Bölümün şarkısı OneRepublic-Something I Need lütfen okurken dinleyin :3
İyi okumalar.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
O kızda bir şeyler var. O farklı…
Bunu daha önce fark etmemem çok yazık.
Bunu kendime sürekli söylüyorum zaten.
Aslında kardeşimin nişanlanmasından sonra aklıma gelen fikirle onunla çıkmaya başladım ama o bu fikirleri bana unutturdu. Bir baktım ki tamamen ona aidim.
Daha çok yaşadığımı hissediyorum. Onu görmek için heyecanlanıyorum. Onu arzuluyorum ama ilişkimizin o kadar ileri gitmesine gerek yok sadece bana ait olduğunu bilsem ve onun yanında olsam bana yetiyor.
Uçkuru peşinde olan bir erkek için bu hisler gerçekten çok farklı.
Bu da onun gücü…
-Cody
~Shannon~
Bu bir mucize olmalı. Mihael beni sabah 5’ te kaldırıp “Bana kurabiye yapmayı öğret!”dedi.
Tanrım bu olay tarihe geçmeli!
1.si asla Mihael elini pasta işlerine sürmemişti.
2.si ilk defa bu kadar erken kalkıyor!
“Peki meleğim” dedim ve yanımda yatan Mary’e bir öpücük verip onu uyandırmamak için yavaşça yataktan kalktım.
Oğluşumun saçını okşayıp alnına bir öpücük kondurdum. Bu ikisi benim hayatımın merkeziydi.
Mary’i ne zaman görsem, duysam, ona sarılsam, öpsem içim kıpır kıpır oluyordu.
Mihael’e ise hamile kaldığım zamanı hatırlıyorum. İkimiz de evde bir ufaklık olacağı için çok heyecanlıydık.
Aslında bebeğimizi Mary taşıyacaktı ama doğumdan çok korktuğunu biliyordum, ayrıca böbrek yetmezliği de vardı onu buna zorlayamazdım. Fakat hamileliğim o kadar eğlenceli geçmişti ki birlikte çok şey yapmıştık neticede ikimizin bir oğlu olacaktı ve artık gerçek bir aile olacaktık.
O doğduğunda dünyaya bir melek inmiş gibi hissettim. Süt kokan minicik elleri, hafifçe dışarı çıkmış göbeği, civciv sarısı saçları ve buz mavisi berrak gözleri; o bizim meleğimizdi.
İnsanlar bizim bu çocuğu büyütemeyeceğimizi, bir babaya ihtiyacı olduğunu bu harika çocuğun hayatını mahvedeceğimizi söylemişti fakat biz ona hem babalık hem de annelik yaptık. Onu koruyup kolladık. O bizim her şeyimizdi.
Anneler neden çocukları hasta olduğunda çok aksi olurlar bilir misiniz?
Onları kaybetmekten korkarlar. Kendi etinin, canının, ruhunun yok olması demektir. İşte biz Mihael’i bu korku içinde büyüttük. O bizim tek hayatımızdı. Onun yediği bizi doyurur, onun yarası bizim yaramız olur, onun hayalleri bizim hayallerimiz olur yani kısacası çocuklarının hayatı annelerin hayatıdır, o yaşadıkça bizde yaşarız.
Şimdide Eren gelmişti aramıza. Bu düşünceyle kendi kendime gülümsedim. Aşık birinin gözlerini ve tavırlarını elli metreden tanıyabilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Free!
Storie d'amore"Büyük bir hataya düşmek ve içinizi kaplayan o pişmanlık.. Zaman asla geri çevrilemez ve ne zaman geri dönüp baksanız o pişmanlığın acı duygusu içinizi kaplar. Her seferinde daha çok incitir, kendinizden tiksinirsiniz yalnızlığa itilir ve olmadığını...
