"Taming Xhristian Xyrel"

TXX10: Blind Item.

Miracle's POV

I was typing when I heard the intercom rang, I press the button to answer the call. It's from Sir Xyrel of course, I was about to greet him nang magsalita agad sya.

"Miracle, come to my office." And then the call ended. What was that? Tsk.

"Yes, Sir?" I ask when I reached to his office.

"I want you to do a background check to this customers and also fixed my schedule for the three following days." Binigay nya sa'kin ang isang folder na may hindi kakapalang mga papers.

"Noted, Sir. Wala na po ba kayong ibang kailangan?"

"Wala na." Sabi nya at nagsimula nang buksan ang laptop nya.

"Okay." Sagot ko naman at paalis na sana ng tawagin nya ko ulit. "Yes, Sir?"

"Ah, wala. Nevermind. Alis na." Tignan mo 'tong tukmol na'to. Sa inis ko hindi na 'ko sumagot.

Wala na ba syang imu-moody pa sa moody? Tss, kalalaking tao gulo ng isip. Mukha namang okay lang sya, hindi naiilang at mukha namang walang gustong sabihin sa nangyari, teka eh wala namang pakiramdam 'yon eh.

'Bakit umaasa kang may babanggitin sya sa'yo?' Sabi ng maliit na tinig sa utak ko.

Ha? Hindi 'no! Ba't naman ako aasa nang gano'n! Para saan pa? Eh ako nga 'tong gustong iwasan 'yon. Patawa. Aish!

**

Xhristian's POV

"Sir, we found her." The moment I ended the call from my private investigator, I got freeze. Finally, the long wait is over. Nahanap na sya. I dialed Adrian's number and it took three rings before he take the call.

"Bro, you're disturbing--"

"What took you so long to answer the call?!"

"Nasa date kasi ako--"

"Nahanap na sya." Deretso kong sabi at ramdam ko ang pagtigil ng paghinga nya mula sa kabilang linya.

"T-talaga?" Medyo nauutal nyang tanong.

"Oo. At pupuntahan ko sya do'n."

"Woah, woah, sandali lang bro. Wag kang magpadalos-dalos. Kaya mo na ba?" Sa tanong nyang 'yon hindi agad ako nakasalita. Kaya ko na ba? 'Yan din ang tanong ko sa isip ko matagal na. 

Kaya ko na bang makaharap sya? Kaya ko pa bang kausapin sya? Kaya ko pa bang magpanggap na parang wala lang nangyari at parang okay lang ang lahat?

"Bro? Nandyan ka pa ba? Wag mong pilitin kung hindi mo kaya. Pwede mo namang--"

"I can." I cut him off. "It took me so much time to find her and I won't let this chance go."

"If that's what you want, we'll support you bro. Just call us when you need. Goodluck."

"Yeah, thanks." After that I ended the call. I pressed the intercom and call Miracle.

"Yes Sir?"Her voice, it's like a lullaby to me. So sweet and nice to be heard of. But whatever I'm feeling when it comes to her? It's all gone now. I should be civil to her.

"I-cancel mo lahat ng appointment ko tatlong araw mula ngayon, at paki-book ako ng flight papuntang Spain, ASAP." Pagkatapos no'n, pinatay ko na ang tawag at hindi na hinintay pa ang sasabihin nya. Siguro no'ng mga unang linggo o buwan na nagkasama kami ni Miracle, wala lang siguro 'yon. Natutuwa lang ako siguro sa kanya kasi kakaiba sya sa lahat ng naging secretary ko. Sya lang ang nakakagawa ng mga nagawa nya sa'kin wala ng iba pa.

Ngayon ko nasiguro sa sarili ko na wala akong nararamdaman para sa kanya, na baka naintimidate lang ako sa presensya nya.

Ngayong gabi mabubuksan ang kwentong matagal nang nakasara, hindi ko sasayangin ang pagkakataong binigay sakin. Mabibigyang linaw ang lahat, tsaka ko tatanungin ang sarili ko kung gusto ko pang lumaban.