Alda kishte dalur per ta kerkuar ne gjithe shkollen por kot, ajo nuk ishte. Doli mbrapa shkolles, pyeti ca goca aty por as ato nuk e kishin pare. Nga larg dalloi Dean te ulur ne beton dhe prane saj nje cun. Mbylli syte njehere dhe I hapi serish.
-Eshte Besniku. Ckerkon ai aty?-dhe vrapoi drejt tyre.
-Dea, zemer me trembe. Je mire?-dhe e perqafoi miken e saj. E lotet e Deas skishin te ndalur, por nuk foli gje. Sdonte qe Besniku ta kuptonte. Ai e kuptoi menjehere punen, kerkoi leje dhe u largua.
-Cne me Besnikun ketu? Cpo ndodh shpirt? Po me tremb-pyeti Alda. E ajo ia tregoi gjithe biseden Aldes. Pik per pike cdo fjale, edhe per ndihmen qe Besniku ia ofroi.
-Cun flori per zotin, verehet se sa I edukuar eshte-vazhdoi Alda. Por Dea se kishte mendjen aty. U kthyen ne klase me pretekstin se Dea sishte mire dhe zysha ua fali vonesen. U ulen ne vendet e tyre dhe vetem atehere Dea e pa bukurine e Besnikut. Syte e tij te gjelbert, floket ngjyre geshtenje e te rena pak mbi ball. Ishte perhumbur duke e analizuar aq sa se kishte degjuar zyshen kur I kishte thene te ulet. Mbaruan oret dhe ajo menjehere po behej gati te dilte, por Fitimi e ndali. Ndaj edhe ajo ne mendjen e saj krijoi nje loje,nje loje qe do e lendonte ate avanturistin e shkolles.
-Dea degjo, nuk eshte ashtu si duket. Me beso te lutem.
-E si eshte Fitim ma thuaj ? une ju pash, me syte e mi ju pash duke u puthur. Ske pse me jep shpjegime.
-Dua te te jap shpjegime sepse..sepse ti me pelqen..me pelqen shume Dea, dhe dua tjesh e imja.
-Fitim te lutem, ti me njeh. Sjam nga ato vajzat qe ti je mesuar aman. Sjam e lehte une dhe ti e di.
-E di e di, ndaj po te jap kohe te mendohesh. Ne mbremjen e festen do me japesh pergjigje mire, ke kohe dy jave te mendosh dhe besoj se te mjaftojne.
-Do mendohem-perfundoi ajo dhe beri te dilte.
-Mendohu mire Dea, ate nate te pret nje surpriz e madhe nese me pranon-e ajo vetem I qeshi, gjoja se e lumtur. Edhe pse lojen e tij e kishte kuptuar. Doli jashte ku e priste Alda dhe u nisen per ne shtepi. U pershendet me te vazhdoi rrugen per te shtepia e saj. Pak me tutje dalloi Besnikun duke hyre ne nje pallat, mbase aty jetoka mendoi ajo. Sa afer qenkemi –dhe padashje nje buzeqeshje I mbiu ne fytyre. Por e hoqi menjehere kur e pa ate te vinte ne drejtim te saj.
-Je me mire tash?-e pyeti me miresjellje e ajo vetem pohoi me koke. I pelqeu interesimi I tij por I flaku tutje ato mendime kur iu kujtuan veprimet e fitimit.
-Me duhet te shkoj tani, me fal dhe falemnderit per gjithcka.-dhe u largua me te shpejte. E besniku vetem qeshi, I pelqente ajo vajze dhe pafajsija e saj. Dalloi menjeher se ajo ishte nje femer e urte dhe e sinqerte. Vazhdoi rrugen e tij per tu takuar me nje mik me mendjen te ajo.
-Njeri qenka dashuruar. Avash re burr zbrit ne toke- e talli Andi Besnikun kur e pa te perhumbur ne mendime. Andi ishte miku I tij me I mire, ishte dy vite me I madh se Besniku dhe gjithmone e keshillonte.
-Dashuria do pune vella, pelqim mund ta thuash. Kalimtare po varja-vazhdoi Besniku.
-Jepja nje shans vetes vella, mos u mberthe me te kaluaren. Ajo qe iku, nuk kthehet. Kthe faqe te re ne jeten tende, mbylli ato kapituj. Ti e di se te kam si vella ndaj te flas keshtu.
-Sikur te ishte aq lehte si thua ti Andi, qe moti do e kisha bere. Por ajo dreq e kaluar, sme le te eci perpara. Dua por smundem-dhe u fut ne mendime.
-Mundesh mundesh. Thjesht te duhet ndihma e dikujt dhe perpjekja jote-dhe me aq e perfundoi ate bisede te dhimshme per Besnikun. Ne dere u fut Edi dhe Andi u ngrit ta pershendeste. Pasi biseduan pak, u kthye ne vendin e tij.
-Eshte cun flori prz, kemi mesuar bashke ne nje klase. Edhe pse eshte I pasur, asnjehere nuk e mban veten te tille, perkundrazi duket me I thjeshti nga te gjithe-vazhdoi Andi duke e lavderuar Edin.
-Hallall I qofte vella, te pakte jane njerezit si ai-dhe nje notifikim I erdhi ne tel. ne momentin qe Andi kishte shkuar ta pershendeste Edin, ai kishte hyre ne instagram dhe kishte kerkuar per Dean. Kur e gjeti, menjehere I dergoi ftese. Pas disa minutave ajo ia pranoi ftesen. Andi deshi ta ngacmonte por e la me aq. Biseduan dhe per shume gjera te tjera dhe secili u nis per ne shtepine e tij. Ora kishte vajtur vone dhe ai ndihej I lodhur. Hengri nje molle dhe u shtri te pushonte. Gjumi nuk e merte, e kaluara I sillej neper koke. Hapi telefonin me te shpejte, shikoi fotot e Deas ne instagram dhe aty u qetesua. Disa here u mat ti shkruante por I vinte turp. Me ne fund mori guximin dhe I nisi nje sms.
-Mirmbrema-I shkruajti shkurt sepse sdonte ta shqetesonte. Nuk e dinte se ajo e shkreta u gezua teper nga ai mesazh.
-Mirmbrema dhe ty-ia ktheu pas disa minutave.
-Mmmm..me fal se ndoshta po te shqetesoj, thjesht doja ta di a je me mire.
-Me mire me mire, te falemnderit. Falemnderit per sot qe u kujdese per mua. Dhe ashtu vazhdoi biseda e tyre nje ore derisa te dyte duheshin te flinin sepsse neser ishin ne shkolle.
