Koreli Arkadaşım Bir İdol! // VIXX(✓)

9🍀Değerlim

Multimedya: Yonca💕

Kurban bayramı hediyesi😊 Upuzuuunn bir bölüm.😄 Hepinizin bayramını kutlar,daha nice kurban bayramlarını sağlıklı bir şekilde görmenizi dilerim. 🍬🍫

İyi bayramlar,iyi okumalar.😘💕

🍀

İlerlemeye başladım. Sahne arkasına geçmeye çok az kalmıştı ki bir anda salondaki herkesten çığlık sesleri yükselmeye başladı.

Aslında hep yüksekti. Hep çığlık atıyorlardı. Ancak bu... Bu seferki farklıydı. Sanki korkuyla atılan çığlıklardı.

Benim de kalbim korkudan küt küt atmaya başlamışken endişe içerisinde sahneye döndüm.

Üyeler bir araya toplanmışlardı. Ve aralarında bir kişi vardı. Yerde uzanmış yatıyordu.

O kişi... O uzanan kişi Hakyeon muydu? Peki... Peki ya şu an onun olduğu yerden süzülmeye başlayan şey... Bir kan mıydı?

Kan!

Neler oluyor?!

🍀

Ağlamak istemesem de gözlerimden bir bir firar eden gözyaşlarımı sildikçe, yine yenisi yol alıyordu yanaklarımda. Silmek bir fayda etmiyordu.

Ağlamak dışında oturduğum hastane koltuğunda sallanarak dudaklarımı ısırıyordum.

Yanımda bir hareketlilik hissettim. Gözlerimi yukarı doğru kaldırınca yanımdaki boş koltuğa Hyuk'un oturduğunu gördüm.

Sinirli olduğum için hiç sesimi çıkarmadan yeniden gözlerimi indirip ayağıma diktiğimde, başını eğerek alttan alttan bakmaya başladı. Öyle olunca ister istemez yine gözlerine baktım.

"Noona,ağlama artık. N hyung iyi olacak."

"Bence hiç konuşma Hyuk. Hâlâ sinirliyim size. N bir kalksın, bu işin aslını astarını öğreneceğim. Hepinizin hesabını işte o zaman tek tek dilimleyeceğim."

"Ama noona-"dedikten sonra aniden sözünü kesti ve kaşlarını çatarak konuşmaya devam etti.

"Ne? Dilimleyeceğim mi dedin sen az önce? Keseceğim olmasın o."

Hakyeon'dan dilime dolandı. O kadar komiğime gitmişti ki,unutamadım her hâlde.

Neyse,şu an kimseye bunu açıklama zorunluluğum yok zaten. Bundan dolayı Hyuk'a göz devirirken yeniden söz aldım.

"Sonra konuşalım Hyuk. Konuşmak istemiyorum."

Derin bir nefes alıp verdi. Ardından;

"Tamam,şimdilik susuyorum." dedi.

Susmaları da gerekiyordu zaten. Bana bu kadar önemli bir şeyi neden söylemediler?! Hakyeon da söylemeyince hiçbir şeyden haberim olmadı. Bu durumu her ne kadar düşünsemde bir türlü anlayamıyorum. Neden Allah'ım, neden?!

"Hasta uyandı. Yanına girebilirsiniz."

Odadan çıkan hemşireyi fark etmemiştim. Hemşire yanıma gelip elini omzuma atınca ona bakar bakmaz bu sözleri söyledi. Ben de heyecanla ayağa kalktım. Aynı zamanda Hyuk da sevinerek derin bir nefes verdi.

Ellerimle gözlerimden akan gözyaşlarını sildim ve yüzüme yelpaze yapmaya başladım.

Odaya girmek için Hyuk kapının önünde beni bekliyordu. Son kez burnumu çektim ve adımlarımı Hyuk'un yanına doğru atarak ilerledim.