"Taming Xhristian Xyrel"

TXX13: Paradise

Kinabukasan.

"Aray bes, sakit ng ulo ko." Narinig kong sabi ni Jessa paglabas ko ng kwarto ko, tumingin ako sa wall clock at nakitang alas nuwebe na pala ng umaga. Tignan mo 'tong babaeng 'to, nagsasalita habang tulog tss. Wala pa ring gising sa kanila, mga tulog mantika tanghali na. Medyo masakit din naman ang ulo ko kaya naisipan kong magkape nalang. Mula sa suot kong pajamas at sando, nagpalit lang ako ng loose t-shirt and shorts. Lagi naman nila akong nakikitang ganito kaya okay lang.

Habang nagtitimpla, nagring bigla ang phone ko at pagtingin ko, isa nanamang unknown number. Lately, dumadami ang tumatawag sa'kin na unknown number? Yung totoo? Medyo pamilyar ang isang 'to at para malaman ko kung sino, sinagot ko nalang.

"Hello? Miracle Hope speaking."

"Hi." Tumaas ang kilay ko nang marinig ang hindi pamilyar na boses nya.

"Yes, who's this please?" I politely asked.

"It's Adrian." Adrian? Did I know someone named Adr--

"Adrian? Xyrel's friend?" I heard him laugh slightly.

"Yeah, can I ask you a favor?"

"Favor? A-ah, yeah. Yes, yes you can, Sir."

"Oh c'mon, hindi mo 'ko amo kaya wag mo nalang akong tawaging Sir. Adrian nalang please?"

"Kung 'yan ang gusto mo, Adrian."

"Nice, thanks Miracle."

"So, ano yung favor mo, Adrian?"

"Ahm, maliit na bagay lang naman sana. Pwede mo ba akong samahan saglit?" Napaisip naman ako saglit do'n.

"Um, saan ba?"

"Basta?" Ano ba naman klasing sagot 'yon? Ilang segundo akong hindi nakapagsalita kasi nag-iisip ako, bukod do'n ang aga pa, ni hindi pa nga ako nakakaligo. "Miracle, wag ka sana mag-isip ng masama, wala naman akong balak--"

"No Adrian, it's not that. I mean, it's too early and besides, I just woke up."

"It's okay, I'm willing to wait here outside of your house."

"What?!" I covered my mouth realizing that I'm so loud, I might wake them up.

"I said I'm here outside of your house." I didn't say a word, I went rush to the door, open it and saw him standing near the gate.

"A-anong ginagawa mo dito?" Buong pagtataka kong tanong habang lumalapit sa gate, pinatay ko narin ang tawag nya.

"Manghihingi ng pabor?" Nakangiti nyang sagot.

"O-oo nga, p-pero-- paano mo nalaman ang bahay ko?"

"Secretary ka ni Xhristian, madali nalang na malaman 'yon, Miracle. Well kung ayaw mong nandito ako pwede naman akong umuwi nalang muna tapos babalik nalang ako kapag--"

"Ah hindi, n-nagulat lang kase ako." Napakamot ako sa ulo ko, lalo naman akong nakaramdam ng hiya ng tinititigan nya lang ang mukha ko.

"Ang ganda mo parin kahit bagong gising ka. Tsaka ang cute mo sa suot mo." Take note ha, sinasabi nya yan habang nakangiti. Well, I didn't find it cringe or rude, complimment is the exact word.

"Thanks, um would you like to come in? Have some coffee?" I offered.

"Yeah, if you don't mind." I opened the gate and let him come in, we are about to reached the door when Mark comes out with his boxer on. Oh shoot! I forgot! I have my friends inside! Ugh, what now Miracle?!

"Miracle." Mark called me and look at me and then to Adrian. I looked at Adrian's face and questions written on his face.

"Ah, Mark gising ka na pala. Mark si Adrian, kaibigan ng boss ko, Adrian si Mark--"