasyon sila...

Gusto ko na ulit sila makita...

At sa wakas dumating na nga ang bakasyon pero sila Sheilla at Kaname lang ang nakarating busy daw kasi yung iba...

Pero ok lang masaya pa din naman eh...

 At sana nga palagi nalang kaming masaya---

Kaname: Uy! Mangga ba yun?

Mechaella: Oo nga! May bunga na sya!

Shiella: Wow! Mukhang masarap... (*^*)

Kaname: Aakyatin ko! (^_^)

Mechaella: Ako din!

Shiella: Ako din aakyat!

Mechaella: Tara na! Medyo mahirap umakyat nung una. Kasi mataba yung puno hindi ko sya mayapos. Pero dahil tinulungan akong makaakyat ni Kaname matagumpay akong nakaakyat. 

Sunod ay si Sheilla. 

Hindi sya gaanong nahirapan. 

Kasi mas malaki siya sa akin. 

Ang saya ko para akong may ate at kuya. 

Kumain kami ng magga ang sarap sarap "Yum-yum-yum"...

 Ang lagkit na ng kamay ko kakakain mannga. 

 Hinog kasi tong kinakain namin. 

 Patay! 

 Hapon na? Sabi nga pala nila umuwi daw ako ng maaga dadating si Lolo!!! 

 Nagmamadali akong bumaba. 

"Cra-ck!"

Shiella: Huwag kang gagalaw!

Mechaella: pagkasabi nya nun huminto ako sa pagbaba.

Shiella: Dahan-dahan mong ihakbang palapit dito yung paa mo.

Mechaella: Ok. 

Pero Bago ko pa yun magawa. 

Tuluyan nang naputol yung sangang tinutungtungan ko. 

Parang nag-slow-mo ag lahat... 

Nakita ko si Shiella tumalon sya (O.O), tapos niyakap nya ko. 

Ang higpit nung yakap nya.

 Napapikit na ako sa sobrang takot. 

 Napansin ko na parang huminto na kami sa pagbagsak. 

 Tumayo ako. 

 Nakita ko na may dugo yung kamay ko. 

 Saan to nanggaling? 

 Bakit hindi ako nasaktan? (O.O) 

 Si Shiella?! Pagtingin ko sa harapan ko si Shiella. 

 Nakita ko na may dugo na nagmumula sa kanya.

 K-Kaname!!!!

 Uwaaah!!!

Shiella: Buti naman ayos ka lang. Di ka ba nasaktan? 

Mechaella: *nod* (T_T)

Shiella: Mabuti naman (^___^)

"Phewww--"

Mechaella: Anong mabuti naman! D-dumudugo yung ulo mo!!! 

Niyakap ko sya. Mahigpit... (Y_Y)

Umiiyak na ako ngayon. 

Hindi ko na sure kung anong nangyari hanggang sa dumating na yung ambulansya. Dinala na sya.

Kaname: Ayos lang yan. 

Magiging ok din sya. 

Isang matapang na babae si Sheilla. 

Kayang-kaya nya yun. (^_^)---> (T_T) kaya nya yun di ba?

Mechaella: WAaaa!!! Kasalanan ko!

Naiyak ka na din!!! (YoY)

Kaname: Ano ka ba hindi ako naiyak!

Pati hindi mo kasalanan yun. Bakit ikaw ba ang naglagay ng bato dun sa pinatakan nya? 

Ikaw ba yung sanga ng puno?

Ikaw ba yung bato na pinatakan ni Sheilla

Mechaella: Hindi...

Kaname: See???

Mechaella: P-Pero---

Kaname: Alam mo kung nakikita ka ni Shiella ngayon siguradong magagalit yun sayo. 

Di ba sabi nya ayaw ka nyang naiyak. Pero exception kapag tears of joy.

Mechaella: Ikaw bakit na naiyak?

Kaname: Ano ka ba? Napuwing lang ako no? Lalaki ako kaya hindi ako naiyak.

Mechaella: Kung hindi nya sana ako niligtas, hindi sana to nangyari sa kanya.

Kaname: Ano ka ba? 

Kung ako din ang nasa katayuan ni Shiella.

 Gagawin ko din yun. 

 Para saan pa at naging magkakaibigan tayo. 

 Kaya huwag ka nang malungkot. Isipin mo kung mahuhulog si Shiella hindi mo sya tutulungan?

Mechaella: Syempre tutulungan ko sya! (*_*)

Kaname: Tama yan. 

Kaya yun ginawa ni Shiella ay dahil mahal ka nya. 

At gaya ng nararamdaman mo para sa kanya ayaw ka rin nyang masaktan. 

Naiintindihan mo na ba?

Mechaella: *nod* 

Kaname: Ok tara na pasok na tayo sa loob.

Mechaella: At gaya ng sabi nya pumasok na kami sa loob...

Shiella kaya mo yan...