biz evliyiz

BİZ EVLİYİZ bölüm 1 ( söz )

BİZ EVLİYİZ

Bölüm 1

kendi işimi kurmak ve başına geçmekti hayalim ama bu günden sonra tüm hayallerim yıkılmıştı dedemin . kalbi kırılsın istemiyordum ama evlenmekte istemiyordum. Dedemin yanına gittim konuşmak için yere diz çöküp yalvarmıştım. " lütfen evlenmek istemiyorum" ama nafile dedem başını iki yana sallayıp "hayır dedi" üzgün bir yüz ifadesiyle baktım dedeme hala kararından vazgeçmemişti beni daha adını bile doğru düzgün bilmediğim erkekle evlendirecekti 25yıl önce verilen bir yemini yerine getirmekte kararlıydı ben ise evlenceğimi 2gün önce. Öğrenmiştim bu haberi ilk duyduğumda küçük çaplı şok geçirmiştim kendime geldiğimde " hayallerim yıkılıyor" ilk dediğim şeydi dünyada yemin üzerine evlenecek bir sürü kız var ben seçilmiştim ne kara bahtım vardı benim hayallerim gerçek olmadan yıkılıyor du.

ilk defa dedem beni kırmıştı o yemini ederek hayatım boyunca dedem den öğrendiğim her şeyi yaptım doğru yolu bulmaya çalıştım ve buldum . dedemin sözlerini dinleyip ona iyi bir torun olmaya çalıştım annem'den ve babam'dan öğrendiğim saygıyı duydum dedeme .onu bir gün bile üzmedim.

Ama şimdi biliyordum ki dedem asla vazgeçmezdi dedem çok gururlu ve sözünde duran biriydi .onun bu yönü en sevdiğim şeydi ama bu seferki konu farklıydı bu konu benim ve yemin üzerine evleneceğim kişi ile alakalı bir sözdü belki bu günden sonra asla mutlu olmayacaktım ya da çok mutlu olacaktım ne olur bilmiyordum.

dedemin karşısında ağlamıştım .dedem elini başıma koyup saçlarımı okşadı "sen oğlumun emanetsin ağlamak yakışmıyor" demişti dedeme baktım oda üzülmüş gibiydi " ağlamak yakışmıyor dede ama bundan onra hep ağlayacağım o erkeği tanımıyorum bile adını. Bilmiyorum iyi ?mi kötü mü? Bilmiyorum hakkında hiçbir şey bilmediğim bir erkekle evlenmemi söylüyorsun" diz çöktüğüm fayanstan kalktım ve koşarak odama gittim annem ise bir kenarda bizi izliyordu annemde hiçbir şey dememişti bu konu hakkında anneme ve dedem'e kırgınım.

Odamda duvara astığım hayallerimin ülkesi olan ispanya ile ilgili tüm . kağıtları yırtıp atmıştım evlenip evinde diz kurup oturan biri olmak istemiyordum. evlenmeden rahat yaşamak istiyorum ama şimdi gel gör ki tüm hayallerim bir yemin uğruna suya düşmüştü .

Odamın kapısı açılmıştı annem gelmişti bir süre baktım ona yatağıma oturdum ve "gelebilirsin anne "diye seslendim izin vermediğim sürece odama girmeyecegini biliyordum sadece acil bir şey ya da önemli bir şey olduğunda izin almadan girerdi odama birde temizlik için tabi ki onu da unutmamak gerekti.

Yatağımın bir kenarına'da annem oturmuştu babamın vefatından sonra annemi toparlamak biraz zaman almıştı ama başarmıştık kız kardeşim benim ve dedemin desteği sayesinde annem iyiydi ve hala ayaktaydı .saçlarıma dokunmuştu annem

"Hatırlıyor musun bir kere saçına sakız yapışmıştı bende kesmek zorunda kalmıştım",

"Evet hatırlıyorum anne o gün çok ağlamıştım ertesi gün sen saçlarımı yaptığında anne iyi ki kestin demiştim"

"Evet kızım öyle demiştin. İşte o gün ben ne yaptım bilmiyorsun çünkü sana hiç söylememiştim ."

