DELİ VE DAHİ

3 -Ediz Karan Çağlayan -

Merhaba arkadaşlar nasılsınız umarım mutlu ve huzurlusunuzdur.Bahsettiğim gibi bu bölüm Ediz Karan Çağlayan 'ın anlatımı olacak namıdeğer psikyatristimiz keyifli bir okuma olur inşAllah, destekleriniz bekliyorum sağlıcakla kalın.

Bu bölümü sevgili ponçiğim. @yagmurr45 ithaf ediyorum. İyiki varsınnnnn♥♥

Ölümün sessiz çığlıkları ardında büyümüş bir çocuktum .

Daha babamın ölümünü kabul bile etmezken ablamı kara toprağa koymuştuk.

Annemle hayata sımsıkıya bağlanıp geleceğimin zeminini oluşturdum .

Zaman ilerliye ilerliye bu sağlam bir binaya dönüştu.Babamdan kalan herşeyi kabul etmedim.Beni ve annemi aldatmış bir adamın yalan hayatından kalan hiç bir şeye ihtiyacım olmadı.Annemle İstanbuldan taşınıp İzmire geldik bundan 14 yıl evvel.

Okulu devam ederken geceleri bir barda barmenlik yapıyordum tabi bu işten aldığım para hiç bir gidere yetmiyordu.Okul ,ev masrafları iki kişi bile olsak fazlaydı.
Annem ne kadar çalışmak istesede izin vermemiştim .

Ben hem çalışır hem okurdum.Annemin bu yaştan sonra işlerde süründüremezdim.

Okuduğum üniversitede kütüphanede görev yapmaya başladım.Boş saatlerimde kütüphaneyi düzenlerdim .

Tabikide bu çalışma temposu beni fazlasıyla yoruyordu ama kendime bir söz vermiştim.

Hayatımı baştan başaltacaktım.
Kendi yolumu kendim seçmiştim bundan hiçbir pişmanlık duymadım.Annem ne kadar o mirasta payım olduğunu söylesede onu dumazdan gelmiş ve yoluma bakmıştım.

Yıllar böyle sürdü sonunda mezun olmuştum o günü hiç bir zaman unutamam annemin gözlerindeki ışıltıyı gördüğümde doğru yolda olduğumu daha iyi anlamıştım.Mesleğimi farklı şahirlerde devam ettirdim.Annem bazen şakada olsa tımarhanedeki hastalardan hiç rahatsız olup olmadığımı sorardı bunun benim mesleğim olduğunu hastalarımdan çekinmek yerine onları anlayıp iyi olmalarını sağlamak benim görevim olduğunu söylesemde şaka olsun diye değilde bana orada bir şey olacağı korkusundan söylediğini bilirdim. Bu yüzünden içinin ferah olmasını bu durumlarda oradaki görevlilerin olay çıktığinda bir olay çıkması takdirinde olaya müdahale edeceklerini söylerdim.

En son görev yerim olan Adana 'dan ayrılıp tekrar İzmire geri dönmüştük .Yeni geldiğim tımarhanede hastanın birinin yangın çıkarması ve bunun geç müdahale edilmesiyle bina alev içinde kalmıştı.

Hastaların çoğu başka yerlerdeki yerlere sefk edilmişti.Bende yeni emekli olmuş bir psikyatristin bulunduğu yere gönderilmiştim.

Haftaya başlayacaktım ama erkenden görevimin başında olacağımı tımarhanenin müdürüne bildirmiştim.

Düşüncelerimden kurtulup kitabımı masaya koyup uyumak için yatağıma girdim .

Işığı kapatıp kendimi derin uykuya teslim ettim.

*-*-*-*

Annemin perdeleri açması ve gün ışığının odama dolmasıyla gözlerimi açtım.

Bugün ilk iş günümdü ASLI BATUR TIMARHANESİ nde adı tımarhanenin müdürünün karısına aitti .Duyduğuma göre adamın karısı şizofrenmiş kendisini ve çocuğunu bir akşam öldürmüş adam işten geldiğinde ikisinide ölü bulmuş evde.

Ne tuhaf hayatlar var ,bazılarını duyduğumuzda bile anlayamayız.Garip bir dünyada yaşıyoruz bugün yarın ne olacağını kestiremeyiz anında kendimizi olayların içinde buluveririz nasıl gerçekleştiğini bile anlayamayız.