Back To You / Harlena

1.4

Harry omuzlarımı sıkarak beni rahatlatmaya çalışsa da bu hiçbir işe yaramıyordu. "Babam ve Gemma da orada, bebeğim, sakin ol."

"Ama annen hepsini susturup beni her seferinde mahvedebiliyor."

"Annem işte." dedi. "Boş ver, sadece karnını doyur."

Eli açıkta kalan göbeğimin üzerine gittiğinde elimi onunkinin üzerine koydum, bir anda içimde beliren ürpertiye engel olamadan kapı açıldı. "Selena!" dedi Gemma bana sıkıca sarılırken. Harry bu halimize güldü, birbirimizi severdik, biliyordu. "Hoş geldin, içeri geç."

İçeri yürürken koltukta oturan Anne'a gözüm ilişti ve yanına ilerleyip ona selam verdim. "Merhaba."

Şaşırtıcı bir şekilde, ondan beklenmeyecek bir sıcakkanlılıkla kalkıp bana sıkıca sarıldı. "Selly, iyi ki geldin." dedi ben şaşkınca kollarımı ona sarılmak için kullanmaya uğraşırken. "Sen ve Harry'nin tekrar bir arada olmasından o kadar mutluyum ki."

Tabii ya, oğlunun hatasının farkında olan bir anne olduğu için bana böyle davranıyordu. "Ben de efendim." dedim utangaç bir sesle.

"Lütfen artık bana Ann de," dedi saçlarımı okşayarak. Ona sadece samimi olduğu insanların böyle hitap ettiğini biliyordum. "ya da anne de diyebilirsin, çünkü artık Harry'le ciddi olduğunuza göre benim de kızım sayılırsın."

Gülümseyerek ona baktığımda Harry kolunu omzuma koydu. İkili koltuğa oturduğumuzda, Gemma koltuğun koluna yerleşip beni sıkarak sevmekle meşguldü ki bay Styles geldi. Gemma kalkıp kapıyı açtığında Harry ve ben ayaklandık, Harry babasıyla sıkıca sarıldıktan sonra bay Styles geldi ve bana tıpkı az önce Ann'in sarıldığı gibi sevecen bir şekilde sarıldı. "Hoş geldin tatlım." dedi gülümseyerek.

"Siz de, bay Styles." dedim, Ann kalkıp bizi masaya yönlendirdi ve Gemma'ya mutfağa gitmesini işaret etti, ama madem ben de bu evin kızı sayılırdım, benim de yardım etmem gerekirdi? Bu yüzden Gemma'nın arkasından ayaklanıp mutfağa gittim ve ikimiz aceleyle masayı doldurduktan sonra yemeklerimizi yedik, masada hiç olmadığı kadar güzel sohbetler ettikten sonra tekrar koltuklara birer kahve içmek için oturduğumuzda midemin bulandığını hissettim. Bir anlığına elim karnıma gitti ama sonra Gemma'nın elime verdiği kupayı almak için ona uzandım.

Güzel geçen bir akşamın ardından, Harry, ben ve bay Styles Harry'nin ona ailesinin hediyesi olan minicooper'la bay Styles'ı şehre yarım saat mesafedeki evine bıraktık ardından Harry beni eve bırakmak için neredeyse kırk dakika daha araba kullandı ve sonunda eve gelmiştim.

"İyi geceler." dedim arabanın önünde, ona sarılırken.

"İyi geceler, sevgilim." dedi fısıltıyla. Alnını benimkine yasladı, burnuma bir öpücük kondurdu, ardından çeneme, dudaklarının yüzümde ulaştığı her yere, en sonunda dudağıma.

Güldüm. Ellerimi yüzüne yerleştirdim, öpücüğümüz derinleştiğinde keyifle tebessüm ediyordum ama bir anda karnıma öyle bir sancı saplandı ki neye uğradığımı şaşırmış bir şekilde geri çekildim, elim karnıma gidince acıyla ağzımı açtım ama saat geç olduğu için ses çıkarmamak için çabalıyordum. Dizlerimin üzerine çöktüğümde Harry yanıma eğildi, hiçbir şeye benzemeyen bu acı bütün bedenime dağılırken arkasındaki arabayı kilitledi ve beni bacaklarımdan kavrayıp sırtımdan destekleyerek kucağına aldı. "İyi olacaksın." dedi eve yaklaşırken elime aldığım anahtarı alıp kapıya yürürken, beni bırakmadan kapıyı açtı ve içeri girip tekmeleyerek tekrar kapattı ardından koltuğa ilerleyip uzanmamı sağladı.

Bacaklarımı karnıma çektim, ağrımın geçmesini umarak eğilip büzüldüm ama hiçbir şey yeterli olmuyor gibiydi. "Selena." dedi yüzümü tutarken. "Hastaneye gidelim, lütfen, hiç iyi görünmüyorsun."

"İyiyim." dedim gözümden gelen yaşı aldırmayarak. "İyi olacağım."

Koltuğa oturup beni kucağına çekti, dizlerinde yan bir şekilde oturuyorken omzuna yaslandım ve bacaklarımı uzatmak yerine tekrar kendime çektim. Kollarım istemsizce boynuna dolandığında bir elini karnıma yerleştirdi. "Geçecek." dedi elini gezdirirken. "İyileşeceksin."