biz evliyiz

BİZ EVLİYİZ Bölüm 21 ( öyküüüü )

BİZ EVLİYİZ

21.bolum

3 hafta sonra

"samir ben kafeye gidiyorum sende işe geç kalma sizinkiler bekliyor şirkette"

"tamam hayatım görüşürüz duş alıp şirkete geçiyorum ben "

spor ayakkabılarımı giyip çıktım evden kafeye gittim işler iyi gidiyordu kafeye girdiğimde Gülnur la karşılaştım cem ve gülnur ise yıldırım nikahı kıymışlardı 1 hafta önce hepimiz şaşırdık bir anda gelişmişti herşey benim hamilelik sendromu yüzünden haftalardır neler çekiyordum tabiki bu sendromundan kurtulmak için psikolojik tedavi görüyordum . kafede işlerimi halledip müşterilerle ilgilendim . terasa çıktım biraz hava almak için içerisi biraz boğmuştu beni . biraz terasta Gülnur la oturduk kahve falan içtik konuştuk dertleştwik .

hamilelik sendromunu ilk kez gülnur'a söylemiştim kimseye denemesi ,için uyarmıştım onu ."sen hamile değilsin ama hamile gibisin ne saçma ya " gülnur saçma saçma konuşuyordu şaşkınlıktan bir süre daha oturduk sonra ben kafeden gülnur'u kimseye söylemesin diye uyarıp elime bir pasta alıp çıktım samir'in yanına gidicektim şirkete kaç saat geçmişti aradan özlemiştim de samir'i ona süpriz yapacaktım şirkete gittiğimde her kez bana baktı kendimi biraz kötü hissetmiştim samir'in yanına gittim . çocuklarda yanındaydı "süpriz "diye bağırmıştım. yüksek sesle hepsi bana döndü

"ooo yenge tebrikler hamileymişin "

şok olmuştum cem öyle deyince elim ayağıma dolanmıştı tam ağzımı açtım birşey diyeceğim " evet öyle" demişti samir gözlerimi ona diktim ne yapıyorsun dercesine baktım eliyle sakin ol işareti yaptı bende güldüm "neyse size süpriz yapacaktım pasta aldım keselim mi samir "

samir güldü yanıma gelip sarıldı kulağıma "ben halledeceğim sen merak etme tamam mı meleğim" diye fısıldadı ona güveniyordum pastayı kesmiştik çocuklarda yediler falan bende yedim biraz vakit geçirmiştik samir'in burda yapacak işleri vardı rahatsız etmeyeyim diye şirketten çıktım . yolda yürürken hilal kolumdan tutup durdurdu .

"bana bak sen hamile misin ? "

"cevap vermiyorum beni rahat bırak hilal"

" allah belanı versin samir'i baştan çıkardın tebrikler kendini satmışsın belli birde üzerine çocuk yapmışsın daha ne yapacaksın merak ediyorum. allah seninde bebeğinin de belasını versin geber"

beni hızla gelen arabanın önüne itmişti arabanın çarpma etkisiyle fırlamıştım yere hızla çakıldım başım yarılmıştı kendimi hareket bile ettiremiyordum gözlerim kapanmadan önce en son gördüğüm hilal in kaçıyor olmasıydı gözlerim kapanmıştı.

*****

yanımıza asistanımız gelmişti öykünün kaza yaptığını söyledi .direk dışarıya fırladım öyküyü öyle görmek yıkmıştı koşarak gittim şirketteki herkes toplanmıştı

" AMBULANSI ARAYIN ACELE EDİN ÖYKÜÜÜÜ AÇ GÖZLERİNİ BİTANEM ARAYIN ÇABUK ŞU AMBULANSI ÖYKÜÜ "

öykünün başını kollarımın arasına bile alamadım çok kanıyordu yola doğru akıyordu kanlar her yerinde çizik yara vardı o kadar korkmuştum ki elim ayağım bile titriyordu. cem caner beni sakinleştirmeye çalışıyordu etrafımızdakiler sadece baktı bir süre sonra ambulans da gelmişti öyküyü dikkatlice sedyeye aldılar ağlıyordum ilk defa ağlıyordum hayatım boyunca ilk kez ağlıyordum. hastaneye geldiğimizde doktorlar beni almamıştı içeriye cem yanımda bizimkiler yanımdaydı