biz evliyiz

BİZ EVLİYİZ Bölüm 24( dinle lütfen )

BİZ EVLİYİZ

Bölüm 24

ela odadan çıkmıştı bana bunu yaptığına inanmak istemiyordum ama yapmıştı gözlerime bakarak seni seviyorum dedikleri yalan miydı . aklımdan çıkmayan sorular kurcalıyordu beynimi yıkıyordu samir'i dinlesem diye geçirdim aklımdan telefonumu elime aldım ayağa kalktım bir sağa bir sola gidiyordum arasam mı yoksa mesaj mı atsam diye sürekli düşündüm.

yatağıma attım kendimi yüzümü gömüp debelendim kafayı yemek üzereydim yaptığına hem inanıyor hem inanmıyordum ama fotoğraflar vardı ne yapacaktım telefonuma mesaj gelmişti

* öykü lütfen dinle beni * ✔✔

yazıyor ...

* samir seni dinleyeceğim ama buraya yaz lütfen yüz yüze konuşmak kıracak kalbimi *✔✔

yazıyor...

* peki bak bana mesaj attı hilal samir lütfen gel diye bende seni neden öldürmeye çalıştığını öğrenmek için gitmiştim beni otele çağırdı sonra gittiğimde kapıyı tıklattım kapıyı açtı ama biri enseme vurmuştu bayılmışım sabah uyandığımda üzerimde gömleğim yoktu hilal de koltukta oturuyordu ben baygınken fotoğrafları çekmiş birde uyku hapı vermiş bana o yüzden hepsi tuzak öykü bana inanmalı sın *✔✔

yazıyor ...

* peki ama bu birşey değiştirmez sen o gün onunla buluştun samir eğer gerçekten öyle olsaydı beni de götürürdün yalan söylemezdin *✔✔

yazıyor ...

* öykü *✔✔

telefonu kapatıp masanın üzerine koydum kırgındım ona hemde çok kırgındım odamın kapısı çalmış samir'in sesi yükselmişti

" öykü aç lütfen "

" açmıyorum samir lütfen git buradan "

"hayır benimle geliyorsun kapıyı kırarım bak anneciğim izin varsa kapıyı kırıyorum yaptırırız sonra "

samir yere kapaklanmıştı bir anda yerden kalkıp ellerini biririne vurup çırptı " gel bakim buraya sen " beni omzuna almıştı resmen "samir bırak gelmiyorum senle " samir bırakmamıştı annemler arkamdan öylece baktı bir insan bırak demezmiydi ya arabaya zorla bindirmişti direndim tabiki ama çabalarım boşa çıkmıştı.

"akıllı dur küçük hanım evimize gidelim yüz yüze konuşacağız bu konuyu "

arabayı eve doğru sürüyordu surat astım camdan dışarıya baktım yol boyunca eve geldiğimizde samir kapıyı açtı inmemiştim kolumdan çekip çıkarttı eve girdiğimizde kapıyı kilitledi ellerimi belime koydum başımı bir sağa bir sola çevirip

"samir aç kapıyı konuşmayacağız anladın mı ? "

"hayır anlamadım çünkü dinleyeceksin beni "

" dinleyecek ne var ha söylesene "sesimi yükseltmiştim. hemde fazlasıyla " ben seni seviyorum aptal sen hayatımda yokken komadayken aldığım nefes zehir gibiydi anla artık şunu ben seni seviyorum hilal ile aramda bir şey geçmedi " samir de bağırıyordu evde fırtına kopmuş gibiydi samir sarıldı kayıtsız kaldım öylece durdum ellerimden tutup koltuğa oturttu