Kronos ve Lucifer Yıkım Birlikleri: Kahramanlar Birleşiyor

Jace •15•

Annabeth'in bağırdığını duydum ve hemen arkamı döndüm. Bir shax iblisi görmeyi beklemiyordum. Shax iblislerinin burada olmaması gerekirdi. Herhangi bir iblisin burada yasayamaması gerekirdi. Annabeth savunmasız kalmıştı. İblis kerpeten gibi pençelerini Annabeth'e savurdu. Percy kılıcını çoktan çıkarmıştı. Kılıcını iblise doğru savurdu ve Annabeth iblisin pençelerinden kurtulmayı başardı. Ardından o da kendi drakon kılıcını çıkardı. Alec ve Thalia iblisi ok yağmuruna tutuyorlardı. İblis çok hızlıydı. Hermione'ye saldırdı. Hermione asasını iblise doğrultup bağırdı: "Crucio" İblis yerde acı çekerek kıvranırken ona kılıcımı sapladım ve işini bitirdim. Tam dönüp Hermione'ye teşekkür edecekken Harry ve Ron'un şaşkınlıkla Hermione'ye baktığını gördüm. "O bir affedilmez lanet Hermione nolursa olsun bunu yapmamalıydın." dedi Harry. Hermione de olayın şokunu atlatamamıştı. Percy araya girdi. "Yaptıgı büyünün ne olduğu bilmiyorum ama hayatımızı kurtarmış olabilir. Çok daha büyük bir savaşa hazırlanıyoruz. Hermione gerekeni yaptı." Percy'ye çoğu konuda olduğu gibi bu konuda da katılıyordum. Başımı salladım. Percy'nin söyledikleri Ron ve Harry'yi biraz olsun rahatlamış gibiydi. Uzun süredir sesi çıkmayan Nico "Bu taraftan" diyerek bizi daha geniş bir alana çıkardı. Bir nehir akıyordu. Sanırım bu bahsedilen Styx nehriydi. Clary' nin elimi tuttuğunu hissettim. Parmaklarımı onunkilere doladım. Hermione, Harry'yi vazgeçirmeye çalışıyordu ama Harry vazgeçecek gibi değildi. Uzun bir sessizlik olmuştu herkes yapması gerekeni biliyordu. Nico, Thalia, Hermione ve Ron nehrin biraz uzağına oturdular. Yutkundum. "Izzy, Alec bunu yapmak zorunda değilsiniz. " Alec gülümsedi. "Ölüm bizi ayrana dek sen nereye gidersen ben de oraya gideceğim. " Parabatai töreninde yeminlerimizi ederken söylediklerimizi tekrarlamıştı. Izzy "Sizi bırakacağımı düşünmüyorsunuz herhalde." dedi. Percy ve Annabeth birbirlerine sarıldılar. Percy ,Annabeth'in kulağına bir şeyler fısıldadı ve Annabeth kafasını sallayıp Percy'nin dudaklarına kısa bir öpücük kondurdu. Gölge avcıları vedalaşmazdı. Bir göreve gittiğimizde o görevden döneceğimiz kesinmiş gibi davranırdık. Ama bu sefer o nehirden çıkamama ihtimalimiz fazlaydı bu yüzden Clary'ye uzunca bir süre sarıldım ve boynunu öptüm. "Başaramazsam hayatına devam edeceğine söz ver." Clary bunu beklemiyordu. "Bunu düşünmene gerek yok. Öyle bir şey olmayacak."dedi ve beni uzunca öptü. Hepimiz el ele tutuştuk. "Bunu bu kadar dramatik hale getirdiğimize inanamıyorum. " dedim. Percy kahkaha attı. Diğerleri de az da olsa gülümsedi. Nehire ilk adımımı attım. Korkunç bir acı bütün bedenime saplandı. Dengede duramayıp düştüm. Bütün organlarım eriyor gibiydi. Clary'nin bağırdığını duyar gibi oldum. Clary benim için her şeyden önemliydi. Ayağa kalkmaya çalıştım ama yapamıyordum. Gözlerim kapandı. Clary'yle yıldızları izlediğimiz güne geri döndüm. "Biz toz ve gölgeyiz. " Bu biraz karamsar bir söz değil mi?? Güldüm ve ona sarıldım. Onu çok seviyordum. Onu yüzüstü bırakmayacaktım. "Yeniden olmaz." İçimdeki sesin bana bunu fısıĺdamasıyla yavaşça doğruldum. Zayıf noktam olarak kalbimi seçmiştim. İçinde Clary'nin yasadığı kalbi... O ölürse ben de ölecektim. Sanki bütün eriyen organlarım yeniden birleşiyordu. Nehirden çıktım. Diğerleri de çıkmıştı. Bir kişi dışında. Dizlerimin üzerine düştüm. Sesim kısık bir fısıltı gibi çıktı. "Clary?" Hâlâ şoktaydım. Şoku atlattığımda göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Styx nehrine girdiğimde çektiğim acıdan daha çok acı çekiyordum. Alec elini omzuma koydu. Nico "Daha çok geç değil. Bedeninin şimdiye kadar toz olması gerekirdi. Hâlâ savaşıyor. " Nehire baktım. Clary hala oradaydı. Bir umutla doğruldum. Ölmemişti, ölmeyecekti, izin vermeyecektim. "Onu nehirden çıkarmalıyız. " Nico hemen karşı çıktı. "Hayır! Bunu yapamayız. Styx nehrinin bir kuralı vardır. Ya yaşarsın ya da ölürsün dışarıdan müdahale etmemiz durumunda ne olacağını bilemeyiz." Çağresizdim. Clary'ye baktım. Onu kaybedemezdim. O olmadan yaşayamazdım. Başımı öne eğip sessizce ağladım. Birinin bana sarılmasıyla başımı yavaşça kaldırdım. O kişinin Izzy olduğunu düşünmüştüm. Yanılmışım. "C-Clary?" Clary ağlamaklı bir şekilde gülümsedi. "Seni bırakacağımı düşünmedin herhalde. " Birbirimize sarıldık. Clary ağlıyordu. "Noldu? Bir sorun mu var?" Clary bana bakıp başını iki yana salladı. "Seni seviyorum. " dedi. Diğerlerini unutup bir süre öylece kaldık. Daha sonra Izzy de Clary'ye sarıldı. Alec bile korkmuştu. Diğerlerine baktığımda onların da aynı durumda olduğunu gördüm. Nico dışında... Percy'ye baktım. Nico'ya sarılmak ister gibi kollarını açmıştı. Nico başını iki yana salladı. Herkes nehirden çıkmayı başarmıştı. Şuan için önemli olan tek şey buydu.
~star