Back To You / Harlena

1.6

*multimedya mükemmel değil mi ya ağ la dım...

Okulda geçen son bir haftadan sonra, tatile gireceğimiz haftanın başındaydık ve derslerin de bitişiyle evde yatıyordum.

Harry'le dün geceyi beraber geçirdikten sonra onu bu sabah göndermiştim bugünü de kendimize ayırmaya karar vermiştik. Benim için yorucu geçen bir dönemden sonra evde olmak iyi hissettiriyordu.

Kapımın tıklamasıyla ayağa kalktım, kimin gelmiş olabileceğini düşünürken kapıya çoktan gelmiştim. Açtığımda karşımda Zayn'i görmek beklediğim son şeydi. "Ne arıyorsun sen burada?!" dedim öfkeyle. "Hemen çek git!"

Aceleyle içeri girdiğinde nefes nefese olduğunu gördüm. "Birisi görmemeli."

"Ne görmesi, Zayn?" dedim. "Ne saçmalıyorsun? Kim görecek?"

"Ah, Selena, hiçbir şeyi bilmiyorsun değil mi?" dedi sırtını kapıya yaslarken. "O orospu çocuğunun sana yaptıklarını bir bilseydin..."

"Neyden bahsediyorsun sen aptal?" diye sordum karşısına dikilirken. "Evimde ne işin var?"

"Selena, sana anlattıklarımı unuttun mu?" dedi. "Farkında değil misin, kapına adam diktiklerinin?"

"Zayn neyden bahsettiğini gerçekten anlamıyorum." dedim. "Lütfen çık evimden, beni Harry'i aramaya mecbur bırakma."

"Lütfen beni dinle." dedi kollarımı tutarken. "Seninle konuşmamam için her şeyi yaptı, köşeye adam bile dikti ama sen hala bana inanmıyorsun."

"Saçmalama." dedim gülerek. "Öyle bir şey yok."

"Yemin ederim." dedi. "Yemin ederim foyası ortaya çıkmasın diye her şeyi yaptı ama seni sevmeme engel olamayacak."

"Zayn git buradan." dedim sessizce. "Yalan söylemeyi bırak artık, sen her şeyi mahvettin ve bununla yüzleş."

"Ben hiçbir şey yapmadım." dedi. "Her şeyi o orospu çocukları organize etti."

On beş dakika geçtiğinde, Zayn bana her şeyi anlattığında birden kendimi gözyaşları içinde buldum. "Bu gerçek değil." dedim. "Olamaz, Zayn, Harry yapmaz bunu."

Bir anda Harry'nin sözleri beynimde tekrar etti.

"Senin için her şeyi yaparım."

"Ne yapacaksın?" dedim. "Nasıl ispatlayacaksın bunu?"

"Onunla konuşacağım ve sen de orada olacaksın ama bunu o bilemeyecek." dedi. "Kabul et bunu, lütfen."

"Zayn ben..."

"Selena lütfen." dedi. "En azından, onu tercih etsen bile, senin için kötü birisi olmak istemiyorum."

"Sen..."

Karnıma saplanan ağrıyla oturduğum yerde eğildim. "Ah!"

Bağırdığımda Zayn yere indi, önümde diz çöktüğünde ellerimi tutuyordu. "Selena?" dedi, sesindeki endişe belli oluyordu. "Selena, iyi misin?"

"Hayır." dedim kıvranırken. Bu cümlemi duymak onun için yeterliydi, beni nasıl kucaklayıp kapımın önündeki arabaya götürdüğünü anlayamadım bile.

"Dayan." dedi arka koltuğa uzanmamı sağlarken. "Az sonra geçecek."

a c a b a