OH MY TEAR² • JJK

0.4 [ELVEDA]

"En büyük ızdırap herkesin unuttuğu anıları hatırlamaktır. "

0.4

[ELİMDEKİ KAN]

Burkulan elimi saran Jimin bunun nasıl olduğunu zibilyonuncu kez sormuştu.

"Ayağım masaya takıldı, yere düşerken elimin üstüne düşmüşüm."

Jimin inanmaz bakışlarını üzerimde gezdirirken Taehyung'a bakıyordu.

"Öyle mi oldu Tae?"

Taehyung omuzlarını silkti. Bacağını dayadığı sehpayı iterek odadan çıktı. Jungkook'u uzun zamandır görmüyor oluşum merakımı körüklemişti.

"Jungkook nerede? "

Cılız sesimle birlikte bakışları elimde olan Jimin yüzüme baktı.

"Onu merak mı ettin? "

Dediğinde bir gözünü kısmış, dişlerini sıkmıştı.

Onu merak etmiş miydim? Hayır. Sadece ortalıkta olmaması beni tedirgin etmişti.

"Öylesine sordum. "

Dedikten sonra ben de bakışlarımı elime indirdim. Jimin'in eli durmuştu, hareketten yoksun elleri ezilen etimi hafifçe uyardıktan sonra adımı seslendirdi.

"Jaehyun? "

Merakla açılan gözlerimi umursamazca Jimin'e çevirdiğim an ani şokla kasıldım.

Dikdörtgen sehpanın üzerinde oturuyordum, Jimin ise karşımdaki büyük koltukta.

Bir sorun yok öyle değil mi? Bir de şöyle bakın.

Elim sehpada destek almaya çalışıyor, boşta kalan elim ise boğazımı sıkan eli gevşetmeye çalışıyor umutsuzca.

Jimin elini daha da sıklaştırdığında gözlerim kararmıştı.

"Oynadığın oyunun eğlenceli mi Jaehyun? Eğleniyor musun? "

"Onu öldüreceksin! "

Savunmasız beden elleri arasındaydı, keskin metal karanlık ay ışığında parlıyordu.

"Umurumda değil, amacım zaten bu değil mi? Hem senin ne işin var burada? Kaçtığını düşünmüştüm. "

Dediğinde elindeki bıçağı görmezden gelerek elinde tuttuğu keskin metali çekiştirdim.

"Beni öldüremezsin Jaehyun. "

Dediğinde onu umursamadan bıçağı yere attım ve yaşam mücadelesi veren bedeni yere itti. Boynumdaki kravatı karşımdaki gözü dönmüş adamın boynuna doladığımda karşı koymadan yaptığım şeye bakıyordu. Yapacağım şeyi merakla izliyordu.

"Onu böyle öldüremezsin. Ama ben seni böyle öldürebilirim. "

Dedikten sonra ipi çektim ve boğazında tek bir şerit halinde doladım. Elimle âdem elmasına dokunup dudaklarımı kulağına yaklaştırdım. Bedeni ellerim arasındaydı adeta, ben onun arkasındaydım, o ise değer verdiğim bedenin...

"İpi âdem elmasının üzerinde tutarsan..."

İpi biraz sıklaştırdığımda kaşlarını çattığına emindim, onu öldüremeyeceğimi düşünüyordu.

Yanılıyordu.

Ben ise çaktırmadan öndeki yarı baygın bedene bakmakla meşguldüm.