16. bölüm-geçmiş
ilk defa iki bolum arasını bu ladar açtım :O ama yazacak hicbirsey gelmedi aklıma :'/ bu yuzden bende surekli sorulan flashbacki yaptım ancak bu kadar cıktı :'/
"aww wufan~ saçlarım sence de çok iyi olmamış mı?" luhan yan yana yattıkları yatakta diğerine doğru dönerken sordu.
"evet çok 'güzel' olmuş." wufan da aynı şekilde ona döndü.
"tch sensin güzel!" luhan tısladı ve kendi tarafına dönerek homurdandı.
"haha gel bakalım buraya koca bebek." wufan diğerini kucakladı ve karnına yatırdı.
"hayır bırak beni!" luhan debelendi ama yine de onu saran kollardan kurtulamadı.
"luhan~~"
"hmm?"
"biz ne kadar zamandır tanışıyoruz?"
"10 yıl 11 ay 20 gün."
"bu kadar... detaylı bilmen .... luhan, bu kadar detaylı bilmen her saniye bana değer vermeden mi kaynaklanıyor?"
"nasıl anlamak istersen." omuz silkti luhan.
peki nasıl tanışmıştık?"
"onu da sen anlat bir zahmet wufan."
"tamam o zaman şöyle yapalım sırayla en baştan anlatalım."
"güzel fikir. başla." wufan tamam anlamında başını salladı ve konuşmak için boğazını temizledi. bunu yaparken karnındaki çocuk da sallanmıstı.
"ikimizde 14 yaşındaydık. ama ben ay olarak büyüktüm. aynı kız tarafından işletilip daha önce hiç görmediğimiz bir binaya gelmiştik. ben senin kızın arkadaşı sanmıştım ve eğer o gelmediyse seninle eğlenirim diye düşünmüştüm. ama sonra erkek olduğunu anlayıp surat asmıştım."
"hahaha bunu hatırlıyorum. o zaman sıra bende. bende ilk başta bir kızın nasıl olur da ilk randevu için böyle harabe bir yer secebileceğini düşünüyordum. sonra seni gördüm. ilk izlenimim bir çocuğun nasıl bu kadar yakışıklı olabileceğiydi. sen benim tercihlerimi o gün değiştirdin wufan."
"ne? ama sen-"
"ben sürekli benden nefret etmemen için bunu senden sakladım. sen gözümün önünde her gün farklı bir kızla yiyişirken bunu sana nasıl belli etmemi bekleyebilirsin? hayır wu üzgün olma. bende çok fazla hata yaptım. neyse hadi devam edelim."
"gerçekten üzgünüm... neyse öhöm öhöm. senin ergenlik zamanlarına gelelim. her hafta düzenli olarak ailenle kavga edip kalmak için bizim evimize gelirdin. ahh o günleri asla unutamam. hatta bir kavganız sen makyaj yapmak istediğin için mi olmuştu? öyleydi değil mi?" wufan seslice kahkaha atınca otomatikman luhan da sarsılmaya başladı.
"hıh çok komik. kim için makyaj yapmıştım? sırf benim de güzel olduğumu düşünmen için. madem o kızlar sürekli seninle figirdeyebiliyordu. o zamanki aklımla düşündüm ki eğer güzel olursam beni de seversin."
"ah luhan ben hangi kızı sevmişim ki? bu hayatımda sevdiğim tek kişisin sen. "
"o zamanlar öyle düşünmüyordum ama." luhan omuz silkti. "neyse sıra tekrar bana geldi."
"itiraf etmeliyim ki seninle daha fazla vakit geçirebilmek için ailemle kavga etmiş numarası yapardım. yani düşüneceğin o kadar arıza bir evlat değildim. ama makyaj olayı tam bir fiyaskoydu. annem kırılmış rujlarını ve parçalanmış allığını görünce kıçıma tekneyi basıp size gitmemi söyledi."
"ahh inanmıyorum bu kadar zamandır beni mi kandırmıştın? çok kötüsün. peki her hafta ailen başka birinin evinde kalmana nasıl izin veriyordu? tanıdığım kadarıyla öyle insanlara benzemiyorlar."
"öyle değiller zaten. senin ailenle sorunların olduğunu ve kendini odana kapatıp yemek dahi yemediğini söylüyordum. sadece benim seni odandan çıkartabileceğimi ve intihara meyilli olduğunu bu yüzden birkaç günlüğüne sizin evinizde kalmak istediğimi söylüyordum."
"NEEE?! sen ciddi misin? bu yüzden mi sizin evinize her gelişimde annen beni yalnız bırakmamak için o kadar uğraşıyordu?! çok kötüsün luhan! çok çok kötü!!!!"
"aish üzgünüm wufan." luhan kıkırdayarak konuştu.
"çok üzgünsun belli. neyse geçelim bu konuyu. yakında gerçekleri anlatırım anneme. hıh."
"sıra sende wufan hadi dinleyelim bakalım." luhan kıkırdamaya devam ederken söyledi.
"benimle aynı liseye gitmek istediğinama puanın yetmediği için bir ay boyunca huysuz gezdiğin zamanları hatırlatmak istiyorum."
"nasıl benden daha zeki olabilirsin ki?" luhan kıkırdamayı bırakıp somurtmaya başladı.
"hâl böyle olunca babam zorla seni benim liseme kaydettirmişti. bunun üzerine sürekli babama yalakalık yapmaya başlamıştın ve ben kendi babamı kıskanmıştım."
"haha bunu hatırlıyorum. ben lise zamanında en sevdiğim öğretmen olan ryeowook hyungu anmak istiyorum."
"aish onu anmasak da olur!" wufan suratını astı.
"onu çok seviyorum çünkü sen ilk defa beni kıskandığını belli ediyordun ve bu beni umutsuzca mutlu ediyordu."
"o zamanlar seni sevdiğimi anlamıştım."
"biraz uzun sürmüştü ama olsun buna da razıyım. ilk kez öpüştüğümüz daha doğrusu benim ilk kez öpüştüğüm zamanı hatırlıyor musun?"
"nasıl unutabilirim luhan? ilk öpücüğünü bana vermiştin o kadar mutlu olmuştum ki."
"bende senin ilk öpücüğünü almak istemiştim. ama olmayınca zorlamak da olmuyor."
"mezun olduktan sonra herşey çok kötü oldu. ben sonsuza kadar birlikte oluruz diye düşünmüştüm ama-"
"ama ben tecavüze uğradıktan sonra sen bana iğrenç birşeymişim gibi baktın."
"ne? sen ne diyorsun luhan?"
"senin yüzünden ailemden arkadaşlarımdan oldum. ben senin yüzünden senden oldum wufan."
