ALINTI|| Yarı Texting

1.2

"Gönlüm senı arıyoooorrr.."

Yüzümü buruşturdum.

"... neredesin seeeen?" Hava soğuk, yağmur yağıyor ve ben donarak sevgili Bilinmeyen'in bana attığı adrese doğru gidiyorum. Neden? Çünkü neden gitmeyeyim.

"Umarım bunları o çocuğa yazmıyorsundur." dedim Lara'nın elindeki telefonuma bakarken.

"Hayır, instagramını karıştırıyorum sadece. Bir de benden başka kaç kız arkadaşın varsa hepsinin isteğini reddediyorum."

"Sakin ol ve o telefonu bırak." dedim kaşlarımı çatarak. "Salar mısın beni bir ya?"

"Bunu sildim," dedi telefonu bana uzatıp takip isteğini reddettiği kızı gösterirken. "Çünkü çok güzeldi ve benden güzel bir arkadaşın olamaz. He, şunu da sildim çünkü bu kız çok zeki. Zeki bir arkadaşa ihtiyacın yok."

"Bu kız gayet normal halbuki, bunu neden sildin?" dedim bir diğerini gösterirken.

"Çünkü o kız normal?" dedi kaşlarını çatarak bana bakarken. Güçlü bir kahkaha attım. Bir insan nasıl bu kadar kıskanç olabilir?

"Oha!"

"Ne var, ne?" dedim karşıdaki kütüphaneye gözlerim iliştiğinde. Evet! Burada olduğunu biliyordum ama kaybolmuştuk. Ne var? Bilinmeyenin yüreğine indirmek iyi bir seçenekti.

"Bu kamptaki çocuk değil mi? Seni nerden buldu da takip isteği attı?" dediğinde telefonu elinden alarak ekrana baktım: Ozan Süzgeç seni takip etmek istiyor.

Önce güçlü bir kahkaha attım. "Süzgeç mi?"

Lara merakla telefonu tekrar elimden aldı ve Ozan'a karşı derin bir stalk yapmaya başladı. Hops, En yakın arkadaşım benim bir çöpçatan olduğumu unutuyor.

Bunu aklımın bir köşesine kazıyarak kendimi kütüphanenin bir ucuna attım. Bilinmeyeni yavaştan tanımaya başlamıştım; buraya gelmemi istemişse, mutlaka bana bir alıntı bırakmış olmalıydı.

Beria: Sıradaki kitap ne kaptan? (13:30)

Bilinmeyen Numara: Jojo Moyes- Senden Önce Ben ;) (13:31)

Beria: Ah, işimi çaldığın için seni yumruklamalıyım. (13:32)

Bilinmeyen Numara: Beni bulursan neden olmasın? (13:35)

Telefonu kapatıp elime karşı raftaki kitabı aldığımda, içinden bir not kâğıdı ellerimin arasına düştü.

''Birbirlerine aşktan başka verecek hiçbir şeyleri yoktu."

Gülümseyerek not kâğıdını kitabın içine geri sıkıştırdım ve aynı kitabı alarak, daha önce okumuş olmamdan mütevellit bir başka alıntı bıraktım.

"Zaman bazen normal bir şekilde ilerler, bazende durup yavaşlar. Sanki hayat, yani gerçek hayat, bir başka yerde akıp gitmektedir."

Mutlu bir şekilde anonime mesaj atmak üzere telefona uzanırken, aniden instagramdan iki bildirim alarak kaşlarımı çattım ve uygulamaya girdim.

Doğuş Karaman takip isteğini kabul etti.

Doğuş Karaman seni takip etmek istiyor.

İyi de ben kimseye takip isteği atmadım ki? Özellikle Ozan'ın arkadaşına hiç atmadım. Nereden çıktı bu?

Gözlerimi kısarak en yakın arkadaşıma baktım.

"Ups." dedi Lara.