" ne yaptın anne anlatsana "

" senin saçların boynunun kökünde pırasa saç yapmıştım uzun saçların vardı sakızlı yerini attım diğer elimde kalan saçları'da. kuaför' e götürdüm lösemi bir kız çocuğu için saç yaptırmıştım o kızda sana bir resim çizmişti o resmi hep sakladım şimdi sana o resmi getireceğim bekle biraz"

Annem odamdan çıkıp gitmişti bir 1-2 dakika sonra döndüğünde elinde kocaman bir kağıt ve bir zarf vardı .oturdu tam karşıma annemin elindeki zarfa ve kağıda bakıyordum . sadece başımı kaldırdım hafifçe . annem zarfı elime verdi o an içim biraz kötü olmuştu

"Öykü kızım önce zarfı oku sonra bu resme bak "

annem öyle demişti zarfı açıp okumaya başladım.

Zarfta yazanlar şunlardı.

"Öncelikle teşekkür ederim saçlarını benimle paylaştığın için . uzun zamandır hastaydım annem yoktu beni bırakıp gitmişti.ama hep yanımda olan nermin teyzeye teşekkür ederim anne sıcaklığı hissettim onda kimse 'nin bana veremediği mutluluğu sen ve nermin teyze vermişti bana saçlarına iyi bakıyorum merak etme zarar gelmesin diye çabalıyorum senin için bir resim çizdim umarım o resimdeki gibi hep yüzün güler ve onla mutlu olursun artık o şanslı kişi kim olur bilmiyorum ama sen onunla olduktan sonra o hep şanslı olacak benim adım mine şuan 16 yaşındayım sen benden küçüksün o yüzden nermin teyze den bunları sen evleneceğine dair yapılan yemini öğrendiğin gün vermesini istedim. nermin teyze hastaneye her geldiğinde sizden ve o yeminden bahsederdi .sen bu mektubumu okuduğun'da ben nermin teyze sayesinde iyi bir durumda olacağıma eminim. umarım beni mutlu ettiğiniz için sizde mutlu olursunuz sevgiler ve teşekkürler mine "

Mektubu okumuştum anneme sarıldım ne kadar iyi kalpli bir annem olduğunu bir kez daha görmüştüm annem o resmi gösterdi resimde gelinlik ve damatlık giymiş ve mutlu olan bir çift vardı kara kalem ile çizilmişti çok güzel bir resimdi

"Peki şimdi kararın ne olacak kızım"

"Bilmiyorum anne biraz düşünmeliyim dedem ve o erkeğin dedesinden zaman istiyorum dedeme söyler misin lütfen."

Annem "tamam kızım " deyip gitmişti yanımdan o resimdeki gibi gülen biri olmayacaktım evlendikten sonra bunu biliyordum .ama yüzümdeki tebessümü farketmiştim aksam akşam bu olanlar fazla yormuştu yatağı uzandım bir süre sonra aklım gitmişti .

******

Hilal vardı hayatımda onu severken başka bir kız ile evlenmek saçmaydı dedem karşı çıkamazdım .aile 'nin en büyüğü ve saygın biriydi .ama evlenmek istemiyordum. Hilal ve benim bir geleceğimiz vardı. neden o kızla evlendiriliyorum neden o hiç tanımadığım bir kız için hilal ile olan ilişkimi sürdüremiyorum ? . bir anda nereden çıkmıştı bu yemin hiç düşünmüyorlar mı belki başka biriyle evlenmek istiyor belki başka biriyle sevgiliyim dedemin yanına gittim oturuyordu .

"dede şu evlilik konusu "

"samir konuyu kapattık biz sen evleneceksin bu yemini bozamam."

" dede yemin yüzüne hayatımı mahvedecek misin ?"

"samir oğlum bu evlilik senin için en iyisi olacak"

"pamir evlensin o kızla dede"

"olmaz biz ilk torunlarımız diye karar verdik ve öyle yemin ettik. "

" biraz zaman ver dede düşünmeliyim çok zor bir karar benim için çünkü."

"tamam 1 hafta zaman veriyorum bu sırada öykü de düşünür kafanızı toplarsınız ikiniz de ama unutmayın ki kararım asla değişmeyecek samir."

dedemin yanından ayrılıp hilal' in yanına gittim 1 hafta diyordu düğünü 1 hafta ertelenmişti .hilal' in evine rahatça gidebilyordum. şarkıcı olmamıza rağmen pek gazeteciler olmazdı etrafımızda o yüzden rahattı içim . kapıyı açtı hilal beni görünce direk sarılmıştı bir anda ne olmuştu ki böyle bir anda sarılmıştı ve telaşlıydı .

hilal iyi misin ?

vote atmayı yorum yapmayı unutmayınız :)