Town of Legends

#1

POV Noa
Na een lange schooldag laat ik me op de bank vallen. Mam is nog niet thuis en pap heeft nachtdienst dus die zal zo gaan. Amber, mijn vriendinnetje, appt me.
Heeii snoepje, heb je tijd om vanavond wat leuks te doen?

Nee, ik kan niet.

Oh jammer.
Ik leg mijn telefoon weg en pak een boek. In principe kon ik wel, maar wou ik niet. Ik heb een nieuw boek gevonden over de legende die zich hier zou afspelen. Ik heb het altijd al een fascinerend onderwerp gevonden alleen ik weet niet precies waarom. De meesten vinden het grote onzin. Volgens mij zit er een kern van waarheid in. Twee grote gebeurtenissen in het verleden hebben geen verklaring en die legende klopt precies. Ergens zal ik de moed moeten vinden om het bos in te gaan. Ik moet weten waarom ik er een verbinding mee heb en waarom die legende voelt alsof het een deel van mijn geschiedenis. Of ik moet op z'n minst vragen waarom ik het bos niet in mag. Het is nou niet bepaald gevaarlijk. De kans op een woede-uitbarsting van mijn moeder is dat wel waard. Is antwoorden willen zo vreemd?

Het blijkt dat pap mee-eet samen met mam en mij. 'Mam, waarom mag ik niet naar het bos?' vraag ik als het stil is.
'Omdat dat niet mag.'
'Dat is toch geen goede reden. Je onderbouwt nooit je antwoord met argumenten en dat ben ik zat. Ik ben geen klein kind meer en heb recht op de waarheid.' Mam kijkt me strak aan en zegt dan: 'Ik doe dit om je te beschermen van iets wat nooit te begrijpen zal zijn. Maar als jij wil gaan, ga. Alle consequenties die volgen zijn dan niet ons probleem. Dan zullen we wel eens zien hoe volwassen je bent.' Ze zei het zo kil en ongevoelig dat ik er de rillingen van kreeg. Geen woede-uitbarsting, niks. Ze was alleen dodelijk kalm, alsof ze iets wist wat ik niet weet. Verbaasd keek ik haar aan.
'Wat weet jij?'
'Daar kom je snel genoeg achter.' De rest van de tijd aan tafel hing er een kille sfeer. Zodra we klaar waren dook ik weer in mijn boek. Ik sloeg het open en keek vreemd op van de lege pagina's. In de bibliotheek stond het nog vol. Ik keek nog eens goed. Hallo Noa verscheen er. Ik sloeg het om en keek toen weer. Het stond er nog steeds.
Lang geleden sinds ik je voor het laatst zag. Toen vond je alles over de grotten bij het meer.
Ik staarde naar de tekst. Wat is dit?
Ik ben jouw gids. Jouw gids naar daar waar je hoort. Sla de bladzijde maar om. Dan zul je zien welk verhaal er voor je verschijnt.
Verstijfd van angst legde ik het boek weg. Eventjes kwam er licht onder uit en daarna sloeg het zichzelf dicht. Wat gebeurde daar nou? Dat is onmogelijk. Magie bestaat niet buiten het meer. Ik ben vast moe. Morgen zal het vast weer verdwenen zijn.

Na een vermoeiende honkbalwedstrijd liet ik me op mijn bed vallen. We hadden gewonnen, maar makkelijk was het zeker niet. Ik besluit te gaan douchen en pak daarna een van de boeken over het bos. Er zit een kaart in. Ik pak het boek van gisteren er bij en sla het open. Op de eerste pagina staat hetzelfde als de avond er voor.
Sla de bladzijdes maar om. Dan zul je zien welk verhaal er voor je verschijnt. Ik sloeg voorzichtig een bladzijde om. Een kaart. Sterker nog, het is dezelfde kaart als in het boek dat er naast ligt. Het enige verschil is dat er een dorp op afgebeeld staat in dit boek. Daar onder staat in rare taal wat geschreven. Magie is alles om ons heen. De aarde en alles wat er op leeft. Vindt de magie in je en bloei als de mooiste bloem. Ik las het nog een keer. Geen letter leek op de letters uit ons alfabet en toch kon ik het lezen. Ik bladerde verder en zag een gedetailleerde tekening van het drop. Het vulde een volle pagina. Daarnaast stond informatie in dezelfde vreemde taal als onder de kaart. En ik begreep alles weer. Ik las gretig door het boek heen en keek geïnteresseerd naar de afbeeldingen. Wauw...

Ik schrok op van geklop op mijn deur. Snel verstopte ik het boek en deed open.
'Wat lig jij zo laat nog te doen?' vroeg mam.
'Ik zat te lezen en ben de tijd vergeten.'
'Toch niet weer over het meer of wel?'
'Nee, een normaal boek. Een sprookjesboek eigenlijk.'
'Oké dan. Ga je nu slapen? Morgen moet je vroeg op.' Mam had daar gelijk. Morgenvroeg voor school begint heb ik mijn rijexamen en daarna school tot vijf uur. Daarna moet ik werken dus ik kan alle energie gebruiken.
'Welterusten mam.'
'Welterusten Noa. En succes morgen. Ik moet al om half zeven weg dus je ziet me later.' Ik knikte en ging slapen. Dat boek is geweldig.