Unveiling Truth

Chapter 75: The truth hurts but---

Mechaella's POV

Nandito pa rin ako sa kwarto ko...

Dinala na ni Grell si Lelouch sa Ospital at kausap ako ngayon ni Kaname...

Kaname: Sorry, hindi ako nagapakilala nga ayos nung nagkita tayo...

P-pero kasi hindi mo naman ako maalala kahit gawin ko pa yun...

Napansin mo ba na hindi din nila ako naalala...

Mechaella: Huh?

Kaname: Ano ka ba hindi lang acting na hindi nila ako kilala...

Kailan lang ulit bumalik ang ala-ala nila...

Kung iniisip mo na ala-ala mo lang ang pinakailaman ni Grell nagkakamali ka...

Halos lahat sila binago ang ala-ala...

Siguro para hindi rin sila mahirapan sa pagkawala ni Shiella...

Nakatakot ako nang malaman ko ang totoo na ikaw talaga ang pumatay kay Shiella...

Pero mas natakot ako nang marinig kong patatayin ka na nila...

Kaya kinausap ko si Grell na burahin ang ala-ala mo...

At napagkasunduan na ipadala ka nalang sa America...

Pero syempre hindi ka naman pedeng umalis na walang laman kaya naggawa ka ng re-enactment sa airport kung paano mo natanggap ang teddybear at Kwintas na yun...

Inaasahan naming tuluyan mo nang makakalimutan ang tungkol sa libro...

Hanggang sa aksidente mo siguro yung nahanap sa Library sa bahay nyo...

At siguro dahil pamilyar ka sa librong yun kaya sinimulan mo syang basahin ulit...

At ang galing talaga kasi saktong pagbisita ni Grell...

Nagsimula ka na ulit pumatay...

Sa totoo lang nakita ko kung paano mo sila patayin...

Kung paanong umalis ka at bumalik gaya ng sabi ni Grell...

Na parang walang nangyari....

Nung una akala ko palabas mo lang lahat hanggang sa maulit yun sa ex-girlfriend ni Kei...

Pinigilan ka ni Grell pero wala pa ding nagawa kasi hiniling ni Kei na kahit anong mangyari sayo sa pagbalik mo...

Huwag na huwag kang sasaktan...

Ganun ka ka-importante para kay Kei--- ^___^

Alam mo naman kung gaano kataas ang pride ng taong yun di ba?

Pero para sayo naki-usap sya sa kapatid nya...

Matapos mong patayin ang ex ni Kei lumabas ka ng classroom at naglakad ulit papasok...

At nakita mo si Grell na duguan...

Nagulat ka ng sobra---

Sumigaw ka pa nga---

Kaya simula nun lagi ka nang binabantayan ni Lelouch...

Siguro taking responsibility na din ang tawag dun...

Dahil sa guilt na may kinalaman sya kung bakit nagagawa mo ang lahat ng yun...

Akala ko talagang mapapatay mo si Lelouch kanina...

Pero napigilan mo ang sarili mo...

Siguro nga ganun mo nga sya kamahal...

Mechaella, naalala mo na ako di ba? Kung sino talaga ako sa buhay mo di ba?

Mechaella: Oo naman... Kaname

Kaname: Masaya ako naalala mo na ako. (^_^)

Mechaella: Si Sherrie? Sya ba yung babaeng umiiyak dun sa libing ni Shiella?

Kaname: Tama sya nga yun.

Mechaella; Unti-unting pumatak yung luha sa mga mata ko. 

 Kung ganun? Ang laki pala talaga ng kasalanan ko sa kanya kaya ganun nalang ang galit nya sa akin. 

Kaname: Do you regret it? 

Hindi ka ba nagsisisi na naalala mo na ang lahat?

Hindi mo ba hinihiling na sana di mo nalang nalaman ang totoo? 

Na sana di mo nalang nalaman na ang lahat ng tao sa paligid mo ay  niloloko ka lang nila?

Mechaella: The truth hurts but--- I rather get hurt than live a happy life that made up of lies.

Grell: Quite intereting answer Mechaella. I think you already grown up.

Mechaella: G-grell???

D-di ba kasama ka dapat ni Lelouch ngayon sa Ospital...

Grell: Wala pa ba kayong natatanggap na tawag?

Ang akala ko kasi alam nyo na, kaya nandito ako para maglinis?

Mechaella: A-anong ibig mong sabihin----