"Taming Xhristian Xyrel"

TXX14: Photo

Miracle's POV

"Grabe! Ang saya! Na-enjoy ko ang araw na 'to, salamat sayo, Adrian." Nakangiting sabi ko sa kanya pagkababa ko ng sasakyan. 9 PM na kami nakauwi kasi kumain pa kami do'n, kung gaano 'yon kaganda pag umaga, mas maganda 'yon pag gabi dahil sa iba't-ibang uri ng lights para magdagdag ganda at liwanag sa lugar na 'yon, grabe parang ayoko na ngang umalis do'n at doon nalang tumira eh.

"Okay lang, nag-enjoy din naman ako sa date natin." Malokong sagot nya.

"Anong date, baliw. Sige na pasok na 'ko, salamat ulit. Uwi kana."

"Yeah, salamat din, nag-enjoy din ako. Sa uulitin, bye Miracle." Sumakay na sya sa kotse nya at hinintay ko lang na makaalis sya bago ako pumasok ng bahay. Ahh grabe, sobrang pagod ko para sa araw na 'to. Talagang sinulit ko ang rest day ko ah? Speaking of, may trabaho pa ba akong babalikan dahil sa nangyari? Kung meron man edi okay, kung wala okay lang din.

I yawn. Well, let's call it a day. Goodnight to me.

**

*Miracle! Miracle! Miracle!*

I woke up because of that ring, hmm what time is it? I opened my one eye to find and grab my phone and answer it without looking if who's the caller, I'm so sleepy to do so.

"Hello, who's this?" My voice was a little bit husky because duh, I'm still on my bed.

"Sumagot ka ng tawag ng hindi tinitignan ang caller?" Ma-awtoridad ang boses nya kaya napabalikwas ako ng tayo dahilan para mahilo ako sa pagkakaalog ng utak ko. 

"Aww." Angal ko, tinignan ko ang phone ko at nakitang si Sir Xyrel lang pala ang tumawag sakin, jusko sya lang naman pal-- "What?!!" Oh shoot! Nasa line nga sya!

"Hey Miracle, anong nangyayari sa'yo dyan?" Rinig ko pang sabi nya. Inhale, exhale. Hooo!

"Ahm s-sorry Sir. Bakit po kayo napatawag?" 

"Wala ka 'bang balak pumasok?" Walang emosyong sabi nya, nagulat naman ako at hindi agad nakapagsalita. Pinapapasok nya 'ko? Ibig sabihin hindi pa 'ko sisante? Pagkatapos ng pagsagot-sagot ko sa kanya may trabaho parin ako? "Hello, may kausap pa ba ako?"

"A-ah sorry s-sir, um hindi pa po ako sisante?" Parang tangang tanong ko.

"Did you resign?" I can't feel the authority yet the sincerety on his voice, it's so plain.

"N-no." I hurriedly said.

"Did I fired you?"

"Hindi rin."

"Then, you still have work. Go up and come here, you only have 30 mins. left." After that, the call ended.

Okay? Ano 'yon? Hindi ba magiging akward kapag nagkita kami dahil sa nangyari? I mean, kung sa iba 'yon hindi na 'ko nakapag walk-out kasi agad-agad sisante na 'ko.

Eh ano pa bang inaarte-arte mo dyan hindi ka na tinanggal, Miracle naman.

'You only have 30 mins. left'

Hala! Male-late na 'ko!

**

"Kaya mo 'to Miracle, umarte ka lang ng normal at magiging okay din ang araw mo." Malapit na 'ko sa lobby at kinukumbinsi ang sarili at parang tangang nagsasalita mag-isa. Parang ang akward lang kasi, feel ko talaga promise.

"Hi! Buti naman pumasok ka pa." Salubong sakin ni Mich Pagdating ko sa reception.

"Buti kamo may trabaho pa 'ko."

"Hmm, I wonder why Sir Xhristian still keeps you after of what you've done. Fishy." She teased me.

"Fishy your face. Gotta go, that monster might welcome me with his burning eyes and burned me with his fire." I said then leave immediately. Mich was about to say something but I ignored her. Her mouth could say more silly and nonsense words if I will stay more longer.