Μόνο ένα καλοκαίρι #SBC2018 #WCC

Κεφάλαιο 16

  Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Αυγούστου. 1η Σεπτέμβρη πρωί πρωί έφευγαν από το νησί. Το τελευταίο τους πρωί. Ξύπνησε εκείνος και την κοίταξε. Είχε ήδη ανοιχτά τα μάτια. Δεν του χαμογέλασε, όπως συνήθιζε να κάνει. Χαμήλωσε το βλέμμα της... σαν να μην ήθελε να τον απολαύσει, σαν να φοβόταν να τον κοιτάξει, σαν να ντρεπόταν, σαν να της φαινόταν γελοία η ιδέα με το ημερολόγιο. Δεν ήθελε να συναντηθούν τα μάτια τους.

-Δεν κοιμήθηκες καλά, έτσι?, την ρώτησε.

-Όχι. Καθόλου καλά, απάντησε με ένα στεγνό τόνο στη φωνή.

-Ούτε κι εγώ, της είπε και την έκλεισε στα χέρια του.

-Δεν θα αντέξω. Είμαι σίγουρη, είπε και έκανε μια παύση. Δεν έπρεπε να είχαμε ζήσει τίποτα από όλα αυτά. Φτάσαμε κιόλας στην τελευταία μέρα, στο τελευταίο κουτάκι του ημερολογίου. Γιατί να υπάρχει ημερολόγιο?, φώναξε δυνατά και εκείνος ανατρίχιασε.

Ένα μικρό μέρος της θλίψης της μετατράπηκε σε υγρό και έσταξε έτσι μια σταγόνα στο μάγουλό της.

-Λυπάμαι Τζοάνα! Δεν φαντάζεσαι πόσο θέλω να βρεθούμε και στην Καλιφόρνια και να συνεχίσει το καλοκαίρι μας μα...

-Όλο μα και αλλά είσαι, συνέχισε και τραβήχτηκε από την αγκαλιά του. Ζήσε για λίγο τη στιγμή.

-Έζησα τόσες και σε ευχαριστώ. Πίστεψέ με! Το κάνω για το καλό σου. Δεν θέλω να σου συμβεί τίποτα εξαιτίας μου, της είπε χωρίς να θέλει ούτε λεπτό να της θυμώσει.

-Συγγνώμη... δεν ήθελα να σε πληγώσω. Σε εμπιστεύομαι και σ'αγαπάω...

-Κι εγώ. Τώρα μπορώ να το πω αν και δεν έχει αλλάξει κάτι από τότε που μου είπες πως ήταν λάθος να στο πω. Σε αγαπάω. Πολύ. Δεν αγάπησα καμιά άλλη ποτέ μου... είναι ωραίο συναίσθημα. Εσύ μου το έμαθες. Εσύ μου έμαθες τα πάντα. Είσαι τόσο ξεχωριστή. Καθετί που έλεγες μου έδινε έμπνευση, με άλλαζε, με χαλάρωνε. Είσαι το πιο γλυκό πλάσμα που έχω γνωρίσει. Να το θυμάσαι. Αξίζεις το καλύτερο και σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτό.

-Όχι. Είσαι κι εσύ ξεχωριστός. Δεν σου αξίζει αυτή η ζωή.

-Όχι, μου αξίζει. Εγώ την επέλεξα.

-Έχεις χρόνο να την φτιάξεις...

-Όχι. Σε παρακαλώ... μην μου το κάνεις αυτό! Μου είναι πολύ δύσκολο. Δεν μπορώ να σου εξηγήσω περισσότερα. Λυπάμαι πολύ Τζοάνα. Δεν έπρεπε να είχαμε ζήσει τίποτα από όλα αυτά. Δεν έπρεπε να με είχες δεχτεί κοντά σου ούτε ένα λεπτό. Δεν σου αξίζω. Δεν μου άξιζε τίποτε από ότι μου έδωσες, τελείωσε και σηκώθηκε φεύγοντας από το δωμάτιο.