OH MY TEAR² • JJK

1.1 [SEVMEK]

"Birisini sevmek için bir nedene ihtiyacım yok, seni sen olduğun için seviyorum."

1.0 

HATIRLATMA

"Onu da çıkar! "

"Onda bir şey yok Jaehyun. "

"Nasıl emin olabilirsin? "

Her dokunuşumda bedenime huzur veren ve beynimde susmak nedir bilmeyen benliğimin çenesini kapatan bu küpenin vermiş olduğu his her ne kadar kaybetmeyi göze alamayacağım bir kayıp olsa da söz konusu olan şey hayatlarımız ve güvenliğimizdi.

Fakat Jungkook her zamanki gibi tekrardan beni şaşırtmış, sertliğini ve serinliğini kaybeden gözlerinde beliren yumuşak esintiyle bana cevap verdi.

"Çünkü o küpeyi sana ben verdim Jaehyun. "

1.1

[SEVMEK]

Jungkook küpelerden birini elinde kırdı, içinden çıkan GPS cihazı ile gülümsedi. Başımı kaldırdı ve bana döndü.

"Haklıydın. "

Başını arkaya çevirdiğinde Jimin'in de arabayı durdurduğunu gördü, küpeleri avcuna koyduktan sonra hızla arabaya atladı.

"GPS ile nereye gideceğiz?  Olanları yere atmalıyız! "

Dediğimde Jungkook gülmüştü, beni umursamayan bu tavırları herkes gibi olduğunu benliğime kazımamı sağladı. Arabaya atladı, benim binmemi bekledikten sonra gaza basmıştı, bu jesti hafifçe gülümsememi sağladı.

En azından arabaya binmemi umursuyorduç

"Eğer şimdi durursak bunu anlarlar, yapmamız gereken tek şey bu küpeleri yoldan geçen araçlara fırlatmak. "

Dedi kulağıma oldukça mantıklı gelmişti. Fakat bu cümleleri benim merakımı gidermek için değil, Jeongmun'dan fikir almak içindi. Arabayla ilerlerken önümüzde seyreden kamyoneti görmemle Jungkook'a doğru atıldım.

"Kamyonetin kasasına at küpeleri! "

Jungkook haifçe başını sallarken dediklerimi duyduğunu belli edercesine gaza bastı ve kamyoneti geçti, aracı kamyonetin önünde durdurduktan sonra arıza çıktı bahanesiyle kamyonet sürücüsünden yardım istedi. Bu sırada küpeleri kamyonete atmıştı bile. Ben ise bu olay örgüsünün hızına kapılmış bir zaman diliminde gibiydim.

Araca geri döndüğümüzde Jungkook'a dikkatle baktım, beynimde tekrar ve tekrar ettim; Jungkook zeki biriydi, bu benim aklıma gelmezdi.

 Onu hafife almak, yapabileceğim en büyük ve aptalca hata olabilirdi. 

 Yolun kenarına fırlatıp atabilirdim küpeleri fakat Jungkook GPS'den durakladığımızı fark edip şüpheleneceklerini düşünüp böyle bir seçenek sunmuştu önümüze. Hareketleri ve sözleri bana tanıdık geliyordu fakat bakışlarındaki yabancılık hissi beni ikileme sürüklüyordu.Bazen benim için endişeleniyor, bazen ise beni görmezden geliyordu.

Jungkook ona baktığımı fark edip gülümsedi, çıkık ön dişleri ona hayvani bir hava katarken içimden geçirdim.

Sevimliydi.

"Ne o? Aşık mı oldun bana? "

Sesindeki neşeye ilk kez rastlıyordum, bakışlarım hoşuna mı gitmişti? Hem de bir insanı kolayca rahatsız edecek cinsten olan bakışlarıma?