~Bölüm 3

409 61 12
                                    


O garip kızın yanından ayrıldıktan sonra koridorlarda dolaşmaya başladım.
'Daha yeni gelmene rağmen çoğu şeyden haberdarsın. Seninle çalışmaktan mutluluk duyarım.'
"Benimle çalışmaktan mutluluk duyarmış. Sanki ben çok mutluluk duyarım pislik sıçan" koridordan geçen birkaç kişi kendi kendime konuşuyorum diye bana bakmaya başladı. "Allah belanı vermesin İnfo-Chan, beni herkese rezil ettin."
O sırada önünden geçtiğim bir sınıf dikkatimi çekti. Kapının yanına yaklaştığımda sınıfın içinde birkaç tane öğrenci olduğunu gördüm. Aralarında cırtlak sesiyle kulak zarımı patlatan Osana da vardı. Masasının üzerinde duran iki tane yemek kabını şirin bir örtüyle bağlıyordu.
Bunun öğlen Taroyla ilgili olan buluşmasıyla bir ilgisi olduğunu düşünüp Osana'nın yanına gittim.
-Sanırım bugün fazlasıyla açsın.
-Ne ah hayır birisi bir arkadaşım için.
-Anlıyorum, ardından elimle yanındaki sırayı işaret ederek.
-Yanın boşsa oturabilir miyim.
-Şey tabi ki, cevabımı almamla birlikte Osana'nın yanına oturdum.
-Erkek arkadaşın filan mı?
-Ne h-hayır b-biz sadece, yani şey..
-Anlıyorum, bu arada ben Ayano, Ayano Aishi.
-Bende Osana Najimi.
Telefonumu çantamdan çıkarıp saate baktım. Ardından Osana'ya gülümseyerek
-Ders başlamadan önce ben bir lavaboya gidiyim... izninle..
-Peki, sonra görüşmek üzere.
Sınıftan çıktıktan sonra koridorun sonundaki merdivenden aşağıya indim. Bir yandan Osana'yı nasıl ortadan kaldıracağımı düşünüyordum. Aslında neden böyle bir şey düşündüğümü bile bilmiyordum. O kızı aklımda her canlandırdığımda içimde bir his oluşuyordu. Taro'yu ilk gördüğümde hissettiklerim kadar güçlü bir duygu. Ama aşk gibi değil... Sanki, bana ait olan birşeyi elimden almaya çalışıyordu.
Eğer Taro o bentoyu sevecek olursa işler kötüye giderdi. Birşeyler yapıp o bentoyu beğenmesini engellemeliydim. Sanki birileri dediğimi duymuş gibi karşımada ki oda sanki bana gel diye bağırıyordu. Revir... Benim açımdan revirler pek hoş alanlar değildir, insanlar oraya ihtiyaçları olduğu için geliyorlardı. Ama başka işlevleri de vardı.
Kapının kenarından dolapların içine bakıyordum...
Soğuk algınlığı, Antibiyotik, Baş ağrısı için ilaçlar ...O sırada aradığım şeyin gözlerimle çarpışmasında ki hissiyatla yüzümde istemsizce sinsi bir gülümseme oluşmuştu. Fakat içerdeki kadını görmemle birlikte yüzümdeki gülümseme yok oldu. 'Harika şimdi içeri girip nasıl alacağım. Şu kadını buradan uzaklaştırmanın bir yolunu bulma-' o sırada koridordan geçen iki arkadaş gördüm. Sanki tartışıyorlardı... Ama uzaktan anlamak zordu. Biraz yanlarına gidip dinlemeye başladım.
-Hadi ama Juku, gerçekten mi. Eğer o kıza öyle dersen tabi ki seni anlamaz.
-Ne biliyim Sho. Bende akıl mı kaldı...
-*Sessiz bir şekilde* var mıydı ki.
-Bişey mi dedim Sho
-Yoo yok ne diyeyim, yine işleri batırmışsın.
-Bir daha benim yüzüme bakar mı bilmiyorum Sho ya. Ben napıcam şimdi.
-Ne mi yapacaksın, adam gibi kızın yanına gidip özür dileyeceksin abi... yani kızın yüzüne gidipte kızla alay eder gibi dalga geçmeyecektin.
-Ama Sho kızlarla anlaşamıyorum ki. Ne zaman bi kız arkadaşım olsa her şeyi batırıyorum.
-Biliyorum kanka, ne yaptıysan hepsini biliyorum. Seninle birlikte en uzun kalan kişi 3 gün olmuştu.
-Sanki sen bu konuda çok iyisin Sho.
-En azından ben senin gibi kız peşinde koşmuyorum.
Ne konuştuklarını az çok anlayabilmiştim ama onları daha fazla dinlemenin bir faydası olmayacaktı. Bu çocukları kullanarak bir şekilde şu revirdeki kadından kurtulmalıydım.
Merdivenler...
Merdivenlerin başına geldiklerinde aralarından birini aşağıya doğru itip orada ki sınıflardan birine geçtim. Diğer çocuksa beni görmemiş hemen diğerine yardım etmek için aşağı inmişti. Bense bunu fırsat bilip hemen hemşirenin yanına gittim ve telaşlı görünmeye çalışarak;
-Afedersiniz az önce bir çocuk merdivenlerden yuvarlandı. Yardım ede- Daha sözümü bitirmeden merdivenlere koşmuştu bile. Anlaşılan işim çok kolaylaştı.Hemen dolaba yöneldim. Dolabın kilidi açıktı, herhalde kısa bir zaman içinde kullanılmıştı. Bunları düşünmektense hemen elimi içine sokarak kutuyu çıkardım. Elimi üstündeki 'KUSTURUCU ZEHİR' yazısının üstünde gezdirdim.
"Bana çok iş çıkardın ama merak etme, ikimiz birlikte çok ama çok eğleneceğiz"

Merhaba Arkadaşlar. Umarım beğenmişsinizdir. Biliyorum henüz hikayede Budo yok ama bir veya iki bölüm sonra ekleyeceğim. Herşeyi onun üzerine kurdum. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere...

Küçük Bir Kıvılcım (Ayando)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin