Chapter 41: Giving it back---

47 0 0
                                    

Mechaella's POV

Naglalakad na ako pauwi ngayon....

Tama ba ang daan ko pauwi?

Bakit ganito?

Parang may mali---

Ang alam ko tama naman ang daan ko---

Naliligaw ba ako?

Grabe naliligaw ako habang pauwi ng bahay namin!

Nananaginip ba ako?

Panaginip ba to?

Tapos napahinto ako kasi narinig ko nanaman sya---

Yung violin---

Yung narinig ko dun sa bahay nila Kei!

Tumakbo ako dun sa pinaggagalingan nung tunog 

Palakas ng palakas---

San na?

Para kasing huminto?

Tama ba ang liko ko?

Bakit nawala---

Dito lang yun tapos nun lumiko ako

at---

Dead end na???

Tapos pagharap ko sa likod ko...

Yung kuya ni kei---

Nakangiti sya, pero may iba dun sa ngiti nya...

~~~~~: Kanina pa kita hinihintay----

Mechaella: A-anong ibig mong sabihin?

A-ano pauwi na ako haha---

~~~~~: Tinawag ka nya di ba?

Mechaella: Huh?

Tinawag ako nino?

~~~~~: Ng Violin na to...

Mechaella: Ano ka ba impossible yun...

(Ayoko ng ngiti nya, kinakabahan ako...

Hindi sya gwapo ngayong araw na to...

Kaso nagulat ako kasi naglakad sya palapit sakin...

Tapos nun nagsalita sya---)

~~~~~: Makinig ka Mechaella----

Mechaella: Kailangan ko nang umuwi, ano kasi---

Hinihintay na ako ni Aoi...

~~~~~: Sige kung yan ang gusto mo, ayaw mo na talaga sigurong maalala yung tungkol dun sa isang buong linggo na yun ng buhay mo tama ba?

Mechaella: (Pagkasabi nya nun tumalikod na sya, kaya naman dali-dali ko syang kinapitan...)

T-totoo ba yung sinabi mo...

Hindi ka naman nagsisinungaling di ba?

Talaga bang maibabalik mo yung ala-ala ko?

Unveiling TruthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon