Wtf? Me..? Kidnapped?!
Anong makukuha nila sakin? Im not super rich. I just own a small botique, thats it.
I dont have millions!!! For goddamns sake!
"What do you need from me...?" Pagmamakaawa ko sa lalaking nakatingin sa akin habang nkatali ang...
Maaga siyang nag handa at nag bihis. Sisiguraduhin niyang maganda siya ngayon. She will not back down.
She came in to their office around 10:30. Gusto niyang medyo may effect siya sa pa late ng kaunti para lalakad siyang parang modelo sa harap nito.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Good Morning Maam... Maam Tania?"
"Yes..."
"I am Mr. Lewis secretary. I am given the task to give you your table. Please follow me."
Sumunod naman siya sa babae. PInapasok siya nito sa napakalawak na opisina ng lalaki. She cant believe na inilagay siya nito sa may bandang gilid pero likuran ng kaunti ng lalaki. So that means na pag nasa mesa silang pareho, kitang kita niya palagi ang kabuo-an nito samantalang nakatalikod ito sa kanya. Just great!
"I'snt he coming today?"
"Hindi ko po alam mam eh, he is the boss so he normally comes anytime he wish."
"I see."
Naupo nalang siya sa mesa at nag simulang gumawa gawa ng power point presentation.
Nag fo-focus na siya sa ginagawa ng biglang bumukas ang pinto. Akala niya siya lang ang palaban ang attire... labanan pala ito ng pisikal na anyo araw-araw. Pwes! Her wardrobe is ready.
Dali-dali niyang ibinaba ang kanyang tingin. She will see to it na maipapakita niya rito na ni konti ay hindi siya affected sa presence nito...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Good Morning Mr. Lewis." Sabi niyang walang emosyon.
"Oh, I didnt know you are thinking that my office is a pub. Your attire seems like your going bar hopping." The guy said in a sarcastic tone.
"Well, sorry Mr. Lewis. I dont think my daily wardrobe should concern you. It has nothing to do with our project. So, I'd appreciate it if you wont care about it at all. Thank you."
"It concerns me because you are in my property and I believe you understand the dress code of corporations, huwag mong isipin na I care for you. I care about my company. Thats it. Thank you." Shit lang! ang talas parin ng dila nito. My goodness!
"Well, then maybe you have to live with it. Because there is no way I am changing my fashion sense just because it is what you want Mr. Lewis. So, If you'll excuse me. I am going to take early lunch." Kaagad siyang tumayo at eleganting rumampa sa harap nito palabas ng opisina.
"Nag sisimula palang tayo Aaron..."
She immediately went to a coffee shop. Hindi pa niya masyadong natatagalan ang presensya ng lalaki. Its too much to handle for the moment.
Sinadya talaga niyang mag pa lipas ng oras sa coffee shop...
Bumalik siya sa opisina lampas ala una na. Naabutan niya ang lalaki na napa ka seryoso ng mukha.
"Good afternoon Mr. Lewis."
Hindi ito umimik. Bigla itong tumayo. She can feel the tension in between them. The guy stood up and sat in front of her.
Umupo ito sa harapan niyang parang hari.
"So, Mrs. Scott. We can start plotting the timeline for the project..."
