" Yıldızlarım ışığına muhtaç Ay'ım, alacak mısın yıldızlarımı yanına? "
* * *
Vina, kafasına vahiy ile düştüğü bir çocuğun 'Anonim'i olmaya karar verir. İşt...
"Tamam, Ada geliyoruz. Sabret biraz!" dedim gözlerimi devirirken. Ada konuşmaya başlayacaktı ki yüzüne kapattım. Of! Yeter artık! Avm'de buluşacaktık ve Ada, 15 dakika da bir arayıp, acele etmemizi söylüyordu. Sırt çantamı açtım ve içinde ki kıyafetlerime kısaca göz attım. Elbisemi giyemezdim çünkü, yağmur yağmaya başlamıştı. Havada bayağı bir serinlemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vina'nın giydikleri
Üzerimi giyindim ve makyaj masama oturdum. Makyajımı eve geldiğimde sildiğim için şanssızdım. Aslında çok makyaj yapan biri değildim. Fondötenden nefret ederdim. Sadece turuncumsu, kiremit rengi olan bir ruj sürdüm. Ruju dudaklarıma yedirdikten sonra, çantamı omuzlarıma attım ve odamdan çıktım.
Mira da odasından çıkmıştı. O da üstüne, diz kapakları yırtık olan bir kot, karnı açık, bol bir kazak giymişti. Ona baş parmağımla, beğeni işareti yaptım. Odalarımız yan yana olduğu için şanslıydık, evde de öyleydi. Elimi onun omuzuna attım, birlikte merdivenlerden inmeye başladık. Saat 1 olmuştu. Acıkmıştım, evet çok çabuk acıktım doğrudur.
Babam ve Eda, salonda oturmuş kahve içerek sohbet ediyorlardı. Annemle neden böyle sohbet etmedin?
Babam bizi gördüğünde kaşlarını çattı, Eda ise kibirlice gülümsedi.
"Hayırdır, kızlar. Nereye böyle?" diyerek bir gözünü kırpan babama göz devirmemek için kendimi zor tuttum.
"Ada'yla Avm'ye gideceğiz." dedim.
"Hazırlanmadan önce, benden izin almalıydınız!" dedi ve ayağa kalktı babam.
"Benim evimde, benden izin almadan hiçbir yere gidemezsiniz!" diye bağıran babama sinirle baktım. Eğer ağzından annemle ilgili tek bir kelime dahi çıkarsa.. işte o zaman patlardım.
Eda da onun gibi ayağa kalktı ve konuşmaya başladı.
"Annesi umursamaz bir or*spu olunca böyle oluyor işte!" diye bağıran Eda sabrımın taşmasında rol oynamıştı. Hem de anneme asla olmayacak bir şey demişti.
"Sensin or*spu!" diye ondan daha yüksek sesle bağırdım. Eda'nın yüzü anında kızarırken, babam çok sinirlenmişti.
"Sen benim anneme or*spu diyemezsin! Annem, bize bakıyor diye mi or*spu? Ha? Onun için mi? Bu adamdan ayrıldıktan sonra bile.. başka bir adamla evlenmedi diye mi or*spu? Ha? Söylesene?! Ömrünü, çocuklarına adadı diye mi yoksa? Bu adam, annemden ayrılmadan.. senin gibi bir or*spu ile yattı, sonrada senin gibi yüzsün bir şeytan için annemden boşandı. Asıl or*ospu sensin! Evli bir adamla yattın se! Or*osbunun tekisin! Bunla-" babam yanığıma tokat attığında şoka girmiştim. Bu kadın çocuklarının annesine or*spu diyordu, ama o bana tokat atıyordu. Öyle mi?
Yutkunmaya çalıştım ama olmadı, boğazıma bir yumru oturmuştu. İki yanağımdan da gözyaşları firar ederken, elimi kaldırıp silmeye halim yoktu. Ardından bir tane daha, bir tane daha... Kafamı babama çevirdiğimde, pişmanlık duyan bir surat görmeyi beklemiştim. Ama o sinirden dişlerini sıkıyordu. Eda ise arkada pişmiş kelle gibi gülüyordu. Gözyaşlarım, gözlerime ihanet ederken, kafamı tekrardan babama çevirdim.
"Senden nefret ediyorum!" diye son sesimle bağırdım.
Arkamı döndüm ve kapıdan dışarı çıktım. Kapıyı sert bir şekilde kapattım. Şuan ki tek isteğim, bir yerde oturup, acım geçene kadar ağlamaktı. Arkamdan kapı açıldığında, kafamı kapıya çevirdim. Mira gelmişti. Onunda gözünden yaşlar süzülüyordu.
Yanıma geldi ve bana kemiklerim kırılırcasına sımsıkı sarıldı. Bende ona sarıldım. Orda kaç dakika sarıldık bilmiyorum. Mira'dan ayrıldığımda ona yalnız kalmak istediği söyledim. Beni asla yalnız bırakmayacağını söylese de bir şekilde yanından ayrılabilmiştim...
