Touch of Twilight || BTS Fanfiction

Twenty Four

Twenty Four

Mika's Point of View

Things go well of you will ask me. Nakabalik na ako sa dati kong gawi. I started to work because I think I am ready. "Miss Mika!" bati sa akin ng iba kong students. Yes, I am a licensed teacher.

Hindi muna ako nagturo dahil may hinahanap ako na purpose sa buhay. Guess what? I think I will be able to grow into this profession.

"Yes? Uwian niyo na ah. Ingat kayo sa pag-uwi." Kalalabas ko lang faculty room at nakasalubong ko naman sila.

They all smiled. "Opo, pauwi na po kami. Ingat po ma'am." One of my student said that. Napatango nalang ako at nagwave ako ng kamay.

I checked my wriswatch. Maaga pa naman kaya aayain ko si Trisha na kumain dahil kinuha ko ang sched niya para alam ko king kelan ko siya guguluhin. "Really Mika? Talagang pati alone time ko ay kukunin mo?" tanong naman niya.

I chuckled. "Come on, let's eat." aya ko naman sa kanya.

She sighed. "Bakit ako inaaya mo? Kapag inaya mi yung isa ay mabilis pa yun sa alas kwatro." sabi pa niya.

Nasamid naman ako kahit wala akong iniinom. Gaga talaga siya kahit kelan. "A-ano ba! Nakakahiya kung ako ang mag-aaya. Besides, I know that he's too tired." I explained.

"I am not." Nahulog ko yung phone ko sa gulat. Halos mapasigaw nga ako dahil bagong bili palang yung phone ko! I looked at him tapos lumipat ang tingin ko sa phone na nahulog. "Sorry! I didn't mean to scare you."

Pusaaa, bakit nagpacute na siya? MErupok lang ako pagdating sa kanya. Saklap men. "Kim Taehyung..." banta ko sa kanya.

"Yes Kim Mika?" He said with a smirk. Bigla akong kinalibutan sa narinig ko. "You like that?"

"Sira ulo." sabi ko sabay iwas ng tingin. "Anong ginagawa mo dito? You should be home. Have rest."

He chuckled. "I am waiting for you." sabi pa niya. Hanep, why do I deserve this guy? "Come on, let's eat." Hinawakan naman niya yung kamay ko.

I go with the flow. I followed him. He intertwine his fingers into mine. I never imagined being with him. I mean, what did I do to have him?

I sometimes ask that. "I know what you're thinking." pamaya-maya niyang sabi sa akin. Mas kilala niya pa ako kesa sa sarili ko. "You're just you Mika. I love just the way you are."

Hinampas ko siya ng mahina sa braso. Eh diba girls code ang paghampas kapag kinikilig ka? "Sa dorm niyo nalang tayo kumain para makakain din sila." suggest ko naman.

"Tsk. I want us to be alon-Ouch!" Hinampas ko siya ng bag ko. Aba, kung anu-ano ang sinasabi niya.

I smiled. "Nagselos ka pa eh alam mo naman na patay na patay ako sayo." I pointed out. Hindi ko na napigilan ang magaling kong bibig.

Lalo naman siyang tumawa. I like seeing him laugh. Nakakaalis ng pagod. "Ms. Mika! Pauwi ka na ba?" Nagulat ako ng makita ko ang isa sa co-teacher ko.

"Sir Chan, pauwi na po ako." mabilis kong sagot. "Kayo po ba?" balik kong tanong sa kanya.

"Gusto mo bang sumabay?" aya niya sa akin. He's being friendly to me. Siguro ay dahil magkasing edad lamang kami.

Narinig ko ang tikhim ng kasama ko. Inakbayan naman ako ni Taehyung. Ang bigat ng braso niya. "Hi Sir, she's going with me." Siya na yung nagsalita para sa akin.

"Oh, you have company." sabi ni Sir Chan. Tumango naman ako. "Just Chan will do. You're her brother?"

Natawa naman ako sa sinabi ni Chan. Hanep, joke ba yun? Eh wala naman akong lahing korean. Kaloka! "No, I'm her fiance." Ha? Bago pa ako makapagreact ay hinila na niya ako.

"Hindi pa ako nakakapagpaalam?" takang tanong ko habang hinihila niya ako. Nakatahimik lamang siya. Pinisil ko naman ang kamay niya. "Hey? Okay ka lang? Ganon lang talaga yung co-teacher ko na yun."

"Tsk. I don't like that guy." sabi pa niya.

"Talagang hindi mo siya pwedeng magustuhan. Aba, ako lang dapat."

Tinakpan ko naman ang bibig kong walang filter. Napatigil siya sa paglalakad at ngumiti. "Let's go." sabi niya habang hawak-hawak ang kamay ko.

"Shoot! Si Trisha!" nagpapanic na sabi ko.  Nakalimutan ko na siyang tawagan. Ang lakas makadistract ng isang Kim Taehyung. I send her a text. Susunduin ko nalang siya para kumain kila Taehyung.

---

"The lover boy is back!" rinig kong sigaw ni Hobi. Nang sumilip ako sa likod ni Taehyung ay kumaway ako. "Teacher Mika! I miss you!"

Yayakapin na san niya ako pero pinigilan siya ni Taehyung. "Don't hug her. Just hug Yeontan." Napailing nalang kami sa gusto niyang mangyari.

"Hi guys!" bati ko sa kanila. Natigil naman sila sa ginagawa nila at lumapit sa amin. Hinila ko naman sa tabi ko si Trisha. Wala siyang magagawa dahil nabitbit ko na siya papunta dito. "Ipagluluto namin kayo."

"Yes real food!" I heard Jimin said.

"Shut up dwarf." sagot naman ni Yoongi. I smiled at him then he nodded. Mas improving na siya ngayon kasi nitong mga nakakaraang araw ay ilap siya sa akin.

"Look at his face." turo naman ni Jungkook kay Yoongi. Bumaba ang tingin ko sa mga paa niya. "I am fine Mika."

Wala pa nga akong sinasabi eh. Siniko ko naman si Trisha. "Alagaan mo yung injured." bulong ko sa kanya.

"Talagang sinasabi mo sa akin ha?" sabi nan niya. "You know I can't do that now. Gustuhin ko man ay baka bigla siyang tumakbo."

I patted her back. "I find it weird. Kaya sa susunod ay wag kang kakain ng kung anu-ano." sabi ko sa kanya.

"What happened?" tanong ni Namjoon sa amin. Dumiretso kami sa kusina para makapagluto na.

"Are you alright Trisha?" I heard Seokjin asked. I sighed. Pano ba namin sasabihin sa kanila yun? Eh alam kong maloloka na naman silang lahat.

"Ay pusang kinalbo!" napasigaw ako ng may biglang yumakap sa likod ko. Siniko ko naman yung loko. "Last mo na yan Kim! Maloloka ako ng hindi oras."

He chuckled. "You look cute when you're scared." Napairap na lamang ako. This guy is really unpredictable. Lagi niya akong pinagtitripan. Hindi naman ako naiinis kasi gumaganti ako. Eh hanep pala siya, gantihan lang yun.

I know some of you find it weird but I think not...

It's just who we are.

---

a/n: ako na kinikilig hahahahahahaha.

laters XX